Silver Star
مدير ارشد تالار
داستان اکسپرسیونیسم در آلمان به علت آمادگی زمینه های اجتماعی، فرهنگی ، سیاسی و اقتصادی رشد چشمگیرتری داشت. جنگ جهانی اول، حکومت رایش سوم و به دنبال آن وقوع جنگ جهانی دوم از عوامل مهمی بودند که به رشد این سبک سرعت بخشیدند. اگر چه اکسپرسیونیسم در تمامی زمینه ها ی هنری رشد کرد ولی تاثیر سبکی آن بیش از همه در نقاشی مشهود و قابل بررسی است.
[h=2] [h=2]
[h=2] [h=2]
[h=2]گروه پل
اولین گروه نقاشی در آلمان با هدفی مشترک به خلق آثار هنری به شیوه اکسپرسیونیستی دست زد گروه "پل" بود که در سال 1905 در درسدن آلمان شکل گرفت.
"ارنست کیریشنر" سردسته این گروه بود و "اشمیت روتلوف" ، "اریک هکل"، "امیل نولده" و "ماکس پخشتاین" بعدها به آنها پیوستند.این گروه که تحت تاثیر آثار پررنگ و جلای نقاشان فوویسم قرار داشتند، تاثیر مستقیمی نیز از آثار "ون گوگ" و "گوگن" گرفت.
این گروه،به پیشنهاد "روتلوف"، نام خود را از آن رو "پل" گذاشته بود که معتقد بود" پلی به سوی هنر آینده" است. البته گروه هرگز بیانیه و یا تعریف مشخصی از هنر آینده ارائه نکرد، بلکه افراد گروه در مفهومی کلی کارشان، بیانی پوشور و احساسی نهفته داشتند.
از ویژگیهای کار گروه پل ساده کردن اشکال با تاکید بر زوایا و یا تغییر در فرمهایی بود که ایجادگر حالتهای عاطفی بودند.
رنگهایی که آنها به کار می گرفتند نیز همچون نقاشان فوو با شدت و درخشندگی خیره کننده ای توام بود.
این گروه هنری بیش از نقاشی بر هنر گرافیک تاثیر گذاشت. (تصویر1) "رانده شدگان" اثر "امیل نولده" از سال 1913م. نمونه ای از آثار گروه پل است که در آن تاثیر نقاشی "جیمز انسور" نقاش بلژیکی را می توان مورد بررسی قرار داد .
فیگورهای "نولده" تاثیر مستقیمی از آثار "انسور" گرفته است. در این ارتباط تابلوی " توطئه" (تصویر2) اثر "انسور" از سال 1890 را می توان با تصویر اول مورد تطبیق قرار داد. صورتکهای مشابهی در هر دو اثر به کار گرفته شده است. آثار "میل نولده" بیانی طنزگونه و انتقادی دارد و در آنها رنگ آمیزی قوی و پر جرات با استفاده از نقوش گراوورهای گذشته دیده می شود.
از سال 1910 به بعد نقاشان گروه پل از هم گسستند و تقریبا همه آنها به فعالت هنری خود در برلین ادامه دادند.
رنگهایی که گروه پل به کار می گرفتند نیز همچون نقاشان فوو با شدت و درخشندگی خیره کننده ای توام بود.
[h=2]گروه سوارکار آبی
برلین هنرمندانی چون "کاندینسکی" ، "مارک" و "ماکه" که با گرایشهای اکسپرسیونیستی گروهی را راه اندازی کردند که هنرمندانی چون "امیل نولده" و "پل کله" نیز بدان پیوستند. نام این گروه به علت وابستگی کاندینسکی به رنگ آبی و علاقه مارک به اسب، "سوارکار آبی" (1911) خوانده شد. در گروه سوارکار آبی اهداف گروه پل به تمامی دنبال نشد، بلکه نظریات گروه متاخر محققانه تر و جستجوگرانه تر بود.
گروه سوارکار آبی برای بیان اندیشه ها و اهداف خود نشریه ای با همین نام (1912م.) انتشار داد که در آن بیش از همه "کاندینسکی" و "مارک" مقاله می نوشتند.
گروه سوارکار آبی دو نمایشگاه در سالهای 1911 و 1912م. در مونیخ برگزار کرد که در آن علاوه بر نقاشان مذکور ، نقاشان آوانگارد دیگری از آلمان ، روسیه و فرانسه نیز شرکت داشتند. سومین نمایشگاه آنان در برلین و به سال 1913م. در نگارخانه "توفان" برگزار شد.
نقاشان گروه آبی اگرچه در خلق آثارشان شیوه های متفاوتی داشتند ولی هدف مشترک تجسم احساسات و عواطف درونی را دنبال می کردند و در مجموع خود را وابسته به حرکت اکسپرسیونیستی می دانستند.
