گمج یا به زبان تالشی (دیزه )ظرف سفالی گیلانها

[Nicol]

این که میدونین چیه؟ بهش میگن گمج یا به زبان تالشی (دیزه)، خیلی غذاهای خوشمزه شمالی که منو شما دوست داریمو توش درست میکنن و خوشمزه تر میشه مثل: فسنجون ، باقلاقاتق ، ترشی تره ،آلومسما ، خوتکا فسنجون، کولی قرابی ,مرغ ترش و….. اگه شما هم غذای دیگه ای میشناسین که این تو درست میشه میتونین بنویسین. عکس فوق دیگ سفالینیه که توش غذا های مثل فسنجان، باقلاقاتق، ترشی تره، آلومسما، خوتکا فسنجون، کولی قرابی, مرغ ترش و دیگر غذاهای محلی گیلانی طبخ میشه و اسمش گمجه (گَ مَ ج) طعم این غذاها یادگاریه از نسلهای کهن. " غذا " تو هر منطقه ای نشان فرهنگی آن جامعه است که بخشی از غنی بودن فرهنگ گیلان به این شاخه از فرهنگ برمی گرده که آشپزخونه غنی داره. با اینکه بسیاری از غذاهای سنتی گیلان چون آیینها و فرهنگهای دیرینه اش دچار جدیدزدگی شده و دیگه به مذاق امروزیان خطه اش خوش نمی یاد اما امروز که چهارشنبه سوری بود ؛ مردم رو می دیدم که چطور با شور و شوق "گمج" رو می خریدن و با یادآوردن طعم و مزه غذایی که تو این ظرف طبخ مشه آب دهنشون راه می افتاد

بیشتر نقاط گیلان سفالگری سنتی رواج داره و ظروف کاربردی ساخته میشه (گمج) که در 3 اندازه: یک مرغی و سه مرغی و همچنین به شکلهای دسته دار، درپوش دار و با لعابی سبز تولید می‌شه، از اصیل ترین و باثبات ترین ظروفه.گمج های استانه هم از دیر باز معروفیت خاصی در منطقه دارد .
راستی این گمج که انقدر پر استفاده و مفیده چرا ما شمالیا اسمشو رو آدمای خنگ و دستو پا چلفتی میذاریم؟