گامی به سوی پیشرفت تجربه در اُپتیک

[parisa]

گامی به سوی پیشرفت تجربه در اُپتیک

یکی از پژوهشگران شاخه اتمی مولکولی، فرایندی را با عدسه‌ی فیل از خرطموش مقایسه کرده و در واقع مثالی زده از طرحی است که نور را از کانال‌های فوق کوچکی عبور کنند. در واقع پژوهش اصلی در مورد اندرکنش ماده و نور در مقیاس اتمی، و شفافیت موادی مثل طلا و اکسید سیلیکُن در پهنای باند گسترده‌ای است که سرعت به بینهایت (فیزیکی) نزدیک می‌شود. این به اصطلاح متا-اتم‌ها منجر به پیشرفت‌هایی در ابزارهای اُپتیکی خواهند شد. در حال حاضر این شفافیت در یک تک فرکانس دیده شده. دکتر جی گائو و خیائودونگ یانگ از دانشگاه میسوری می‌گویند:«این متا-اتم‌ها می‌توانند به صورت بلوک‌های مؤلفه‌های ساختارهای نوری در ابزارهای جدید مورد استفاده قرار گیرند. فرق آنها با کارایی مدل‌های قدیمی ابزارهای نوری این است که در گستره‌ای از طول موج‌ها کار می‌کنند». مقاله‌ی این تیم در Physical Review B چاپ شده است.همه با ثابت گذرهی (اپلسیون) آشنا هستیم. این تیم پژوهشی دریافتند که در ۵۴۰ تا ۵۹۰ تراهرتز ثابت گذردهی خط مستقیمی از خود در نمودار نشان می‌دهد. این ثابت به نسبت سرعت نور در هوا بر سرعت نور در ماده برمی‌گردد. وقتی نور از شیشه عبور می‌کند، گذردهی آن ۲.۲۵ است. در هوا یا خلأ نسبی، این مقدار به یک می‌رسد. در این آزمایش گذرهی به صفر بسیار نزدیک شد. یعنی از خلأ نسبی هم کمتر. پس نور از روزنه‌های بسیار کوچک در مقیاس اتمی هم می‌تواند عبور کند. و این یعنی عدسه یک فیل از خرطومش! این طراحی کاملاً عملی است و می‌تواند پل ارتباطی بین نظریه و تجربه برقرار کند.