مجید جویا: در حالی که به لطف عشق بیپایان ما به استفاده از سوختهای فسیلی، دنیا هر روز گرمتر و خشکتر میشود، فناوریهایی که برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای لازم داریم هم به دلیل نیاز بیش از حدشان به آب، بیشتر بار خاطر هستند تا یار شاطر.
به گفته آماندا فنسل از موسسه آب و هوایی استکهلم در دیویس کالیفرنیا، انتخابی که ما در ایجاد تعادل بین نیرو و آب انجام میدهیم، در حال تبدیل شدن به یک مسئله فوری در مبارزه علیه تغییرات آب و هوایی است.
SEI-US - Staff
به گزارش نیوساینتیست، با وجود این که قطع انتشار گازهای گلخانهای برای فرونشاندن گرمایش جهانی حیاتی است، در گزارشی که این هفته در ایالات متحده منتشر شد، آشکار شده است که مصرف آب در برخی از منابع انرژیهای تجدیدپذیر و پاک، بیشتر از مصرف در نیروگاههای با سوخت فسیلی است. این گزارش که توسط وزارت انرژی ایالات متحده منتشر شده است، به این امر پرداخته که زیرساختهای نیرو در ایالات متحده تا چه حد در مقابل تغییرات آبوهوایی انعطافپذیر هستند.
U.S. Energy Sector Vulnerabilities to Climate Change and Extreme Weather | Department of Energy
بزرگترین مصرف کنندگان آب در ایالات متحده نیروگاههای برق هستند، به خصوص نیروگاههای سوخت فسیلی و اتمی که در مجموع، 90٪ از برق مصرفی این کشور را تامین میکنند. تقریبا نیمی از کل آب مصرفی ایالات متحده برای خنک کردن این نیروگاهها و به حرکت در آوردن توربینهای آنها استفاده میشود.
نیروی تشنه
ولی به گفته این گزارش، برخی از منابع انرژیهای پاک و تجدیدپذیر هم نیاز به مقدار زیادی آب دارند. عمدهترین مصرف کننده، نیروگاههای برقآبی یا همان سدها هستند که برای تولید برق نیاز به ذخایر عظیم آب دارند. دیگر فناوریها از آب به صورت غیرمستقیم استفاده میکنند، برای مثال برای رشد محصولات در سوختهای زیستی یا خنک کردن و شستشوی صفحههای خورشیدی.
به ادعای آزمایشگاه ملی فناوریهای انرژی در وزارت انرژی ایالات متحده، که در گزارش از آمار و نمودارهای آنها استفاده شده است، یک نیروگاه معمولی برقآبی از چیزی بین 15 تا 18 هزار لیتر آب به ازای هر مگاوات ساعت برق تولیدی استفاده می کند، در حالی که یک نیروگاه خورشیدی تمرکزی (که از تعداد زیادی آینه استفاده میکند تا نور خورشید را روی یک محدوده کوچک متمرکز کند) تقریبا 3000 لیتر آب به ازای هر مگاوات ساعت برق تولیدی مصرف میکند.
آمارها همچنین نشان میدهند که یک نیروگاه برق هستهای به ازای هر مگاوات ساعت برق تولیدی، از 2650 لیتر آب استفاده میکند، در حالی که یک نیروگاه معمولی ذغال سنگ از 1900 و یک نیروگاه با سوخت گاز طبیعی از 750 لیتر آب استفاده میکند. منابع بیشتر استفاده شده انرژیهای تجدیدپذیر، مانند مزارع بادی و نیروگاههای خورشیدی فتوولتائیک، در عمل هیچ استفادهای از آب نمیکنند.
فناوریهای کنونی تجدیدپذیر و پاک تنها بخش کوچکی از سبد انرژی ایالات متحده را به خود اختصاص دادهاند (برای مثال، انرژی برقآبی 7 درصد از کل نیروی برق کشور را تامین میکند، و برای انرژی خورشیدی این میزان به کمتر از 1 درصد میرسد)، اما اگر قرار باشد که ایالات متحده بتواند به هدف کاهش 80 درصدی انتشار گازهای گلخانهای تا سال 2050/1429دست پیدا کند، انرژیهای پاک و تجدیدپذیر باید در آینده بیشتر استفاده شوند.
