سلام به همه دوستان گل خودم:گل:
ابتدا عذرخواهی میکنم چون خودم هم در بحث اعراب اسپم دادم، ولی خوب از رفتار اعراب خلیج فارس خوشم نمیاد ولی تنفر و کینه هم ندارم.
یه انتقاد به بعضی دوستان که بعضی وقتها تحملمون کمه و زود از هم رنجیده میشیم
با توجه به مطلب هومن عزیز، من به عنوان یک محقق کوچیک تاریخ ذکر نکاتی رو لازم میدونم:
متاسفانه بخشی از این بحث های عرب و فارس حالت احساسی و غیر واقعی به خودش گرفته و مثل ماجرای پیامک های سخنان دکتر شریعتی، پائولو کوئیلو، لامارتین و ... شده که به اسم کوروش بزرگ فرستاده میشه که قبلاً در موردش بحث کردم.
اعراب امروز خلیج فارس متفاوت از اعراب زمان حمله به ایران هستند(نه از نظر زمانی، از نظر نژادی و قومی)، اعراب زمان ساسانی بسیاری ازشون در مردم ایران حل شدن و چه بسیار از مردم یزد اصفهان تهران و مشهد که در واقع عرب اصیل اند و چه بسیار از مردم بغداد و دمشق که ایرانی اصیل اند. ضمن اینکه در تاریخ ایران، حمله مغول اصلاً قابل مقایسه با حمله اعراب و هیچ حمله دیگری حتی بیداد تیمور نیست، پس چرا امروز حساسیتی نسبت به مغولستان و قرقیزستان وجود نداره و این همون مطب اولمه در مورد بزرگ شدن غیرواقعی مسئله
به جز اعرابی که طی چند قرن تلاقی نژادی با مردم ایران داشته اند، امروز در 12 استان به صورت بومی اعراب هموطنمون حضور دارند که باید بهش توجه کرد و اینان دقیقاً مثل یک کرد یا فارس ایرانی محسوب میشن.