خیابان فردوسی که در دوران قاجار خیابان علاءالدوله نامیده می شد یکی از خیابان‌های قدیمی شمالی-جنوبی تهران است. این خیابان از میدان توپخانه آغاز شده و پس از گذر از چهارراه اسلامبول به میدان فردوسی در شمال منتهی می‌شود.
در دوره ی قاجاریه این خیابان به دلیل وجود باغی متعلق به الله قلی خان ایلخانی (معروف به حاجی ایلخانی) در آن خیابان باغ ایلخانی نیز خوانده می شده است. سفارتخانه های آلمان، انگلستان و ترکیه، ساختمان های مرکزی بانک ملی ایران و بانک سپه، و چند موزه (موزه جواهرات ملی، موزه سکه بانک سپه) در این خیابان قرار دارند. نخستین «دپارتمنت استور» ایران، فروشگاه فردوسی، نیز در این خیابان آغاز به کار کرد.
در دوره ی قاجاریه این خیابان به دلیل وجود باغی متعلق به الله قلی خان ایلخانی (معروف به حاجی ایلخانی) در آن خیابان باغ ایلخانی نیز خوانده می شده است. سفارتخانه های آلمان، انگلستان و ترکیه، ساختمان های مرکزی بانک ملی ایران و بانک سپه، و چند موزه (موزه جواهرات ملی، موزه سکه بانک سپه) در این خیابان قرار دارند. نخستین «دپارتمنت استور» ایران، فروشگاه فردوسی، نیز در این خیابان آغاز به کار کرد.
خیابان علاءالدوله، حدود ۱۲۸۹ شمسی (۱۹۱۰ میلادی)
خیابان علاءالدوله، حدود ۱۲۸۹ شمسی (۱۹۱۰ میلادی)
هتل دو فرانس، خیابان علاءالدوله، ۱۲۹۴ شمسی (۱۹۱۵ میلادی)
سفارت انگلستان، خیابان علاءالدوله، اواخر دوران قاجار
خیابان فردوسی، دهه ی ۱۳۱۰ خورشیدی (دهه ی ۱۹۳۰میلادی)
بانک ملی، خیابان فردوسی، دهه ی ۱۳۱۰ خورشیدی (دهه ی ۱۹۳۰میلادی)
بانک ملی، خیابان فردوسی، دهه ی ۱۳۱۰ خورشیدی (دهه ی ۱۹۳۰میلادی)
بانک ملی، خیابان فردوسی، ۱۳۲۵ خورشیدی (۱۹۴۶ میلادی)
بانک ملی و فروشگاه فردوسی، خیابان فردوسی، دهه ی ۱۳۳۰ خورشیدی (دهه ی ۱۹۵۰میلادی)
فروشگاه فردوسی، خیابان فردوسی،نیمه ی دهه ی ۱۳۴۰ خورشیدی (دهه ی ۱۹۶۰ میلادی
بانک ملی، خیابان فردوسی، ۱۳۴۰ خورشیدی (۱۹۶۱ میلادی)
خیابان فردوسی، اوایل دهه ی ۱۳۴۰ خورشیدی (دهه ی ۱۹۶۰ میلادی)
خیابان فردوسی، ۱۳۴۱ خورشیدی (۱۹۶۲ میلادی)
خیابان فردوسی در شب، ۱۳۴۵ خورشیدی (۱۹۶۶ میلادی)
بانک ملی، خیابان فردوسی، ۱۳۴۵ خورشیدی (۱۹۶۶ میلادی)
خیابان فردوسی، ۱۳۴۵ خورشیدی (۱۹۶۶ میلادی)
خیابان فردوسی، نیمه ی دهه ی ۱۳۴۰ خورشیدی (دهه ی ۱۹۶۰میلادی)
