دانشمندان اخیرا خبر دادهاند که جهان در زمان مواجهه با یک ابرتوفان خورشیدی نادر که ارتباطات اصلی زمین را با اختلالات شدید روبرو خواهد کرد، تنها از یک زمان هشدار 30 دقیقهای برخوردار خواهد بود.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این ابرتوفانها هر 200 سال یکبار رخ داده که آخرین آن در سال 1859 بود و دانشمندان در حال آمادهسازی برای این رویداد هستند که میتواند شبکههای ارتباطی جهانی از جمله جیپیاس و تلفنهای همراه را از کار بیندازد.
این اخبار زمانی منتشر شده که معلوم شد هیات جدیدی از کارشناسان فضایی برای کمک به حفظ انگلیس در برابر این توفان مورد نیاز است. آکادمی سلطنتی مهندسی اعلام کرده که یک انفجار تابشی عظیم اجتناب ناپذیر بوده و دولت باید هیات هواشناسی فضایی انگلیس را تشکیل دهد.
این سازمان شبه مستقل و غیر دولتی بر استراتژیهای دولت برای انطباق با توفان خورشیدی که خطر قطع برق، از کار افتادن 10 درصد ماهوارهها و ایجاد اختلال در ناوبری هواپیماها و کشتیها را در پی خواهد داشت نظارت و رهبری خواهد داشت.
اگرچه رویدادهای هواشناسی خورشیدی به طور منظم رخ میدهند، زمین از زمان آغاز عصر فضا تاکنون هنوز یک ابرتوفان را تجربه نکرده است.
در گذشته زمین با یک موج جزر و مدی از ذرات انرژی در پی یک جرقه عظیم خورشیدی روبرو شد. جریانات القا شده با این انفجار با خطوط تلگراف برخورد کرده و منجر به آتشسوزی شد.
در آن زمان آسمان شب در سراسر جهان با نمایشهای زیبای شفق قطبی روشن شد اما هیچ ماهوارهای در مدار یا ریزتراشه حساس در مسیر این ذرات قرار نداشت.
کارشناسان اکنون هشدار دادهاند که یک ابرتوفان خورشیدی با مقیاس رویداد کارینگتون اجتنابناپذیر بوده و جهان باید آماده شود.
بر اساس گزارش این کارشناسان، تقریبا 10 درصد ماهوارههای مداری ممکن است در یک ابرتوفان خورشیدی از کار بیفتد. همچنین آندسته از فناوریهای مداری که در حال کار هستند ممکن است با آسیب روبرو شده و نیاز به تعویض پیدا کنند.
علائم جیپیاس ممکن است بین یک تا سه روز پس از برخورد توفان با ماهوارههای ارتباطی و بروز اختلال در انتقال دادهها به زمین مختل شوند. در نتیجه سیستمهای نوابری ماهوارهای میتوانند دچار مشکلات جبرانناپیر شوند.
ذرات پرانرژی که از سطوح پائینی جو رسوخ کردهاند میتوانند در کار دستگاههای الکترونیکی هواپیماها نیز اختلال ایجاد کنند. در سادهترین حالت، ممکن است نقشههای دیجیتالی از کار بیفتند یا ریزتراشهها دچار آسیب شوند.
اثرات دیگر یک ابرتوفان خورشیدی میتواند شامل ارسال جریانات القایی عظیم به شبکه برق باشد که مبدلهای مرکزی را مختل کرده و منجر به قطع برق خواهد شد.
یک ابرتوفان میتواند یک دوز تابشی برابر با سه سیتیاسکن را به مسافران هواپیمایی منتقل کند. اگرچه این میزان زیر سطوح زیانبار است اما فضانوردان ایستگاه فضایی بینالمللی ممکن است در خطر قرار بگیرند.
در زمان استقرار مسافران ماموریت آپولو در ماه یک ابرتوفان خورشیدی تهدیدکننده نشان داده بود.
در حال حاضر یک ماهواره قدیمی موسوم به «کاوشگر ترکیب پیشرفته» هر 15 دقیقه یک هشدار برای تخلیه تاج خورشیدی ارائه میکند که میتواند بیشترین میزان آسیبزنی را در طول یک توفان خورشیدی ایجاد کند.
