نتيجه يک رشته تحقيقات اروپايی حاکی از اين است که بيش از ۸۰ درصد کسانی که بيماری پارکينسون دارند غالبا دچار افسردگی می شوند.
ولی نظر سنجی از ۵۰۰ بيماری که مبتلا به بيماری پارکينسون از نوع خفيف تا متوسط هستند نشان می دهد که ۴۰ درصد اين بيماران به ندرت درباره افسردگی خود با پزشک صحبت کرده يا اصلا صحبتی نکرده اند.
در همين حال دو سوم پزشکانی که در اين باره از آنان سئوال شده است گفته اند که به نظر آنان ساير عوارض بيماری پارکينسون بيشتر از افسردگی اهميت دارد.
ولی متخصصين بيماری پارکينسون می گويند عوارض افسردگی به همان اندازه مشکلات اصلی برای بيماران مبتلا به پارکينسون مهم است.
در بريتانيا از هر ۵۰۰ نفر يک نفر مبتلا به بيماری پارکينسون است و هرسال حدود ۱۰ هزار مورد جديد ديده می شود. ۲۰ درصد اين بيماران کمتر از ۴۰ سال دارند.
شناخته شده ترين عارضه بيماری پارکينسون لرزش دست ها و پاهاست.
ولی نگرانی بيماران از ابتلا به پارکينسون می تواند موجب افسردگی آنان شود. البته افسردگی می تواند ناشی از تاثيرات روانی بيماری پارکينسون نيز باشد.
برای اين بررسی، بيماران مبتلا به پارکينسون در کشورهای فرانسه، آلمان، ايتاليا، اسپانيا و بريتانيا تحت نظر قرار گرفته بودند.
کسانی که درباره اين موضوع تحقيق می کردند همچنين با ۵۰۰ پزشک متخصص در کشورهايی که از آنها نام برده شد صحبت کردند.
تمام اين پزشکان براين عقيده بودند که اکثر بيمارانشان “غالبا” يا ” برخی مواقع” عوارض افسردگی را تجربه کرده اند.
پزشکان مورد بحث اظهار داشتند دليل اصلی اينکه اين موضوع را با بيماران خود درميان نگذاشته اند اين بوده که احساس می کردند بيماران، به عوارض افسردگی به اندازه ساير جنبه های وضعيت خود، اهميت نمی دادند.
ماری بيکر، رييس انجمن اروپايی بيماری پارکينسون، می گويد:” در بسياری موارد آنچه که موجب بيشترين ناراحتی بيمار می شود عوارضی نيست که معمولا به بيماری پارکينسون مربوط می شود. هنگامی که روحيه شما آسيب می بيند بسيار مشکل خواهد بود که به توانيد يک نظر معمولی نسبت به زندگی داشته باشيد.
ماری بيکر می افزايد کسانی که از بيماران مبتلا به پارکينسون مواظبت می کنند می گويند يکی از دشوارترين جنبه های شرايطی که بايد با آن کنار بيايند، احساس افسردگی بيماران است
ولی نظر سنجی از ۵۰۰ بيماری که مبتلا به بيماری پارکينسون از نوع خفيف تا متوسط هستند نشان می دهد که ۴۰ درصد اين بيماران به ندرت درباره افسردگی خود با پزشک صحبت کرده يا اصلا صحبتی نکرده اند.
در همين حال دو سوم پزشکانی که در اين باره از آنان سئوال شده است گفته اند که به نظر آنان ساير عوارض بيماری پارکينسون بيشتر از افسردگی اهميت دارد.
ولی متخصصين بيماری پارکينسون می گويند عوارض افسردگی به همان اندازه مشکلات اصلی برای بيماران مبتلا به پارکينسون مهم است.
در بريتانيا از هر ۵۰۰ نفر يک نفر مبتلا به بيماری پارکينسون است و هرسال حدود ۱۰ هزار مورد جديد ديده می شود. ۲۰ درصد اين بيماران کمتر از ۴۰ سال دارند.
شناخته شده ترين عارضه بيماری پارکينسون لرزش دست ها و پاهاست.
ولی نگرانی بيماران از ابتلا به پارکينسون می تواند موجب افسردگی آنان شود. البته افسردگی می تواند ناشی از تاثيرات روانی بيماری پارکينسون نيز باشد.
برای اين بررسی، بيماران مبتلا به پارکينسون در کشورهای فرانسه، آلمان، ايتاليا، اسپانيا و بريتانيا تحت نظر قرار گرفته بودند.
کسانی که درباره اين موضوع تحقيق می کردند همچنين با ۵۰۰ پزشک متخصص در کشورهايی که از آنها نام برده شد صحبت کردند.
تمام اين پزشکان براين عقيده بودند که اکثر بيمارانشان “غالبا” يا ” برخی مواقع” عوارض افسردگی را تجربه کرده اند.
پزشکان مورد بحث اظهار داشتند دليل اصلی اينکه اين موضوع را با بيماران خود درميان نگذاشته اند اين بوده که احساس می کردند بيماران، به عوارض افسردگی به اندازه ساير جنبه های وضعيت خود، اهميت نمی دادند.
ماری بيکر، رييس انجمن اروپايی بيماری پارکينسون، می گويد:” در بسياری موارد آنچه که موجب بيشترين ناراحتی بيمار می شود عوارضی نيست که معمولا به بيماری پارکينسون مربوط می شود. هنگامی که روحيه شما آسيب می بيند بسيار مشکل خواهد بود که به توانيد يک نظر معمولی نسبت به زندگی داشته باشيد.
ماری بيکر می افزايد کسانی که از بيماران مبتلا به پارکينسون مواظبت می کنند می گويند يکی از دشوارترين جنبه های شرايطی که بايد با آن کنار بيايند، احساس افسردگی بيماران است