یادت باشه که... ............

[ناهید]

امروز فرصتی دست داد تا دوباره طلوع خورشید را به نظاره بنشینم
​

دور از هیاهو و در سکوت​

.چقدر زیباست این لطف پروردگار به انسان​

اینکه نوری آرام آرام، با صبر و آرامش خود را به تو می نماید
​

​

​

​

در پس شعاع های نور زمزمه ای هست​

خبر می دهد از واقعیتی که​

نباید بگذاری زندگی برایت روزمره شود​

اینکه روز دیگری شروع شده،،، اینکه باید از نو شروع کنی...دوباره​

​

​

​

طلوع را اگر هر روز هم نگاه کنی، نباید تکراری شود برایت​

.

​

​

بد نیست اگر هر از چندگاهی به یاد آورم​

با چه چیزهایی شوق و هیجان زنده می شود درونم....​

چقدر آدمی ساده است، اگر خود بخواهد​

 

[ناهید]

​

​

​

دور از شلوغی زندگی که ناخودآگاه پرده ای تار روی چشمانت می کشد ​

تا خود را از ساده ترین دلخوشی ها محروم کنی،​

-تنها همین از سهراب سپهری در خاطرم می ماند​

همیشه- چشمها را باید شست، جور دیگر باید دید​

​

​

خوب اگر گوش کنی، نجوای دیگری هم هست...​

در پس شعاع های نور، کسی می گوید شاید این آخرین طلوعی باشد که می بینی،​

شاید چشم های تو دیگر امید و هیجان را فردا نبینند،،​

نه...البته که این نجوا تو را ناامید نمی کند...​

این هم پیشکشی دیگری است از سوی آفریدگار....​

می گوید قدر لحظات را بدان.... قدر بدان​

​

​

​

می‌گوید هیچ آدم موفقی با یک مرتبه تلاش و زمین خوردن، موفق بودن را تجربه نکرده است​

این راه هم ارزش بیش از یکبار امتحان کردن را دارد​

​

​

​

این همان چیزی است که روزی بابتش در پیشگاه پروردگار باید جوابگو باشم​

 

[ناهید]

دل نوشت​

​

هروقت از این کارتها می گیرم که پسورد و کد مربوطه و خلاصه از اینجور چیزا رو زیر یه پوشش گذاشتن ​

​

که باید اون پوشش نقره ای رنگ رو بخراشم تا عدد رو ببینم... بیزار می شم از زندگی
​

بس که از این کار بدم میاد
​

از خراش انداختن..زخمی کردن​

انگار تمام چندشهای دنیا توی یه لحظه هجوم میارن به ذهنم​

عصبی می شم​

و بعدش هم غمگین
​

یادت باشه​

...
یادت باشه اون پوشش نقره ای مثل سطح روح یا احساس هر انسان می مونه
​

یادت باشه تو هم بیزار باشی از این که روح یا احساس کسی رو خراش بدی

آدمها بی ملاحظه ان​

آدمها مراقب نیستن
​

 

[ناهید]

حتی گاهی از روی عمد جوری ناخنشون رو توی اون سطح نقره ای فرو می کنن که عدد زیرش هم کنده می شه
​

آدمها راحت می تونن روح و احساس دیگران رو خراش بدن
​

اما تو وقتی این رو خوندی یادت باشه​

​

​

​

یه کسی، یه فریبایی​

یه روزی که باید پوشش نقره ای یه کارت رو با ناخن خراش می داد ​

احساس می کرد تو اون لحظه از زندگی بیزار شده​

و​

یاد خیلی چیزا افتاد و اینو نوشت و اینجا ازت خواست حواست باشه ​

که هیچ سطح نقره ای روح و احساسی رو با ناخن خراش ندی​

​

اینکار خیلی دردناکه... اینکار خیلی آدم رو آزرده می کنه...​

-------------------​

​

هیچ جایی ندیدم و نخوندم که سطحی که خراش دیده "کاملا" خوب بشه​

​

​

پس بیشتر مواظب باش​