یکی از نگرانیهای دانشمندان از کار افتادن این ماهواره بوده و جایگزین آن موسوم به «کشف» قرار است در سال 2014 توسط ناسا به مدار پرتاب شود.
انتهای پیام
ابرتوفان خورشیدی/20بهمن
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این ابرتوفانها هر 200 سال یکبار رخ داده که آخرین آن در سال 1859 بود و دانشمندان در حال آمادهسازی برای این رویداد هستند که میتواند شبکههای ارتباطی جهانی از جمله جیپیاس و تلفنهای همراه را از کار بیندازد.
این اخبار زمانی منتشر شده که معلوم شد هیات جدیدی از کارشناسان فضایی برای کمک به حفظ انگلیس در برابر این توفان مورد نیاز است. آکادمی سلطنتی مهندسی اعلام کرده که یک انفجار تابشی عظیم اجتناب ناپذیر بوده و دولت باید هیات هواشناسی فضایی انگلیس را تشکیل دهد.
این سازمان شبه مستقل و غیر دولتی بر استراتژیهای دولت برای انطباق با توفان خورشیدی که خطر قطع برق، از کار افتادن 10 درصد ماهوارهها و ایجاد اختلال در ناوبری هواپیماها و کشتیها را در پی خواهد داشت نظارت و رهبری خواهد داشت.
اگرچه رویدادهای هواشناسی خورشیدی به طور منظم رخ میدهند، زمین از زمان آغاز عصر فضا تاکنون هنوز یک ابرتوفان را تجربه نکرده است.
در گذشته زمین با یک موج جزر و مدی از ذرات انرژی در پی یک جرقه عظیم خورشیدی روبرو شد. جریانات القا شده با این انفجار با خطوط تلگراف برخورد کرده و منجر به آتشسوزی شد.
در آن زمان آسمان شب در سراسر جهان با نمایشهای زیبای شفق قطبی روشن شد اما هیچ ماهوارهای در مدار یا ریزتراشه حساس در مسیر این ذرات قرار نداشت.
کارشناسان اکنون هشدار دادهاند که یک ابرتوفان خورشیدی با مقیاس رویداد کارینگتون اجتنابناپذیر بوده و جهان باید آماده شود.
بر اساس گزارش این کارشناسان، تقریبا 10 درصد ماهوارههای مداری ممکن است در یک ابرتوفان خورشیدی از کار بیفتد. همچنین آندسته از فناوریهای مداری که در حال کار هستند ممکن است با آسیب روبرو شده و نیاز به تعویض پیدا کنند.
علائم جیپیاس ممکن است بین یک تا سه روز پس از برخورد توفان با ماهوارههای ارتباطی و بروز اختلال در انتقال دادهها به زمین مختل شوند. در نتیجه سیستمهای نوابری ماهوارهای میتوانند دچار مشکلات جبرانناپیر شوند.
ذرات پرانرژی که از سطوح پائینی جو رسوخ کردهاند میتوانند در کار دستگاههای الکترونیکی هواپیماها نیز اختلال ایجاد کنند. در سادهترین حالت، ممکن است نقشههای دیجیتالی از کار بیفتند یا ریزتراشهها دچار آسیب شوند.
اثرات دیگر یک ابرتوفان خورشیدی میتواند شامل ارسال جریانات القایی عظیم به شبکه برق باشد که مبدلهای مرکزی را مختل کرده و منجر به قطع برق خواهد شد.
یک ابرتوفان میتواند یک دوز تابشی برابر با سه سیتیاسکن را به مسافران هواپیمایی منتقل کند. اگرچه این میزان زیر سطوح زیانبار است اما فضانوردان ایستگاه فضایی بینالمللی ممکن است در خطر قرار بگیرند.
در زمان استقرار مسافران ماموریت آپولو در ماه یک ابرتوفان خورشیدی تهدیدکننده نشان داده بود.
در حال حاضر یک ماهواره قدیمی موسوم به «کاوشگر ترکیب پیشرفته» هر 15 دقیقه یک هشدار برای تخلیه تاج خورشیدی ارائه میکند که میتواند بیشترین میزان آسیبزنی را در طول یک توفان خورشیدی ایجاد کند.
یکی از نگرانیهای دانشمندان از کار افتادن این ماهواره بوده و جایگزین آن موسوم به «کشف» قرار است در سال 2014 توسط ناسا به مدار پرتاب شود.
انتهای پیام