بچههای خردسال وقتی عصبانی میشوند، ممكن است جیغ بزنند، به در و دیوار لگد بكوبند یا حتی با مشت به كسی كه جلوی آنها ایستاده است، ضربه بزنند.
« من هیچ كاری انجام ندادم »، « تقصیر من نبود »، « زود باش عذرخواهی كن » و .... این جملات برای همه ما آشناست؛ جملاتی كه بارها و بارها و در شرایط مختلف میان پدر و مادر و فرزندانشان رد و بدل میشود. ولی اگر شما هم چنین بحثهایی دارید و دائم باید برای معذرت خواهی كردن با كودكتان صحبت كنید، بهتر است بدانید گاهی ممكن است كودك با خواهر و برادرهایش، دوستان، معلم یا حتی والدینش دچار مشكل و اختلاف نظر شود. بنابراین به یاد داشته باشید بچهها كامل نیستند و به همین دلیل گاهی رفتارهای اشتباهی از خود نشان میدهند. پس رفتار اشتباه غیرطبیعی نیست ولی باید بیاموزند بموقع و بدرستی معذرتخواهی كنند. در این شرایط باید برای كودك توضیح دهید با عذرخواهی كردن میتواند نشان دهد از كار نادرستش پشیمان شده است و میخواهد آن را جبران كند؛ البته او باید بداند حتی اگر كار اشتباهی را از قصد انجام نداده، باز هم باید معذرتخواهی كند و به بهانه اینكه كارش عمدی نبوده است، نباید این كار را نادیده بگیرد. بعضی وقتها بچهها به دلیل عصبانیت این كار را انجام نمیدهند و میگویند چون خیلی عصبانی هستند، نمیخواهند معذرتخواهی كنند. اینجاست كه پدر و مادر باید برایشان توضیح دهند عصبانی بودن طبیعی است و همه ما گاهی عصبانی میشویم، اما آنچه اهمیت دارد این است كه بتوانیم این حالت را كنترل كنیم و آن را برای فردی كه ما را عصبانی كرده است، توضیح دهیم. بچههای خردسال وقتی عصبانی میشوند، ممكن است جیغ بزنند، به در و دیوار لگد بكوبند یا حتی با مشت به كسی كه جلوی آنها ایستاده است، ضربه بزنند. اول از همه یادتان باشد بچهها خیلی خوب و براحتی بزرگسالان نمیتوانند خودشان را كنترل كنند و اصلا شاید این مهارت را هنوز نیاموخته باشند، بنابراین در سنین خردسالی زیاد به آنها سخت نگیرید و حتما برایشان شیوه برخورد صحیح را توضیح دهید. اما وقتی بچهها بزرگتر میشوند، كمكم میآموزند چطور با استفاده از لغات و كلمات احساسات خود را بروز دهند؛ البته گاهی ممكن است هنگام عصبانیت بلندتر صحبت كنند و از واژههایی كمك بگیرند كه مناسب نیست ولی باز هم والدین باید برایشان اهمیت معذرتخواهی كردن را توضیح بدهند و بگویند هیچ وقت نباید به دلیل عصبانیت، هر كاری دوست داشتند انجام دهند.
« من هیچ كاری انجام ندادم »، « تقصیر من نبود »، « زود باش عذرخواهی كن » و .... این جملات برای همه ما آشناست؛ جملاتی كه بارها و بارها و در شرایط مختلف میان پدر و مادر و فرزندانشان رد و بدل میشود. ولی اگر شما هم چنین بحثهایی دارید و دائم باید برای معذرت خواهی كردن با كودكتان صحبت كنید، بهتر است بدانید گاهی ممكن است كودك با خواهر و برادرهایش، دوستان، معلم یا حتی والدینش دچار مشكل و اختلاف نظر شود. بنابراین به یاد داشته باشید بچهها كامل نیستند و به همین دلیل گاهی رفتارهای اشتباهی از خود نشان میدهند. پس رفتار اشتباه غیرطبیعی نیست ولی باید بیاموزند بموقع و بدرستی معذرتخواهی كنند. در این شرایط باید برای كودك توضیح دهید با عذرخواهی كردن میتواند نشان دهد از كار نادرستش پشیمان شده است و میخواهد آن را جبران كند؛ البته او باید بداند حتی اگر كار اشتباهی را از قصد انجام نداده، باز هم باید معذرتخواهی كند و به بهانه اینكه كارش عمدی نبوده است، نباید این كار را نادیده بگیرد. بعضی وقتها بچهها به دلیل عصبانیت این كار را انجام نمیدهند و میگویند چون خیلی عصبانی هستند، نمیخواهند معذرتخواهی كنند. اینجاست كه پدر و مادر باید برایشان توضیح دهند عصبانی بودن طبیعی است و همه ما گاهی عصبانی میشویم، اما آنچه اهمیت دارد این است كه بتوانیم این حالت را كنترل كنیم و آن را برای فردی كه ما را عصبانی كرده است، توضیح دهیم. بچههای خردسال وقتی عصبانی میشوند، ممكن است جیغ بزنند، به در و دیوار لگد بكوبند یا حتی با مشت به كسی كه جلوی آنها ایستاده است، ضربه بزنند. اول از همه یادتان باشد بچهها خیلی خوب و براحتی بزرگسالان نمیتوانند خودشان را كنترل كنند و اصلا شاید این مهارت را هنوز نیاموخته باشند، بنابراین در سنین خردسالی زیاد به آنها سخت نگیرید و حتما برایشان شیوه برخورد صحیح را توضیح دهید. اما وقتی بچهها بزرگتر میشوند، كمكم میآموزند چطور با استفاده از لغات و كلمات احساسات خود را بروز دهند؛ البته گاهی ممكن است هنگام عصبانیت بلندتر صحبت كنند و از واژههایی كمك بگیرند كه مناسب نیست ولی باز هم والدین باید برایشان اهمیت معذرتخواهی كردن را توضیح بدهند و بگویند هیچ وقت نباید به دلیل عصبانیت، هر كاری دوست داشتند انجام دهند.