بازار فناوری تصویر سه‌بعدی اگرچه هنوز در مراحل پیشرفت به سر می‌برد اما همچنان به دلیل استفاده از دو فناوری مختلف در ساخت اینگونه پنل‌ها به محملی برای نبرد میان برندهای فعال این حوزه تبدیل شده است.
برخلاف تصور بیشتر کاربران، نمایش فیلم سه‌بعدی سابقه‌ای بسیار طولانی داشته ولی در دو سال اخیر با پیشرفت فناوری و کاهش قیمت تمام‌شده آن، جنبه خانگی پیدا کرده و کیفیت آن نیز پذیرفتنی‌تر شده است.
به گزارش ایتنا، علاوه بر این روش‌های مختلفی نیز برای تولید تصاویر سه‌بعدی ابدا شده که نشان از سرعت بالای حرکت در این مسیر است.
تصمیم‌گیری در مورد کارآیی و درک روش‌های مختلف نمایش سه‌بعدی برای مصرف کنندگان به حدی دشوار گردیده که صرفا هر تصویری را که با تصویر معمولی دو بعدی تلویزیون آن‌ها تفاوت داشته باشد را جالب و جذاب قلمداد خواهند کرد.
به همین دلیل قبل از خرید تلویزیون سه‌بعدی باید با روش‌های مختلف تصویر‌سازی آشنا شد و آن را تجربه کرد تا تصمیمی بر مبنای اطلاعات کامل و صحیح از این فناوری گرفته شود.
نمایش تصاویر سه‌بعدی بر مبنای نمایش هم‌زمان تصاویر مخصوص چشمان چپ و راست است و تلویزیون سه‌بعدی وظیفه رساندن جداگانه این تصاویر را به چشم بر عهده دارد.
در حال حاضر از دو روش برای این کار استفاده می‌گردد که یکی از آن‌ها از عمومیت و محبوبیت چندانی برخوردار نمی‌باشد.
در این روش که Passive یا غیر‌فعال نامیده می‌شود، پیکسل‌های تصویر سه بعدی از میان یک فیل‌تر مشبک عبور داده شده که خطوط افقی آن به زوج و فرد تمیز داده می‌شوند.
این خطوط سپس با استفاده از عینک پلاریزر به چشم مربوطه (خطوط چپ برای چشم چپ و خطوط راست برای چشم راست) فرستاده می‌شوند.
بدین ترتیب بدیهی است که در این روش بیننده تنها نصف رزلوشن ارسالی توسط دستگاه را را دریافت می‌کند و به عبارتی اگر تصویر تلویزیون Full HD باشد تنها نیمی از آن (تصویر HD) توسط هر چشم دیده می‌شود.
از طرف دیگر، وجود فیل‌تر مشبک بر روی صفحه تلویزیون باعث افت کیفیت و شفافیت تصویر در هنگام تماشای تصاویر دوبعدی معمول خواهد شد.
در روش دیگر ساخت تصاویر سه‌بعدی که روش Active یا فعال نام دارد بنیان کار رساندن پی در پی تصاویرکامل و۳D Full HD به هر چشم است.
در این روش ارتباط عینک با تلویزیون از طریق امواج مادون قرمز و یا بلوتوث انجام شده و از آنجایی که شیشه اینگونه عینک‌ها حادی جریان برق می‌باشند، توانایی این را دارند که با ارسال جریان به آن تنها ورود یک تصویر به چشم را در یک لحظه ممکن سازند و در نتیجه تصویر ارسالی برای چشم چپ فقط توسط آن چشم قابل رویت می‌باشد.
بلافاصله جریان به شیشه سمت چپ وارد شده و در آن هنگام تصویر مختص چشم راست می‌توان توسط آن چشم دیده شود.
این فرآیند آن‌قدر سریع صورت می‌گیرد که مغز ما آن را پیاپی و پشت سر هم درک کرده و نتیجه کلی به صورت یک قطعه تصویر متحرک سه‌بعدی باورپذیر و دقیقا مطابق رزلوشن دستگاه تفسیر می‌شود.
بنا بر این در هر لحظه تصویری کامل به کیفیت Full HD ۳D به چشم بیننده رسیده که این لذت دیدن تصاویر سه بعدی را دو چندان می‌کند.
علاوه بر این به دلیل عدم استفاده از فیل‌تر مشبک در این روش تبیعطا تصویر تلویزون در حالت دو بعدی معمولی بسیار شفاف‌تر بوده و از وضوح بیشتری برخوردار خواهد بود.
بار دیگر عدم استفاده از فیل‌تر مشبک هزینه تمام شده دستگاه را کاهش داده که این در کنار قیمت معقول عینکهای Active نکته مثبتی برای مشتریان به حساب می‌آید
این اختلاف در نحوه تولید تصاویر سه بعدی و ارسال آن به چشم به حدی رسیده که بعضی شرکت‌ها بار‌ها مطالبی در خصوص عدم توانایی بیننده در تمایز میان تصویر با وضوح HD کامل و نیمه را ارایه داده‌اند که این خلاف واقع می‌باشد و مغز انسان به خوبی می‌تواند این اختلاف کیفیت را تشخیص دهد.
