مدتهاست که روي به عنوان يک ماده ضروري در ميکرو ارگانيزم ها شناخته شده است اما کمبود آن در انسان اخيراً بررسي گرديده است . روي در همه گياهان و جانوران وجود دارد . در بدن يک فرد بالغ ۳-۲ گرم روي موجود است که بيشتر در کبد ، لوزالمعده ، کليه ، استخوان و ماهيچه هاي ارادي وجود دارد . بافت هاي ديگري که غلظت روي در آنها نسبتآً زياد است شامل قسمتهاي مختلف چشم ، غده پروستات ، پوست و ناخن ها مي باشد .
تعادل روي توسط جذب و دفع آن از روده حفظ مي شود جذب به وسيله عمل انتشار و توسط يک حامل انجام مي گيرد اين عمل تحت کنترل هموستاتيک مي باشد و ميزان روي موجود در رژيم غذايي و حضور مواد دخالت کننده در جذب آن مؤثر است . بيماري هاي روده اي مانند بيماري کرون باعث اختلال در جذب روي مي شود . حامل اصلي روي در پلاسما آلبومين مي باشد . مکمل ياري آهن و روي با يکديگر کمتر بر وضعيت روي و آهن مؤثر است و لاکتوز و گلوکز جذب روي را افزايش مي دهند فيبر يا فيتات جذب روي را کاهش مي دهند اما ترکيباتي مانند تانن ها اين خاصيت را ندارند . دوز بالاي مس نيز مانع جذب روي مي شود . آهن با روي در جذب رقابت مي کند نسبت ۲ به ۱ يا ۳ به ۱ آهن و روي منجر به کاهش چشمگير دريافت روي مي شود .
کمبود روي اولين بار در جوانان ايران و مصر بررسي شد و علائم آن شامل هيپوگناديسم ، کم خوني در حد متوسط ، کوتاهي قد ، کاهش مقاومت بدن در برابر بيماري ها ، نقص سيستم ايمني و پائين بودن ميزاي روي پلاسما مي باشد . اين کمبود به علت مصرف رژيم هاي غني از غلات تصفيه شده و نان هايي که خمير آنها به خوبي ورنيامده باشد ديده شده است .
گوشت ، ماهي ، ماکيان ، شير و لبنيات ، ۸۰٪ روي رژيم غذايي را فراهم مي نمايند . جگر ، پنير ، تخم مرغ ، غلات ، جوانه گندم ، حبوبات و مغزها نيز از منابع غذايي روي هستند .اسيد اگزاليک موجود در سبزي ها به خصوص اسفناج ، چاي وانواع توت جذب روي را کاهش مي دهند . غذاهاي سرشار از سبزي ها نيز جذب روي را مختل مي کنند .
مصرف بيش از حد روي و مسموميت با آن ( ۳۰۰-۱۰۰ ميلي گرم در روز ) به ندرت مشاهده شده است . با اين حال ،مصرف بيش از حد مکمل هاي روي جذب مس را مختل مي کند . مصرف مکمل هاي روي ۵۰ ميلي گرمي باعث کاهش hdl در مردان مي شود . همچنين مصرف سولفات روي به ميزان ۲ ميلي گرم در روز يا بيشتر منجر به التهاب دستگاه گوارش و حالت تهوع و استفراغ مي شود .
تعادل روي توسط جذب و دفع آن از روده حفظ مي شود جذب به وسيله عمل انتشار و توسط يک حامل انجام مي گيرد اين عمل تحت کنترل هموستاتيک مي باشد و ميزان روي موجود در رژيم غذايي و حضور مواد دخالت کننده در جذب آن مؤثر است . بيماري هاي روده اي مانند بيماري کرون باعث اختلال در جذب روي مي شود . حامل اصلي روي در پلاسما آلبومين مي باشد . مکمل ياري آهن و روي با يکديگر کمتر بر وضعيت روي و آهن مؤثر است و لاکتوز و گلوکز جذب روي را افزايش مي دهند فيبر يا فيتات جذب روي را کاهش مي دهند اما ترکيباتي مانند تانن ها اين خاصيت را ندارند . دوز بالاي مس نيز مانع جذب روي مي شود . آهن با روي در جذب رقابت مي کند نسبت ۲ به ۱ يا ۳ به ۱ آهن و روي منجر به کاهش چشمگير دريافت روي مي شود .
کمبود روي اولين بار در جوانان ايران و مصر بررسي شد و علائم آن شامل هيپوگناديسم ، کم خوني در حد متوسط ، کوتاهي قد ، کاهش مقاومت بدن در برابر بيماري ها ، نقص سيستم ايمني و پائين بودن ميزاي روي پلاسما مي باشد . اين کمبود به علت مصرف رژيم هاي غني از غلات تصفيه شده و نان هايي که خمير آنها به خوبي ورنيامده باشد ديده شده است .
گوشت ، ماهي ، ماکيان ، شير و لبنيات ، ۸۰٪ روي رژيم غذايي را فراهم مي نمايند . جگر ، پنير ، تخم مرغ ، غلات ، جوانه گندم ، حبوبات و مغزها نيز از منابع غذايي روي هستند .اسيد اگزاليک موجود در سبزي ها به خصوص اسفناج ، چاي وانواع توت جذب روي را کاهش مي دهند . غذاهاي سرشار از سبزي ها نيز جذب روي را مختل مي کنند .
مصرف بيش از حد روي و مسموميت با آن ( ۳۰۰-۱۰۰ ميلي گرم در روز ) به ندرت مشاهده شده است . با اين حال ،مصرف بيش از حد مکمل هاي روي جذب مس را مختل مي کند . مصرف مکمل هاي روي ۵۰ ميلي گرمي باعث کاهش hdl در مردان مي شود . همچنين مصرف سولفات روي به ميزان ۲ ميلي گرم در روز يا بيشتر منجر به التهاب دستگاه گوارش و حالت تهوع و استفراغ مي شود .