ستاره شناسان موفق شدند رازهای کم جرم ترین کهکشان شناخته شده جهان را فاش کنند. مطالعه کم جرمترین کهکشان شناخته شده کیهان، سرنخهایی در مورد این نوع مجموعههای کیهانی که یافتن آنها سخت است ارائه میدهد. این کهکشان کوتوله که « Segue 2» نام دارد با تودهای نهچندان بزرگ از ماده تاریک ترکیب شدهاست. این کهکشان فقط ۱۰۰۰ ستاره دارد و ماده تاریک آنها را کنار هم جمع و نگه داشته است. کوچکترین کهکشان کائنات در لبه راه شیری یعنی در فاصله ۱۱۴ هزار سال نوری از خورشید ما قرار دارد.
این کهکشان در سال ۲۰۰۹ به عنوان بخشی از «بررسی عظیم آسمان دیجیتال اسلوان» کشف شد. این کهکشان کوچک که کم نورترین کهکشان کائنات است، نور خروجی اش، ۹۰۰ برابر خورشید است. درحالی که درخشش کهکشان راه شیری ۲۰ میلیارد برابر است. و همین کم نوری، اندازه گیری و بررسی های کوچک ترین کهکشان را دشوار کرده است.
آنچه این کهکشان را از یک خوشه ستارهای مجزا میسازد، هاله ماده تاریکی است که به عنوان پیونددهنده اجزای کهکشان را به هم چسبانده است. با محاسبه محدوده وزنی ۲۵ ستاره اصلی در این کهکشان کوتوله محققان دریافتند وزن این کهکشان ۱۰ برابر کمتر از وزنی است که در گذشته برای آن محاسبه شدهاست.
ستاره شناسان سالیان سال به دنبال این نوع کهکشان های کوتوله می گشتند و مدتها پیش بینی می شد که این اجرام اطراف راه شیری وجود دارند اما ناتوانی محققان در یافتن حتی یک کهکشان کوتوله به یک راز بزرگ منجر شد و موجب شد دانشمندان فکر کنند شاید شناخت و درک نظری آنها از شکل گیری ساختاری در کائنات ناقص بوده است.
کشف Segue 2 تلسکوپ کک در هاوایی – یکی از تنها تلسکوپهای قدرتمند جهان که برای کشف این کهکشانها به اندازه کافی قوی است- مانند رصد نوک یک توده یخ شناور است و احتمالا هزاران سامانه کم جرم دیگر از این نوع کهکشانها در حال چرخش هستند که ما قادر به کشف آنها نیستیم.
دانشمندان می گویند «Segue 2» قطعا یک کهکشان است و یک خوشه ستاره ای نیست. ستاره های این منظومه توسط ماده تاریک کنار هم حفظ شده اند. بدون این ماده تاریک که مانند یک چسب کهکشانی عمل می کند هیچ منظومه ستاره ای نمی توانست یک کهکشان تلقی شود.
این کهکشان در سال ۲۰۰۹ به عنوان بخشی از «بررسی عظیم آسمان دیجیتال اسلوان» کشف شد. این کهکشان کوچک که کم نورترین کهکشان کائنات است، نور خروجی اش، ۹۰۰ برابر خورشید است. درحالی که درخشش کهکشان راه شیری ۲۰ میلیارد برابر است. و همین کم نوری، اندازه گیری و بررسی های کوچک ترین کهکشان را دشوار کرده است.
آنچه این کهکشان را از یک خوشه ستارهای مجزا میسازد، هاله ماده تاریکی است که به عنوان پیونددهنده اجزای کهکشان را به هم چسبانده است. با محاسبه محدوده وزنی ۲۵ ستاره اصلی در این کهکشان کوتوله محققان دریافتند وزن این کهکشان ۱۰ برابر کمتر از وزنی است که در گذشته برای آن محاسبه شدهاست.
ستاره شناسان سالیان سال به دنبال این نوع کهکشان های کوتوله می گشتند و مدتها پیش بینی می شد که این اجرام اطراف راه شیری وجود دارند اما ناتوانی محققان در یافتن حتی یک کهکشان کوتوله به یک راز بزرگ منجر شد و موجب شد دانشمندان فکر کنند شاید شناخت و درک نظری آنها از شکل گیری ساختاری در کائنات ناقص بوده است.
کشف Segue 2 تلسکوپ کک در هاوایی – یکی از تنها تلسکوپهای قدرتمند جهان که برای کشف این کهکشانها به اندازه کافی قوی است- مانند رصد نوک یک توده یخ شناور است و احتمالا هزاران سامانه کم جرم دیگر از این نوع کهکشانها در حال چرخش هستند که ما قادر به کشف آنها نیستیم.
دانشمندان می گویند «Segue 2» قطعا یک کهکشان است و یک خوشه ستاره ای نیست. ستاره های این منظومه توسط ماده تاریک کنار هم حفظ شده اند. بدون این ماده تاریک که مانند یک چسب کهکشانی عمل می کند هیچ منظومه ستاره ای نمی توانست یک کهکشان تلقی شود.