گزارش تصویری: آلوده ترین شهرهای دنیا

[Nicol]

میلان، ایتالیا
میلان، شهر مد و هنرهای زیبا، شهر آلوده به ذرات ریزی است که میتوانند باعث سرطان و مشکلات تنفسی بشوند. در واقع میلان بیشتر از هر شهر دیگر اروپایی پر از دود است و در کل قاره از نظر سطوح بالای ازن رتبه دوم را دارد. مشکل اصلی، علاقه زیاد ایتالیاییها به رانندگی است. البته با تلاشهای اخیر، ترافیک در این شهر 26 درصد کاهش یافته و با بالا رفتن امید به زندگی در ایتالیاییها، انتظار میرود که مشکل آلودگی هم کمتر شود

 

[Nicol]

نوریلسک، روسیه
نوریلسک با 134هزار نفر جمعیت، بزرگترین کارخانه گداخت فلزات سنگین دنیا را دارد: نوریلسک نیکل. همین امر هم این شهر را در لیست 10 شهر آلوده دنیا قرار میدهد. این کارخانه مقادیر فراوانی از فلزات سنگین مانند نیکل و کبالت را وارد هوا میکند که باعث بیماریهای تنفسی و حنجرهای شدید در کودکان میشود. همچنین کارکنان این کارخانه در مقایسه با میانگین مردم سایر مناطق روسیه، 10 سال کمتر امید به زندگی دارند. البته مسئولین کارخانه قول دادهاند در آینده ضایعات را به هوای شهر روانه نکنند و برای کاهش آلودگی شهر تلاش نمایند.

 

[Nicol]

یتزبورگ، پنسیلوانیا
اخیرا پیتزبورگ موفق شده عنوان آلودهترین شهر آمریکا را از لسآنجلس بگیرد، یعنی از وقتی که در مدت کوتاهی پر از دوده، ذرات معلق هوا، فلزات سنگین و اگزوز شد. البته نمیتوان 335هزار ساکن این شهر را سرزنش کرد، چرا که به تازگی این شهر از یک شهر صنعتی به شهری برای زندگی تبدیل شده است. به علاوه بیشتر آلودگی پیتزبورگ به دلیل کارخانههای صنعتی اوهایو است

 

[Nicol]

کزیکوسیتی، مکزیک
مکزیکوسیتی در مورد آلودگیها مانند تله عمل میکند. این شهر از سه طرف با کوهها محصور شده و 2,200 متر بالاتر از سطح دریاست. در نتیجه دوده و اگزوز 4 میلیون خودروی شهر که اغلب هم میزان آلایندگی بالایی دارند، مانند یک ابر بر فراز شهر باقی میماند. بدین ترتیب 300 روز سال سطح اوزون هوای این شهر بیشتر از حد مجاز است. مسئولین تصمیم گرفتند برای بهبود اوضاع، از اتوبوسها شروع کنند. بنابراین آنها 25 اتوبوس دیزلی را به فیلتر آلاینده مجهز کردند. کافی است 2،975 اتوبوس باقیمانده را هم مجهز کنند تا بخشی از آلایندگیهای این شهر کاهش یابد.

 

[Nicol]

داکار، سنگال
داکار قطب بینالمللی آفریقای غربی محسوب میشود، با این حال این شهر هر روز دارد با یک فاجعه زیستمحیطی دست و پنجه نرم میکند. شرکت بندوهان، آب مصرفی و آب آشامیدنی دو میلیون جمعیت این شهر را تامین میکند، اما این آب 17 برابر استاندارد سازمان جهانی بهداشت به باکتری استرپتوکوکی آلوده است و مقادیری از ضایعات فلزات سنگین و زبالههای دباغخانه را هم در خود دارد. موسسه بلک اسمیت در حال حاضر در تلاش است تا با همکاری بانک جهانی، فعالیتی بینالمللی را برای پاکسازی این شهر از این آلودگی به راه بیاندازد.

