یک متخصص پوست و مو، ژنتیک را مهم‌ترین عامل «کلویید» دانست و گفت: اسکار یا کلویید روند ترمیم غیرطبیعی پوست است و در برخی از افراد که استعداد ژنتیکی ابتلا به کلویید را دارند، ترمیم محل زخم آنها پس از عمل جراحی به صورت برجستگی یا گوشت اضافه روی پوست نمایان می‌شود.
دکتر امیر هوشنگ احسانی زمینه ارثی را در ایجاد کلوییدها بسیار موثر دانست و گفت: به طور عادی وقتی محلی از بدن زخم می شود، سلول های زیر پوست روند ترمیم پوست را هدایت می کنند تا جایی که زخم بهبود یابد اما افراد مبتلا به کلویید که زمینه ارثی دارند، ترمیم پوستشان پس از اعمالی مانند سزارین، آپاندیس، سوراخ کردن گوش، بریدگی و زخم به شکل کلویید ایجاد می شود.
این دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به اینکه کلوییدها گاهی بدون زخم در بدن ایجاد می شوند، افزود: در برخی مواقع کلوییدها خود به خود و بدون اینکه زخم در بدن ایجاد شود، ظاهر می شوند. این نوع کلوییدها اغلب به دنبال ضربه های خیلی معمولی که حتی به زخم منجر نشده است، ایجاد می شوند.
وی با تاکید بر اینکه کلوییدها در قسمت های فوقانی بدن، گردن و سینه شایع است، افزود: اندازه کلویید به ضایعه قبل از آن یا وسعت جراحی بستگی دارد و بیشترین عمق این گوشت های اضافه به طور معمول تا دو سانتی متر است، اما در برخی از اعمال مانند سزارین و آپاندیس که نیاز است پوست بیشتر شکافته شود، به 15 سانتیمتر هم می رسد.
احسانی درمان این گوشت های اضافه را سخت دانست و گفت: استفاده از پمادهایی که حاوی کورتون است، می تواند در درمان کلوییدها موثر باشد. همچنین تزریق آمپول کورتون، انجماد و فریز کردن از دیگر روش های درمانی این عارضه است.
گردآوری: گروه سلامت سیمرغ