در مرداد ماه سال گذشته، ایالات متحده شمهای از آن چه باید در سالهای پیش رو تحمل کند، با خشکسالی تجربه کرد که منجر به خشک شدن رودخانههای تامینکننده آب مورد نیاز نیروگاهها و درنتیجه تعطیلی موقت یا کاهش توان تولیدی خیلی از آنها شد. مزارع تولید سوختهای زیستی نیز از آسیب در امان نماندند.
در جستجوی تعادل
جان راجرز از انجمن دانشمندان نگران (UCS) در واشینگتن، که انجمنش در این هفته گزارشی در مورد مصرف آب در منابع متفاوت انرژی منتشر کرد، میگوید: «ما فکر میکنیم که باید روی این مسئله تمرکز کرد. تابستان پس از تابستان، این خطر خود را نشان میدهد».
http://www.ucsusa.org/watersmartpower
گزارش یوسیاس نشان میدهد که تعادل بین کاهش انتشار گازهای گلخانهای و حفظ منابع آب چقدر میتواند سخت شود. طبق محاسبات آنها، اگر کارها در مسیر کنونی خود پیش بروند، و ایالات متحده به گاز طبیعی و تا حد کمتری به انرژیهای تجدیدپذیر خورشید و باد اتکا کند، با بازنشستگی نیروگاههای ذغالی و هستهای، مصرف آب کاهش مییابد. ولی با این سناریو، هدف کاهش انتشار کربن تحقق نخواهد یافت.
سناریوهای دیگری برای انرژی وجود دارند که میتوانند به این هدف برسند، ولی مصرف آب بالایی دارند. برای مثال یک ترکیب از افزایش انرژی هستهای و استفاده از فناوریهای بیشتر جذب و ذخیره کربن، تا سال 2050/1429 نیاز به 42 درصد آب بیشتر خواهد داشت. از سوی دیگر، اگر ایالات متحده تا سال 2050 /1429 اکثرا از انرژی باد و صفحات فتوولتائیک خورشیدی استفاده کند، تا 80 درصد آب کمتری مصرف خواهد کرد، ولی برای این که این فناوریها برق مورد نیاز را تامین کنند، مصرف برق خودشان باید کاهش یابد.
به گفته راجرز، هنگام طراحی منابع جدید نیرو، باید علاوه بر کربن، کمبود منابع آب هم در نظر گرفته شود.
به گفته آماندا فنسل از موسسه آب و هوایی استکهلم در دیویس کالیفرنیا، انتخابی که ما در ایجاد تعادل بین نیرو و آب انجام میدهیم، در حال تبدیل شدن به یک مسئله فوری در مبارزه علیه تغییرات آب و هوایی است.
SEI-US - Staff
به گزارش نیوساینتیست، با وجود این که قطع انتشار گازهای گلخانهای برای فرونشاندن گرمایش جهانی حیاتی است، در گزارشی که این هفته در ایالات متحده منتشر شد، آشکار شده است که مصرف آب در برخی از منابع انرژیهای تجدیدپذیر و پاک، بیشتر از مصرف در نیروگاههای با سوخت فسیلی است. این گزارش که توسط وزارت انرژی ایالات متحده منتشر شده است، به این امر پرداخته که زیرساختهای نیرو در ایالات متحده تا چه حد در مقابل تغییرات آبوهوایی انعطافپذیر هستند.
U.S. Energy Sector Vulnerabilities to Climate Change and Extreme Weather | Department of Energy
بزرگترین مصرف کنندگان آب در ایالات متحده نیروگاههای برق هستند، به خصوص نیروگاههای سوخت فسیلی و اتمی که در مجموع، 90٪ از برق مصرفی این کشور را تامین میکنند. تقریبا نیمی از کل آب مصرفی ایالات متحده برای خنک کردن این نیروگاهها و به حرکت در آوردن توربینهای آنها استفاده میشود.
نیروی تشنه
ولی به گفته این گزارش، برخی از منابع انرژیهای پاک و تجدیدپذیر هم نیاز به مقدار زیادی آب دارند. عمدهترین مصرف کننده، نیروگاههای برقآبی یا همان سدها هستند که برای تولید برق نیاز به ذخایر عظیم آب دارند. دیگر فناوریها از آب به صورت غیرمستقیم استفاده میکنند، برای مثال برای رشد محصولات در سوختهای زیستی یا خنک کردن و شستشوی صفحههای خورشیدی.