این گروه هنری با شروع جنگ جهانی اول به سال 1914 و تحولات اجتماعی و سیاسی در اروپا از هم گسیخته شد و شیوه و سیاق حرکت هنری هر یک از هنرمندان تفاوت اساسی یافت.
[h=2] [h=2]
[h=2] [h=2]
[h=2]گروه پل
اولین گروه نقاشی در آلمان با هدفی مشترک به خلق آثار هنری به شیوه اکسپرسیونیستی دست زد گروه "پل" بود که در سال 1905 در درسدن آلمان شکل گرفت.
"ارنست کیریشنر" سردسته این گروه بود و "اشمیت روتلوف" ، "اریک هکل"، "امیل نولده" و "ماکس پخشتاین" بعدها به آنها پیوستند.این گروه که تحت تاثیر آثار پررنگ و جلای نقاشان فوویسم قرار داشتند، تاثیر مستقیمی نیز از آثار "ون گوگ" و "گوگن" گرفت.
این گروه،به پیشنهاد "روتلوف"، نام خود را از آن رو "پل" گذاشته بود که معتقد بود" پلی به سوی هنر آینده" است. البته گروه هرگز بیانیه و یا تعریف مشخصی از هنر آینده ارائه نکرد، بلکه افراد گروه در مفهومی کلی کارشان، بیانی پوشور و احساسی نهفته داشتند.
از ویژگیهای کار گروه پل ساده کردن اشکال با تاکید بر زوایا و یا تغییر در فرمهایی بود که ایجادگر حالتهای عاطفی بودند.
رنگهایی که آنها به کار می گرفتند نیز همچون نقاشان فوو با شدت و درخشندگی خیره کننده ای توام بود.
این گروه هنری بیش از نقاشی بر هنر گرافیک تاثیر گذاشت. (تصویر1) "رانده شدگان" اثر "امیل نولده" از سال 1913م. نمونه ای از آثار گروه پل است که در آن تاثیر نقاشی "جیمز انسور" نقاش بلژیکی را می توان مورد بررسی قرار داد .
فیگورهای "نولده" تاثیر مستقیمی از آثار "انسور" گرفته است. در این ارتباط تابلوی " توطئه" (تصویر2) اثر "انسور" از سال 1890 را می توان با تصویر اول مورد تطبیق قرار داد. صورتکهای مشابهی در هر دو اثر به کار گرفته شده است. آثار "میل نولده" بیانی طنزگونه و انتقادی دارد و در آنها رنگ آمیزی قوی و پر جرات با استفاده از نقوش گراوورهای گذشته دیده می شود.
از سال 1910 به بعد نقاشان گروه پل از هم گسستند و تقریبا همه آنها به فعالت هنری خود در برلین ادامه دادند.
رنگهایی که گروه پل به کار می گرفتند نیز همچون نقاشان فوو با شدت و درخشندگی خیره کننده ای توام بود.
[h=2]گروه سوارکار آبی
برلین هنرمندانی چون "کاندینسکی" ، "مارک" و "ماکه" که با گرایشهای اکسپرسیونیستی گروهی را راه اندازی کردند که هنرمندانی چون "امیل نولده" و "پل کله" نیز بدان پیوستند. نام این گروه به علت وابستگی کاندینسکی به رنگ آبی و علاقه مارک به اسب، "سوارکار آبی" (1911) خوانده شد. در گروه سوارکار آبی اهداف گروه پل به تمامی دنبال نشد، بلکه نظریات گروه متاخر محققانه تر و جستجوگرانه تر بود.
گروه سوارکار آبی برای بیان اندیشه ها و اهداف خود نشریه ای با همین نام (1912م.) انتشار داد که در آن بیش از همه "کاندینسکی" و "مارک" مقاله می نوشتند.
گروه سوارکار آبی دو نمایشگاه در سالهای 1911 و 1912م. در مونیخ برگزار کرد که در آن علاوه بر نقاشان مذکور ، نقاشان آوانگارد دیگری از آلمان ، روسیه و فرانسه نیز شرکت داشتند. سومین نمایشگاه آنان در برلین و به سال 1913م. در نگارخانه "توفان" برگزار شد.
نقاشان گروه آبی اگرچه در خلق آثارشان شیوه های متفاوتی داشتند ولی هدف مشترک تجسم احساسات و عواطف درونی را دنبال می کردند و در مجموع خود را وابسته به حرکت اکسپرسیونیستی می دانستند.
این گروه هنری با شروع جنگ جهانی اول به سال 1914 و تحولات اجتماعی و سیاسی در اروپا از هم گسیخته شد و شیوه و سیاق حرکت هنری هر یک از هنرمندان تفاوت اساسی یافت.