گامی بلند در تولید انرژی همجوشی هسته ای با همكاری دانشمند ایرانی
دنیایی بدون تغییرات آب و هوایی با مداخله انسان، بحران های انرژی یا تكیه بر نفت خارجی شاید تصوری رویایی باشد اما محققان دانشگاه تنسی با همكاری یك دانشمند ایرانی قصد محقق كردن این رویا را دارند.
دنیایی بدون تغییرات آب و هوایی با مداخله انسان، بحران های انرژی یا تكیه بر نفت خارجی شاید تصوری رویایی باشد اما محققان دانشگاه تنسی با همكاری یك دانشمند ایرانی قصد محقق كردن این رویا را دارند.
دكتر مسعود پرنگ، استاد و معاون دانشگاه تنسی به همراه گروهی از محققان موفق به ایجاد یك فناوری كلیدی ساخت در یك راكتور تجربی شده‌اند كه قادر به نمایش امكان تولید انرژی همجوشی برای شبكه برق است. همجوشی هسته یی نویددهنده ارائه انرژی بیشتر نسبت به سیستم های متداول شکافت هسته ای بوده و در عین حال از مخاطرات كمتری برخوردار است.
پروژه دكتر پرنگ، استاد رشته مهندسی مكانیك، هوافضا و مهندسی پزشكی و دیگر محققان این دانشگاه در راستای طرح بزرگ « راکتور گرماهسته ای آزمایشی بین‌المللی»(ایتر) است كه با همكاری محققان آمریكا، اتحادیه اروپا و چند كشور دیگر در حال اجراست.
این محققان موفق به تكمیل یك گام اساسی برای این پروژه با آزمایش موفق فناوری خود در هفته گذشته شده‌اند كه به عایق‌بندی و تثبیت سیم لوله مركزی كه مانند ستون فقرات راكتور عمل می كند، خواهد پرداخت.
طرح بین المللی «ایتر» در حال ساخت یك راكتور همجوشی به قصد تولید انرژی 10 برابر بیشتر از مصرف آن است. این تاسیسات اكنون در فرانسه در حال ساخت بوده و در سال 2020 اجرایی خواهد شد.
به گفته محققان، همجوشی هسته‌یی نسبت به شكافت هسته‌یی بسیار ایمنتر و موثرتر بوده و در آن مشكلاتی مانند تاسیسات هسته‌یی ژاپن یا چرنوبیل پیش نخواهد آمد. همچنین ضایعات رادیواكتیوی این شیوه نیز كمتر است.
برخلاف راكتورهای شكافت هسته‌یی موجود، همجوشی از فرآیندی مشابه خورشید استفاده می‌كند.
از سال 2008 اساتید مهندسی دانشگاه تنسی به همراه حدود 15 دانشجوی آن به كار در آزمایشگاه تولید آهنربا برای تولید نوعی فناوری برای عایق‌بندی و ارائه تمامیت ساختاری به بیش از 1000 تن سیم‌لوله داخلی هستند.
یك راكتور توكامك از میدان های مغناطیسی برای محصورسازی پلاسما به شكل یك هلال استفاده می‌كند. یك سیم‌لوله مركزی كه از شش سیم‌پیچ غول‌پیكر چیده شده روی هم تشكیل شده نقش مهمی را در اشتعال و هدایت جریان پلاسما در این سیستم ایفا می‌كند.
كلید گشایش این فناوری، شناسایی مواد درست شامل پشم شیشه و تركیب شیمیایی اپوكسی كه در دمای بالا به شكل مایع درآمده و در زمان عمل‌آوری به شكل سخت در می‌آید، به همراه فرآیند صحیح تزریق این ماده در تمام فضاهای لازم درون سیم‌لوله مركزی بود .
این تركیب ویژه به ارائه عایق الكتریكی و تقویت آن به شكل یك ساختار سنگین پرداخته است. فرآیند اشباع به هدایت این مواد به جایگاه درست، به شكل عامل درآوردن دما، فشار، خلاء و سرعت جریان ماده می‌پردازد.
محققان در هفته گذشته به آزمایش این فناوری درون یك رسانای سیم‌لوله مركزی ساختگی پرداختند. ارائه این فناوری حدود دو سال و اشباع سیم‌لوله مركزی ساختگی بیش از دو روز به طول انجامیده بود دانشمندان امید داشتند كه این برنامه به خوبی پیش برود كه به همان شكل پیش آمد.
در تابستان جاری قرار است این فناوری به آمریكا منتقل شود كه سیم‌لوله مركزی را ساخته و به فرانسه منتقل خواهد كرد.
سیستم ایتر كه برای نمایش امكان علمی و فناوری انرژی همجوشی طراحی شده، در زمان تكمیل به بزرگترین توكامك جهان تبدیل خواهد شد.
منبع : *ساحل فیزیک*