به ادعای آزمایشگاه ملی فناوریهای انرژی در وزارت انرژی ایالات متحده، که در گزارش از آمار و نمودارهای آنها استفاده شده است، یک نیروگاه معمولی برقآبی از چیزی بین 15 تا 18 هزار لیتر آب به ازای هر مگاوات ساعت برق تولیدی استفاده می کند، در حالی که یک نیروگاه خورشیدی تمرکزی (که از تعداد زیادی آینه استفاده میکند تا نور خورشید را روی یک محدوده کوچک متمرکز کند) تقریبا 3000 لیتر آب به ازای هر مگاوات ساعت برق تولیدی مصرف میکند.
آمارها همچنین نشان میدهند که یک نیروگاه برق هستهای به ازای هر مگاوات ساعت برق تولیدی، از 2650 لیتر آب استفاده میکند، در حالی که یک نیروگاه معمولی ذغال سنگ از 1900 و یک نیروگاه با سوخت گاز طبیعی از 750 لیتر آب استفاده میکند. منابع بیشتر استفاده شده انرژیهای تجدیدپذیر، مانند مزارع بادی و نیروگاههای خورشیدی فتوولتائیک، در عمل هیچ استفادهای از آب نمیکنند.
فناوریهای کنونی تجدیدپذیر و پاک تنها بخش کوچکی از سبد انرژی ایالات متحده را به خود اختصاص دادهاند (برای مثال، انرژی برقآبی 7 درصد از کل نیروی برق کشور را تامین میکند، و برای انرژی خورشیدی این میزان به کمتر از 1 درصد میرسد)، اما اگر قرار باشد که ایالات متحده بتواند به هدف کاهش 80 درصدی انتشار گازهای گلخانهای تا سال 2050/1429دست پیدا کند، انرژیهای پاک و تجدیدپذیر باید در آینده بیشتر استفاده شوند.
در مرداد ماه سال گذشته، ایالات متحده شمهای از آن چه باید در سالهای پیش رو تحمل کند، با خشکسالی تجربه کرد که منجر به خشک شدن رودخانههای تامینکننده آب مورد نیاز نیروگاهها و درنتیجه تعطیلی موقت یا کاهش توان تولیدی خیلی از آنها شد. مزارع تولید سوختهای زیستی نیز از آسیب در امان نماندند.
در جستجوی تعادل
جان راجرز از انجمن دانشمندان نگران (UCS) در واشینگتن، که انجمنش در این هفته گزارشی در مورد مصرف آب در منابع متفاوت انرژی منتشر کرد، میگوید: «ما فکر میکنیم که باید روی این مسئله تمرکز کرد. تابستان پس از تابستان، این خطر خود را نشان میدهد».
http://www.ucsusa.org/watersmartpower
گزارش یوسیاس نشان میدهد که تعادل بین کاهش انتشار گازهای گلخانهای و حفظ منابع آب چقدر میتواند سخت شود. طبق محاسبات آنها، اگر کارها در مسیر کنونی خود پیش بروند، و ایالات متحده به گاز طبیعی و تا حد کمتری به انرژیهای تجدیدپذیر خورشید و باد اتکا کند، با بازنشستگی نیروگاههای ذغالی و هستهای، مصرف آب کاهش مییابد. ولی با این سناریو، هدف کاهش انتشار کربن تحقق نخواهد یافت.
سناریوهای دیگری برای انرژی وجود دارند که میتوانند به این هدف برسند، ولی مصرف آب بالایی دارند. برای مثال یک ترکیب از افزایش انرژی هستهای و استفاده از فناوریهای بیشتر جذب و ذخیره کربن، تا سال 2050/1429 نیاز به 42 درصد آب بیشتر خواهد داشت. از سوی دیگر، اگر ایالات متحده تا سال 2050 /1429 اکثرا از انرژی باد و صفحات فتوولتائیک خورشیدی استفاده کند، تا 80 درصد آب کمتری مصرف خواهد کرد، ولی برای این که این فناوریها برق مورد نیاز را تامین کنند، مصرف برق خودشان باید کاهش یابد.
به گفته راجرز، هنگام طراحی منابع جدید نیرو، باید علاوه بر کربن، کمبود منابع آب هم در نظر گرفته شود.