نیشابورشهریاستکه گل آن خوردنی، بوتههای آن ریواس و سنگهای آن فیروزه است سفر به نیشابور و كوه بینالود، دومین قله بلند شهرستان نیشابور با ارتفاع 3231 متر، از آن نوع سفرهایست كه راز هاو زیبای های بسیار با خود دارد...
وقتی پای درسفر میگذاری این ناشناسی و ناشناختگی است كه تو را به سوی خود میكشند.گویی چون بی خبری یا خواب رویی در عالم رویا به سوی ناشناختههای عالمی دیگر٬روانی.
سفر بهناشناختهها شاید پر از لذت، هیجان و پر جاذبه باشد. ولی میتواند در نوع خودش بسیار ترسناک و حزن آلود هم باشد. بزرگی میگفت؛ یکی از دلایل این ترس و حزن میتواند ناشی از "آگاهی" و "اشراق" به "نا آگاهی" و" ناتوانی" آدمی از خود باشد.
سفری که در آن با خودی تازه دیدار خواهی کرد. خودی که به تعداد بارهایی که بسوی ناشناختهها راهی میشوی و یا سفر میکنی، تازه خواهد شد. و این بار این تازگی و دیدار را در منطقه کوهستانی "بینالود" جایی که عشایر بومی در دل آسمان، روی ابرها چادر یا ابه های خود راگسترده اند، تجربه خواهی کرد.
گونههایگیاهی این منطقه هم بسیار متنوع است. تو می توانی، زیره سیاه، کنگر، پیاز کوهی، نسترن وحشی، پونه کبود، ریواس و... . را در را ه ببینی و شاید گاهی هم بچینی. شربت ریواس این منطقه به عنوان محصول کشاورزی و سوغات نیشابور در دل تپه های بینالود برگ، پهن کرده است. ما هم خود را مهمان كردیم.