[h=3]امین زندگانی که برای سومین بار در یکی از نمایشنامه‌های اکبر رادی به کارگردانی هادی مرزبان به عنوان بازیگر حضور دارد، معتقد است حضور در آثار این نمایشنامه نویس یعنی تجربه بازیگری ایرانی.
به گزارش سينماخبر، امین زندگانی درباره ایفای نقش حسین در نمایش «تانگوی تخم مرغ داغ» نوشته اکبر رادی و به کارگردانی هادی مرزبان گفت: اکبر رادی یک الگوی مسلم نمایشنامه نویسی است که زندگی کردن در قالب یکی از شخصیت هایی که او نوشته است، یعنی زندگی کردن در نقش یک شخصیت ایرانی با تمام ویژگی هایش. چرا که رادی می داند یک شخصیت ایرانی چطور نفس می کشد، راه می رود و فکر می کند.
زندگانی ادامه داد: در کارهای اکبر رادی شما به بازیگری طبیعت گرا نزدیک می شوید که این اتفاق به ندرت در دیگر تجربه های بازیگری روی صحنه، تلویزیون و سینمای ما اتفاق می افتد.
بازیگر تئاتر «تانگوی تخم مرغ داغ» با بیان این مطلب که برای بازی در این نمایش هیچ بهانه ای برای بد بودن روی صحنه ندارم، این حضور روی صحنه را سخت توصیف کرد و ادامه داد: نوشته های رادی متعلق به همه زمان‌هاست، چون نویسنده ای است که اگر چه درباره زمانه خودش می نوشت، اما بسیار جلوتر از آن بود و این چیزی است که هنرمند را از ورطه تاریخ مصرف دار شدن نجات می دهد. چون جهانی فکر می کند اما محلی می نویسد.
زندگانی گفت: هادی مرزبان نیز این نویسنده را خوب می شناسد و چنان در روند خلاقه بازیگر، او را به شکل لطیفی هدایت می کند که ناچار همان شخصیت مورد نظر رادی از درون بازیگر بجوشد.
بنابر گزارش سايت ايران تئاتر او ضمن آن که دیگر ویژگی آثار رادی را در دیالوگ‌های این نویسنده دانست که توان بالایی در معرفی خود شخصیت گوینده و شخصیت های دیگر دارد، افزود: در آثار رادی نقش ها از زبان یکدیگر نیز تعریف می شوند. مثلا شخصیت حسین از 20 دقیقه قبل از اینکه روی صحنه بیاید، مخاطب او را می شناسد. این در مورد تمام شخصیت ها صادق است.
این بازیگر تئاتر،سینما و تلویزیون در نهایت بازی در مقابل بازیگرانی چون علی نصیریان را ترسناک خواند و گفت: روزی من آرزو داشتم علی نصیریان را از نزدیک ببینم. من در کودکی با این بزرگان خاطره داشتم. از فردوس کاویانی و فرزانه کابلی هم. هیچ وقت فکر نمی کردم قرار باشد روی صحنه تالار وحدت چشم در چشم علی نصیریان باشم و او منتظر بماند تا من دیالوگم را بگویم و نقش پسر او را بازی کنم. اینجا برای من مثل دوباره درس خواندن می ماند.
زندگانی ادامه داد: در کارهای اکبر رادی شما به بازیگری طبیعت گرا نزدیک می شوید که این اتفاق به ندرت در دیگر تجربه های بازیگری روی صحنه، تلویزیون و سینمای ما اتفاق می افتد.
بازیگر تئاتر «تانگوی تخم مرغ داغ» با بیان این مطلب که برای بازی در این نمایش هیچ بهانه ای برای بد بودن روی صحنه ندارم، این حضور روی صحنه را سخت توصیف کرد و ادامه داد: نوشته های رادی متعلق به همه زمان‌هاست، چون نویسنده ای است که اگر چه درباره زمانه خودش می نوشت، اما بسیار جلوتر از آن بود و این چیزی است که هنرمند را از ورطه تاریخ مصرف دار شدن نجات می دهد. چون جهانی فکر می کند اما محلی می نویسد.
زندگانی گفت: هادی مرزبان نیز این نویسنده را خوب می شناسد و چنان در روند خلاقه بازیگر، او را به شکل لطیفی هدایت می کند که ناچار همان شخصیت مورد نظر رادی از درون بازیگر بجوشد.
بنابر گزارش سايت ايران تئاتر او ضمن آن که دیگر ویژگی آثار رادی را در دیالوگ‌های این نویسنده دانست که توان بالایی در معرفی خود شخصیت گوینده و شخصیت های دیگر دارد، افزود: در آثار رادی نقش ها از زبان یکدیگر نیز تعریف می شوند. مثلا شخصیت حسین از 20 دقیقه قبل از اینکه روی صحنه بیاید، مخاطب او را می شناسد. این در مورد تمام شخصیت ها صادق است.
این بازیگر تئاتر،سینما و تلویزیون در نهایت بازی در مقابل بازیگرانی چون علی نصیریان را ترسناک خواند و گفت: روزی من آرزو داشتم علی نصیریان را از نزدیک ببینم. من در کودکی با این بزرگان خاطره داشتم. از فردوس کاویانی و فرزانه کابلی هم. هیچ وقت فکر نمی کردم قرار باشد روی صحنه تالار وحدت چشم در چشم علی نصیریان باشم و او منتظر بماند تا من دیالوگم را بگویم و نقش پسر او را بازی کنم. اینجا برای من مثل دوباره درس خواندن می ماند.