-
توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.
از دل تا قلم
- شروع کننده موضوع Maryam
- تاریخ شروع
ديدي اي دل عاقبت زخمت زدند ؟! گفته بودم مردم اينجا بدند !
ديدي اي دل ساقه ي جانت شکست ؟! آن عزيزعهد و پيمانت شکست ؟!
ديدي اي دل درجهان ياري نيست ؟! ديدي اي دل حرف من بيجا نبود ؟!
نوبهارعمر را ديدي چه شد ؟! زندگي راهيچ فهميدي چه شد ؟!
ديدي اي دل دوستي ها بي بهاست ؟! کمترين چيزي که ميابي وفاست ؟!
اي دل اينجا بايد از خود گم شوي ! عاقبت همرنگ اين مردم شوي ! :کسل:
ديدي اي دل ساقه ي جانت شکست ؟! آن عزيزعهد و پيمانت شکست ؟!
ديدي اي دل درجهان ياري نيست ؟! ديدي اي دل حرف من بيجا نبود ؟!
نوبهارعمر را ديدي چه شد ؟! زندگي راهيچ فهميدي چه شد ؟!
ديدي اي دل دوستي ها بي بهاست ؟! کمترين چيزي که ميابي وفاست ؟!
اي دل اينجا بايد از خود گم شوي ! عاقبت همرنگ اين مردم شوي ! :کسل:
اون که رفته ديگه هيچوقت نمياد...
چشم من بيا منو ياري بکن
گونه هام خشکيده شد کاري بکن
غير گريه مگه کاري ميشه کرد
کاري از ما نمياد زاري بکن
اون که رفته ديگه هيچوقت نمياد
تا قيامت دل من گريه ميخواد
هرچي دريا رو زمين داره خدا
با تموم ابراي آسمونا
کاشکي ميداد همه رو به چشم من
تا چشام به حال من گريه کنن
اون که رفته ديگه هيچوقت نمياد
تا قيامت دل من گريه ميخواد
قصه ي گذشته هاي خوبمون
خيلي زود مثل يه خواب تموم شدن
حالا بايد سر رو زانوم بزارم
تا قيامت اشک حسرت ببارم
دل هيچکي مثل من غم نداره
مثل من غربت و ماتم نداره
حالا که گريه دواي دردمه
چرا چشمم اشکشو کم مياره
خورشيد روشن مارو دزديدن
زير اون ابراي سنگين کشيدن
همه جا رنگ سياه ماتمه
فرصت موندنمون خيلي کمه
اون که رفته ديگه هيچوقت نمياد
تا قيامت دل من گريه ميخواد .:کسل::دل شکسته:
چشم من بيا منو ياري بکن
گونه هام خشکيده شد کاري بکن
غير گريه مگه کاري ميشه کرد
کاري از ما نمياد زاري بکن
اون که رفته ديگه هيچوقت نمياد
تا قيامت دل من گريه ميخواد
هرچي دريا رو زمين داره خدا
با تموم ابراي آسمونا
کاشکي ميداد همه رو به چشم من
تا چشام به حال من گريه کنن
اون که رفته ديگه هيچوقت نمياد
تا قيامت دل من گريه ميخواد
قصه ي گذشته هاي خوبمون
خيلي زود مثل يه خواب تموم شدن
حالا بايد سر رو زانوم بزارم
تا قيامت اشک حسرت ببارم
دل هيچکي مثل من غم نداره
مثل من غربت و ماتم نداره
حالا که گريه دواي دردمه
چرا چشمم اشکشو کم مياره
خورشيد روشن مارو دزديدن
زير اون ابراي سنگين کشيدن
همه جا رنگ سياه ماتمه
فرصت موندنمون خيلي کمه
اون که رفته ديگه هيچوقت نمياد
تا قيامت دل من گريه ميخواد .:کسل::دل شکسته:
تو به من خندیدی و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم
باغبان از پی من تند دوید
سیب را دست تو دید
غضب آلود به من کرد نگاه
سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک
و تو رفتی و هنوز
سالهاست که در گوش من آرام آرام
خش خش گام تو تکرار کنان می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که چرا باغچه کوچک ما سیب نداشت:آه::103:
من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم
باغبان از پی من تند دوید
سیب را دست تو دید
غضب آلود به من کرد نگاه
سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک
و تو رفتی و هنوز
سالهاست که در گوش من آرام آرام
خش خش گام تو تکرار کنان می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که چرا باغچه کوچک ما سیب نداشت:آه::103:
sinareza93
New member
قصه از حنجره ایست، که گره خورده به بغض