 

[Nicol]

سومگاییت، آذربایجان
سومگاییت در شوروی سابق مرکز تولید مواد شیمیایی و آفتکشها بود. امروزه همچنان این شهر به عوارض زبالههای آلوده به جیوهای مبتلا است که سالها مستقیما به کانالهای منتهی به دریای خزر ریخته میشد. آمار سرطان در این شهر 275هزار نفری سر به فلک میکشد. بانک جهانی کمک کرد تا منطقهای از این شهر که فاجعهای زیستمحیطی محسوب میشد پاکسازی شود و قرار است که به پاکسازی کارخانههای قدیمی و ضایعات به جا مانده از آنها هم کمک نماید.

 

[Nicol]

لینفن، چین
شهر لینفن درست در قلب شانکسی، قطب تولید زغالسنگ چین قرار گرفته است. این شهر که بیش از چهار میلیون نفر جمعیت دارد، اغلب در لیست آلودهترین شهرهای جهان قرار میگیرد. شهروندان لینفن نه تنها از ابرهای ماندگار غبار زغالسنگ رنج میبرند، بلکه آب آشامیدنی آنها هم به آرسنیک آلوده است. البته لینفن تنها شهر چین نیست که با آلودگی محیطی دست و پنجه نرم میکند. به گزارش بانک جهانی، اگر 20 شهر آلوده در دنیا وجود داشته باشند، 16 تای آنها در مناطق صنعتی کشور چین واقع شدهاند

 

[Nicol]

لا اورویا، پرو
مردم این شهر به مدت 85 سال به گداخت فلزات سرب، روی و مس مشغول بودهاند. حالا 99 درصد کودکان این شهر به سرب آلودهاند، آن هم در حدی فراتر از محدودیتهای قابل قبول. بارانهای اسیدی بخش زیادی از پوشش گیاهی اطراف را از بین برده و منطقه را به زمینی بایر تبدیل کرده است. درست است که دولت پرو این شهر 35هزار نفری را در فهرست مناطق محتاج به بازیابی محیطی قرار داده، اما بسیاری امیدوارند که صاحب کارخانههای گداخت، یعنی شرکت دوران میسوری، برای پاکسازی جدی این شهر پا پیش بگذارد

 

[Nicol]

دره کوباتائو، برزیل
این دره که خانه بیش از دو میلیون نفر است، قلب صنعتی و شیمیایی برزیل محسوب میشود. رود کوباتائو، مهمترین منبع آب منطقه، سالانه با حدود 1.5 میلیون تن زبالههای ناخالص انباشته میشود و هر ماه هم بیش از دههزار کیلوگرم ضایعات سمی صنعتی به این رود ریخته میشود. مطالعهای در سال 1980 / 1359 نشان داد که بیش از یک سوم جمعیت این شهر به سل، ذاتالریه، آمفیزم و سایر بیماریهای تنفسی مبتلا هستند. از سال 2000/ 1379 دولت برزیل اقداماتی را برای تقویت رود تیت، رود مهم دیگر دره، و پاکسازی منطقه آغاز کرده است و بیش از 1.1 میلیارد دلار هم برای این اقدامات هزینه کرده است

 

[Nicol]

کبوه، زامبیا
معادن سرب و مس اطراف شهر کبوه به مدت 95 سال، بدون هیچ اقدامی برای حفاظت محیط، مورد بهرهبرداری قرار گرفتند. الان بیش از یک دهه از بسته شدن این معادن میگذرد، اما هنوز در بدن یک کودک عادی که در آبهای آلوده به سرب حمام میکند و دائم با خاک آلوده سر و کار دارد، 5 تا 10 برابر حداکثر مجاز، سرب وجود دارد. در اغلب موارد این کودکان در حد مرگباری سرب درون بدن خود دارند. تا به حال بانک جهانی 40 میلیون دلار برای جابهجایی ساکنین این منطقه هزینه کرده است و بسیاری از گروههای محلی و بینالمللی در تلاشند تا به مردم منطقه در مورد سمی بودن سرب موجود در منطقه آموزش بدهند.