بلندترین و بزرگترین چرخ و فلک جهان
موسوم به "چشم لندن"
"London Eye" یا چرخ هزاره بلندترین چرخ و فلک اروپا با ارتفاع ۱۳۵ متر است که به عنوان یکی از جاذبههای توریستی لندن محسوب میگردد و به عنوان "بلندترین و بزرگترین چرخ و فلک جهان" لقب داده شده است. این چرخ و فلک در ساحل جنوبی رودخانه تایمز و روبروی ساختمان پارلمان بریتانیا واقع شده است که با سرمایهگذاری "بریتیش ایرویز" یا سازمان "هواپیمایی بریتانیا" به مناسبت آغاز "هزاره سوم میلادی" یا "ملانیوم" جدید با صرف هفتاد میلیون پوند احداث شده و از سال ۲۰۰۰ در معرض استفاده قرار گرفت. چشم لندن از زمان افتتاح تا ماه مه سال ۲۰۰۶ به عنوان بلندترین چرخ و فلک جهان شناخته میشد عنوانی که در همان سال به چرخ و فلک ستاره نانچنگ رسید.
چشم لندن دارای 32 محفظه کپسول مانند به شکل دماغه هواپیماست که هر کدام 25 سرنشین ظرفیت دارد. یعنی جمعاً 750 سرنشین می توانند همزمان بر آن نشسته و از فراز رود تایمز، شهر لندن را نظاره کنند. به اعتقاد دوید مارکس و ژولیا بارفیلد معماران هلندی سازندگان این چرخ فلک بزرگ، بشر همواره آرزوی پرواز داشته، از اینرو روش های مختلفی برای پرواز کردن خلق و اختراع کرده است.
در عین حال، چشم لندن برای صاحبانش، یعنی هواپیمایی بریتانیا و کسانی که از صنعت توریسم لندن استفاده می کنند، حکم معدن سرشار ثروت را دارد. از ابتدای راه اندازی این چرخ و فلک کزایی تاکنون، سالیانه ده میلیون نفر از آن استفاده کرده اند و هر سرنشین یازده پوند در قلک توریسم لندن واریز کرده است. یعنی این چرخ همیشه در گردش که چیزی جز چند قطعه فلز و چند نفر گرداننده آن نیست، به تنهایی سالیانه صد و یازده میلیون پوند (قریب به صد و شصت میلیارد تومان) سرمایه را بابت جذب توریسم نصیب بریتانیا کرده است.
چشم لندن با سرعت کم به نحو دائم در گردش است و سرنشینان به تدریج سوار و پیاده می شوند، به نحوی که در هر ساعت 1600 سرنشین می توانند بر آن سوار شوند. بزرگی چشم لندن به حدی است که از فاصله نزدیک به 50 کیلومتری قابل مشاهده است و برای سرنشینان آن هر دور گردش چشم لندن 30 دقیقه طول می کشد. سالانه ده میلیون نفر بر این چرخ و فلک سوار می شوند و آن را به یکی از بزرگترین منابع جذب توریست بریتانیا تبدیل کرده اند. چشم لندن نه تنها از نظر سرگرمی و تفریح و صنعت توریسم، بلکه از نظر یک نماد فرهنگی و همینطور جایگاه و تاثیر آن بر فضای شهری و معماری لندن، و از نظر تجربه ای که برای سرنشینان آن به وجود می آورد پدیده ای قابل مطالعه و جالب است ...
موسوم به "چشم لندن"
"London Eye" یا چرخ هزاره بلندترین چرخ و فلک اروپا با ارتفاع ۱۳۵ متر است که به عنوان یکی از جاذبههای توریستی لندن محسوب میگردد و به عنوان "بلندترین و بزرگترین چرخ و فلک جهان" لقب داده شده است. این چرخ و فلک در ساحل جنوبی رودخانه تایمز و روبروی ساختمان پارلمان بریتانیا واقع شده است که با سرمایهگذاری "بریتیش ایرویز" یا سازمان "هواپیمایی بریتانیا" به مناسبت آغاز "هزاره سوم میلادی" یا "ملانیوم" جدید با صرف هفتاد میلیون پوند احداث شده و از سال ۲۰۰۰ در معرض استفاده قرار گرفت. چشم لندن از زمان افتتاح تا ماه مه سال ۲۰۰۶ به عنوان بلندترین چرخ و فلک جهان شناخته میشد عنوانی که در همان سال به چرخ و فلک ستاره نانچنگ رسید.
چشم لندن دارای 32 محفظه کپسول مانند به شکل دماغه هواپیماست که هر کدام 25 سرنشین ظرفیت دارد. یعنی جمعاً 750 سرنشین می توانند همزمان بر آن نشسته و از فراز رود تایمز، شهر لندن را نظاره کنند. به اعتقاد دوید مارکس و ژولیا بارفیلد معماران هلندی سازندگان این چرخ فلک بزرگ، بشر همواره آرزوی پرواز داشته، از اینرو روش های مختلفی برای پرواز کردن خلق و اختراع کرده است.
در عین حال، چشم لندن برای صاحبانش، یعنی هواپیمایی بریتانیا و کسانی که از صنعت توریسم لندن استفاده می کنند، حکم معدن سرشار ثروت را دارد. از ابتدای راه اندازی این چرخ و فلک کزایی تاکنون، سالیانه ده میلیون نفر از آن استفاده کرده اند و هر سرنشین یازده پوند در قلک توریسم لندن واریز کرده است. یعنی این چرخ همیشه در گردش که چیزی جز چند قطعه فلز و چند نفر گرداننده آن نیست، به تنهایی سالیانه صد و یازده میلیون پوند (قریب به صد و شصت میلیارد تومان) سرمایه را بابت جذب توریسم نصیب بریتانیا کرده است.
چشم لندن با سرعت کم به نحو دائم در گردش است و سرنشینان به تدریج سوار و پیاده می شوند، به نحوی که در هر ساعت 1600 سرنشین می توانند بر آن سوار شوند. بزرگی چشم لندن به حدی است که از فاصله نزدیک به 50 کیلومتری قابل مشاهده است و برای سرنشینان آن هر دور گردش چشم لندن 30 دقیقه طول می کشد. سالانه ده میلیون نفر بر این چرخ و فلک سوار می شوند و آن را به یکی از بزرگترین منابع جذب توریست بریتانیا تبدیل کرده اند. چشم لندن نه تنها از نظر سرگرمی و تفریح و صنعت توریسم، بلکه از نظر یک نماد فرهنگی و همینطور جایگاه و تاثیر آن بر فضای شهری و معماری لندن، و از نظر تجربه ای که برای سرنشینان آن به وجود می آورد پدیده ای قابل مطالعه و جالب است ...