یک طرف خاطره ها ، یک طرف فاصله ها
در همه آوازها، حرف آخر زیباست
آخرین حرف تو چیست، تا به آن تکیه کنم؟
حرف من دیدن پرواز تو در فرداهاست
یک طرف خاطره ها ، یک طرف فاصله ها
در همه آوازها، حرف آخر زیباست
آخرین حرف تو چیست، تا به آن تکیه کنم؟
حرف من دیدن پرواز تو در فرداهاست
تو به من خندیدی و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم
باغبان از پی من تند دوید
سیب را دست تو دید
غضب آلود به من کرد نگاه
سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک
و تو رفتی و هنوز
سالهاست که در گوش من آرام آرام
خش خش گام تو تکرار کنان می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که چرا باغچه کوچک ما سیب نداشت
حمید مصدق ( خرداد ۱۳۴۳)
من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم
باغبان از پی من تند دوید
سیب را دست تو دید
غضب آلود به من کرد نگاه
سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک
و تو رفتی و هنوز
سالهاست که در گوش من آرام آرام
خش خش گام تو تکرار کنان می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که چرا باغچه کوچک ما سیب نداشت
حمید مصدق ( خرداد ۱۳۴۳)
من به تو خندیدم
چون که می دانستم
تو به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدی
پدرم از پی تو تند دوید
و نمی دانستی باغبان باغچه همسایه
پدر پیر من است
من به تو خندیدم
تا که با خنده تو پاسخ عشق تو را خالصانه بدهم
بغض چشمان تو لیک لرزه انداخت به دستان من و
سیب دندان زده از دست من افتاد به خاک
دل من گفت: برو
چون نمی خواست به خاطر بسپارد گریه تلخ تو را….
و من رفتم و هنوز سالهاست که در ذهن من آرام آرام
حیرت و بغض تو تکرار کنان
می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که چه می شد اگر باغچه خانه ما سیب نداشت
فروغ فرخزاد
چون که می دانستم
تو به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدی
پدرم از پی تو تند دوید
و نمی دانستی باغبان باغچه همسایه
پدر پیر من است
من به تو خندیدم
تا که با خنده تو پاسخ عشق تو را خالصانه بدهم
بغض چشمان تو لیک لرزه انداخت به دستان من و
سیب دندان زده از دست من افتاد به خاک
دل من گفت: برو
چون نمی خواست به خاطر بسپارد گریه تلخ تو را….
و من رفتم و هنوز سالهاست که در ذهن من آرام آرام
حیرت و بغض تو تکرار کنان
می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که چه می شد اگر باغچه خانه ما سیب نداشت
فروغ فرخزاد
او به تو خندید و تو نمی دانستی
این که او می داند
تو به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدی
از پی ات تند دویدم
سیب را دست دخترکم من دیدم
غضبآلود نگاهت کردم
بر دلت بغض دوید
بغض ِ چشمت را دید
دل و دستش لرزید
سیب دندان زده از دست ِ دل افتاد به خاک
و در آن دم فهمیدم
آنچه تو دزدیدی سیب نبود
دل ِ دُردانه من بود که افتاد به خاک
ناگهان رفت و هنوز
سال هاست که در چشم من آرام آرام
هجر تلخ دل و دلدار تکرار کنان
می دهد آزارم
چهره زرد و حزین ِ دختر ِ من هر دم
می دهد دشنامم
کاش آنروز در آن باغ نبودم هرگز
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که خدای عالم
ز چه رو در همه باغچه ها سیب نکاشت؟
مسعود قلیمرادی
این که او می داند
تو به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدی
از پی ات تند دویدم
سیب را دست دخترکم من دیدم
غضبآلود نگاهت کردم
بر دلت بغض دوید
بغض ِ چشمت را دید
دل و دستش لرزید
سیب دندان زده از دست ِ دل افتاد به خاک