بررسی‌های آزمایشگاهی نشان می‌دهد که فناوری Passive در حال حاضر یارای رقابت از نظر کیفیت و وضوح تصویر را با تکنولوژی Active ندارد.
برخلاف تصور بیشتر کاربران، نمایش فیلم سه‌بعدی سابقه‌ای بسیار طولانی داشته ولی در دو سال اخیر با پیشرفت فناوری و کاهش قیمت تمام‌شده آن، جنبه خانگی پیدا کرده و کیفیت آن نیز پذیرفتنی‌تر شده است.
به گزارش ایتنا، علاوه بر این روش‌های مختلفی نیز برای تولید تصاویر سه‌بعدی ابدا شده که نشان از سرعت بالای حرکت در این مسیر است.
تصمیم‌گیری در مورد کارآیی و درک روش‌های مختلف نمایش سه‌بعدی برای مصرف کنندگان به حدی دشوار گردیده که صرفا هر تصویری را که با تصویر معمولی دو بعدی تلویزیون آن‌ها تفاوت داشته باشد را جالب و جذاب قلمداد خواهند کرد.
به همین دلیل قبل از خرید تلویزیون سه‌بعدی باید با روش‌های مختلف تصویر‌سازی آشنا شد و آن را تجربه کرد تا تصمیمی بر مبنای اطلاعات کامل و صحیح از این فناوری گرفته شود.
نمایش تصاویر سه‌بعدی بر مبنای نمایش هم‌زمان تصاویر مخصوص چشمان چپ و راست است و تلویزیون سه‌بعدی وظیفه رساندن جداگانه این تصاویر را به چشم بر عهده دارد.
در حال حاضر از دو روش برای این کار استفاده می‌گردد که یکی از آن‌ها از عمومیت و محبوبیت چندانی برخوردار نمی‌باشد.
در این روش که Passive یا غیر‌فعال نامیده می‌شود، پیکسل‌های تصویر سه بعدی از میان یک فیل‌تر مشبک عبور داده شده که خطوط افقی آن به زوج و فرد تمیز داده می‌شوند.
این خطوط سپس با استفاده از عینک پلاریزر به چشم مربوطه (خطوط چپ برای چشم چپ و خطوط راست برای چشم راست) فرستاده می‌شوند.
بدین ترتیب بدیهی است که در این روش بیننده تنها نصف رزلوشن ارسالی توسط دستگاه را را دریافت می‌کند و به عبارتی اگر تصویر تلویزیون Full HD باشد تنها نیمی از آن (تصویر HD) توسط هر چشم دیده می‌شود.
از طرف دیگر، وجود فیل‌تر مشبک بر روی صفحه تلویزیون باعث افت کیفیت و شفافیت تصویر در هنگام تماشای تصاویر دوبعدی معمول خواهد شد.
در روش دیگر ساخت تصاویر سه‌بعدی که روش Active یا فعال نام دارد بنیان کار رساندن پی در پی تصاویرکامل و۳D Full HD به هر چشم است.
در این روش ارتباط عینک با تلویزیون از طریق امواج مادون قرمز و یا بلوتوث انجام شده و از آنجایی که شیشه اینگونه عینک‌ها حادی جریان برق می‌باشند، توانایی این را دارند که با ارسال جریان به آن تنها ورود یک تصویر به چشم را در یک لحظه ممکن سازند و در نتیجه تصویر ارسالی برای چشم چپ فقط توسط آن چشم قابل رویت می‌باشد.
بلافاصله جریان به شیشه سمت چپ وارد شده و در آن هنگام تصویر مختص چشم راست می‌توان توسط آن چشم دیده شود.
این فرآیند آن‌قدر سریع صورت می‌گیرد که مغز ما آن را پیاپی و پشت سر هم درک کرده و نتیجه کلی به صورت یک قطعه تصویر متحرک سه‌بعدی باورپذیر و دقیقا مطابق رزلوشن دستگاه تفسیر می‌شود.
بنا بر این در هر لحظه تصویری کامل به کیفیت Full HD ۳D به چشم بیننده رسیده که این لذت دیدن تصاویر سه بعدی را دو چندان می‌کند.
علاوه بر این به دلیل عدم استفاده از فیل‌تر مشبک در این روش تبیعطا تصویر تلویزون در حالت دو بعدی معمولی بسیار شفاف‌تر بوده و از وضوح بیشتری برخوردار خواهد بود.
بار دیگر عدم استفاده از فیل‌تر مشبک هزینه تمام شده دستگاه را کاهش داده که این در کنار قیمت معقول عینکهای Active نکته مثبتی برای مشتریان به حساب می‌آید
این اختلاف در نحوه تولید تصاویر سه بعدی و ارسال آن به چشم به حدی رسیده که بعضی شرکت‌ها بار‌ها مطالبی در خصوص عدم توانایی بیننده در تمایز میان تصویر با وضوح HD کامل و نیمه را ارایه داده‌اند که این خلاف واقع می‌باشد و مغز انسان به خوبی می‌تواند این اختلاف کیفیت را تشخیص دهد.
بررسی‌های آزمایشگاهی نشان می‌دهد که فناوری Passive در حال حاضر یارای رقابت از نظر کیفیت و وضوح تصویر را با تکنولوژی Active ندارد.