موارد مصرف: اين دارو همراه با سايرداروهاي ضد سل، در درمان سل مصرف‌مي‌شود. همچنين در درمان بروسلوز،گرانولوما اينگوئينال، طاعون و تولارمي‌مصرف مي‌شود.
موارد منع مصرف: اين دارو نبايد درصورت ابتلاي بيمار به مياستني گراومصرف شود.
هشدارها: فاصله زماني بين دفعات مصرف‌دارو در بيماران مبتلا به عيب كار كليه بايدافزايش يابد.
عوارض جانبي: آسيب‌بخش حلزوني گوش،مسموميت برگشت‌پذير كليه، بندرت كاهش‌منيزيم خون به‌ويژه در مصرف طولاني‌مدت دارو، كوليت پسودوممبران وهمچنين واكنش‌هاي حساسيت مفرط وپارستزي دهان از عوارض احتمالي اين‌دارو هستند.
تداخل‌هاي دارويي: در صورت مصرف‌همزمان سفالوسپورين‌ها (به‌ويژه‌سفالوتين)، آمفوتريسين، سيكلوسپورين‌و داروهاي سيتوتوكسيك، خطر بروزمسموميت كليوي (و احتمالا مسموميت‌گوشي) افزايش مي‌يابد. مصرف همزمان‌استرپتومايسين با نئوستيگمين وپيريدوستيگمين، اثر اين داروهاي‌كولينرژيك را كاهش مي‌دهد. مصرف‌همزمان استرپتومايسين با داروهاي‌مسدد عصب ـ عضله ممكن است موجب‌ضعف بيشتر عضلات اسكلتي، ضعف‌تنفس و حتي آپنه شود. خطر بروزمسموميت گوشي در صورت مصرف بااسترپتومايسين با داروهاي مدر گروه‌حلقه لوپ ممكن است افزايش يابد. ازمصرف همزمان اين دارو با كاپرئومايسين‌بايد خودداري كرد، زيرا خطر بروزمسموميت گوشي و كليوي و انسداد عصب‌ـ عضله ممكن است افزايش يابد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ دوره درمان سل‌ممكن است 2 ـ 1 سال يا حتي بيشتر طول‌بكشد. با وجود اين، در صورت بروز علايم‌مسموميت با اين دارو، مصرف آن بايدقطع شود.
2 ـ محل تزريق دارو در هر بار تزريق بايدعوض شود. تزريق غلظتهاي بيش از500mg/ml توصيه نمي‌شود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: در درمان سل، به همراه باساير داروهاي ضد سل، 1g/day از راه‌عضلاني تزريق مي‌شود. اين مقدار بايد درحداقل زمان ممكن از نظر باليني به يك گرم3 ـ 2 بار در هفته كاهش يابد. در درمان‌ساير عفونتهاي باكتريايي، همراه با سايرداروها، 1 ـ 0/25 گرم هر 6 ساعت و دردرمان طاعون 1 ـ 0/5 گرم هر 6 ساعت‌تزريق عضلاني مي‌شود. در درمان‌تولارمي 500 ـ 250 ميلي‌گرم هر 6 ساعت‌به مدت 10 ـ 7 روز تزريق عضلاني‌مي‌شود.
كودكان: در درمان سل، به همراه سايرداروهاي ضد سل، 20mg/kg/day و دردرمان ساير عفونتهاي باكتريايي،10mg/kg ـ 5 هر 6 ساعت تزريق عضلاني‌مي‌شود.
اشكال دارويي:
For Injection (as sulfate): 1g
موارد منع مصرف: اين دارو نبايد درصورت ابتلاي بيمار به مياستني گراومصرف شود.
هشدارها: فاصله زماني بين دفعات مصرف‌دارو در بيماران مبتلا به عيب كار كليه بايدافزايش يابد.
عوارض جانبي: آسيب‌بخش حلزوني گوش،مسموميت برگشت‌پذير كليه، بندرت كاهش‌منيزيم خون به‌ويژه در مصرف طولاني‌مدت دارو، كوليت پسودوممبران وهمچنين واكنش‌هاي حساسيت مفرط وپارستزي دهان از عوارض احتمالي اين‌دارو هستند.
تداخل‌هاي دارويي: در صورت مصرف‌همزمان سفالوسپورين‌ها (به‌ويژه‌سفالوتين)، آمفوتريسين، سيكلوسپورين‌و داروهاي سيتوتوكسيك، خطر بروزمسموميت كليوي (و احتمالا مسموميت‌گوشي) افزايش مي‌يابد. مصرف همزمان‌استرپتومايسين با نئوستيگمين وپيريدوستيگمين، اثر اين داروهاي‌كولينرژيك را كاهش مي‌دهد. مصرف‌همزمان استرپتومايسين با داروهاي‌مسدد عصب ـ عضله ممكن است موجب‌ضعف بيشتر عضلات اسكلتي، ضعف‌تنفس و حتي آپنه شود. خطر بروزمسموميت گوشي در صورت مصرف بااسترپتومايسين با داروهاي مدر گروه‌حلقه لوپ ممكن است افزايش يابد. ازمصرف همزمان اين دارو با كاپرئومايسين‌بايد خودداري كرد، زيرا خطر بروزمسموميت گوشي و كليوي و انسداد عصب‌ـ عضله ممكن است افزايش يابد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ دوره درمان سل‌ممكن است 2 ـ 1 سال يا حتي بيشتر طول‌بكشد. با وجود اين، در صورت بروز علايم‌مسموميت با اين دارو، مصرف آن بايدقطع شود.
2 ـ محل تزريق دارو در هر بار تزريق بايدعوض شود. تزريق غلظتهاي بيش از500mg/ml توصيه نمي‌شود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: در درمان سل، به همراه باساير داروهاي ضد سل، 1g/day از راه‌عضلاني تزريق مي‌شود. اين مقدار بايد درحداقل زمان ممكن از نظر باليني به يك گرم3 ـ 2 بار در هفته كاهش يابد. در درمان‌ساير عفونتهاي باكتريايي، همراه با سايرداروها، 1 ـ 0/25 گرم هر 6 ساعت و دردرمان طاعون 1 ـ 0/5 گرم هر 6 ساعت‌تزريق عضلاني مي‌شود. در درمان‌تولارمي 500 ـ 250 ميلي‌گرم هر 6 ساعت‌به مدت 10 ـ 7 روز تزريق عضلاني‌مي‌شود.
كودكان: در درمان سل، به همراه سايرداروهاي ضد سل، 20mg/kg/day و دردرمان ساير عفونتهاي باكتريايي،10mg/kg ـ 5 هر 6 ساعت تزريق عضلاني‌مي‌شود.
اشكال دارويي:
For Injection (as sulfate): 1g