و در آن دم فهمیدم
آنچه تو دزدیدی سیب نبود
دل ِ دُردانه من بود که افتاد به خاک
ناگهان رفت و هنوز
سال هاست که در چشم من آرام آرام
هجر تلخ دل و دلدار تکرار کنان
می دهد آزارم
چهره زرد و حزین ِ دختر ِ من هر دم
می دهد دشنامم
کاش آنروز در آن باغ نبودم هرگز
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که خدای عالم
ز چه رو در همه باغچه ها سیب نکاشت؟
مسعود قلیمرادی
دخترک خندید و
پسرک ماتش برد
که به چه دلهره از باغچه ی همسایه، سیب را دزدیده
باغبان از پی او تند دوید
به خیالش می خواست
حرمت باغچه و دختر کم سالش را
از پسر پس گیرد
غضب آلود به او غیظی کرد
این وسط من بودم
سیب دندان زده ای که روی خاک افتادم
من که پیغمبر عشقی معصوم
بین دستان پر از دلهره ی یک عاشق
و لب و دندان ِ
تشنه ی کشف و پر از پرسش دختر بودم
و به خاک افتادم
چون رسولی ناکام
هر دو را بغض ربود
دخترک رفت ولی زیر لب این را می گفت
او یقیناً پی معشوق خودش می آید
پسرک ماند ولی روی لبش زمزمه بود
مطمئناً که پشیمان شده بر می گردد
سالهاست که پوسیده ام آرام آرام
عشق قربانی مظلوم غرور است هنوز
جسم من تجزیه شد ساده ولی ذرّاتم
همه اندیشه کنان غرق در این پندارند
این جدایی به خدا رابطه با سیب نداشت
جواد نوروزی
پسرک ماتش برد
که به چه دلهره از باغچه ی همسایه، سیب را دزدیده
باغبان از پی او تند دوید
به خیالش می خواست
حرمت باغچه و دختر کم سالش را
از پسر پس گیرد
غضب آلود به او غیظی کرد
این وسط من بودم
سیب دندان زده ای که روی خاک افتادم
من که پیغمبر عشقی معصوم
بین دستان پر از دلهره ی یک عاشق
و لب و دندان ِ
تشنه ی کشف و پر از پرسش دختر بودم
و به خاک افتادم
چون رسولی ناکام
هر دو را بغض ربود
دخترک رفت ولی زیر لب این را می گفت
او یقیناً پی معشوق خودش می آید
پسرک ماند ولی روی لبش زمزمه بود
مطمئناً که پشیمان شده بر می گردد
سالهاست که پوسیده ام آرام آرام
عشق قربانی مظلوم غرور است هنوز
جسم من تجزیه شد ساده ولی ذرّاتم
همه اندیشه کنان غرق در این پندارند
این جدایی به خدا رابطه با سیب نداشت
جواد نوروزی
Maryam
متخصص بخش ادبیات
یک شب آتش در نیستانی فتاد
سوخت چون عشقی که بر جانی فتاد
شعله تا سرگرم کار خویش شد
هر نی ای شمع مزار خویش شد
نی به آتش گفت : کاین آشوب چیست؟
مر تو را زین سوختن مطلوب چیست؟
گفت آتش بی سبب نفروختم
دعوی بی معنی ات را سوختم
زانکه می گفتی نیم با صد نمود
همچنان در بند خود بودی که بود
مردی را دردی اگر باشد خوش است
درد بی دردی علاجش آتش است
سوخت چون عشقی که بر جانی فتاد
شعله تا سرگرم کار خویش شد
هر نی ای شمع مزار خویش شد
نی به آتش گفت : کاین آشوب چیست؟
مر تو را زین سوختن مطلوب چیست؟
گفت آتش بی سبب نفروختم
دعوی بی معنی ات را سوختم
زانکه می گفتی نیم با صد نمود
همچنان در بند خود بودی که بود
مردی را دردی اگر باشد خوش است
درد بی دردی علاجش آتش است
مــــن اینجا تنــــها، تنـــهای تنـــها...
تنهایی خــویش را بغل می گــیرم...
دیوارهای خیانت بلندند،دســـتم به آن طـــرف کـــه تو هستی نمی رسد...
تنها مونس مـــن در این سمت دیوار در این شبهای وفاداری،تنهایی است..
اما تـــــو...
در آنــــسوی دیوارهـــــــــا
برای کـــــه یادگاری می نویسی؟
تنهایی خــویش را بغل می گــیرم...
دیوارهای خیانت بلندند،دســـتم به آن طـــرف کـــه تو هستی نمی رسد...
تنها مونس مـــن در این سمت دیوار در این شبهای وفاداری،تنهایی است..
اما تـــــو...
در آنــــسوی دیوارهـــــــــا
برای کـــــه یادگاری می نویسی؟