از لیگ تا لیگ، از میثاقیان تا کمالوند

[گل همیشه بهار]

دسته اول


تیم فوتبال شهرداری تبریز که بعد از تراکتور و ماشین سازی، تیم سوم استان محسوب می شود، بعد از حضور چندین ساله در لیگ های پایین، نهایتأ در فصل 88 – 89 با هدایت اکبر میثاقیان بدون قبول کردن حتی یک شكست، به لیگ برتر صعود کرد که در نوع خود رکورد جالبی محسوب می شد.

 

[گل همیشه بهار]

لیگ نهم


سرخپوشان با هدایت میثاقیان و با به خدمت گرفتن چندین بازیکن خوب نظیر میثم بائو، سعید دقیقی، شهرام گودرزی، وریا غفوری و... پا به لیگ نهم گذاشتند.

نتایج ضعیف اکبر میثاقیان در هفته های ابتدایی فصل باعث شد تا میرمعصوم سهرابی، مدیرعامل این تیم، دست به تغییر مربی بزند و حمید درخشان که اصالتي آذري دارد را جانشین وی کند. با به کار آمدن درخشان نتایج این تیم بهبود نسبی پیدا کرد تا در نهایت شهرداری لیگ نهم را با قرار گرفتن در رده ي دوازدهم جدول به پایان برساند.

 

[گل همیشه بهار]

لیگ دهم

با اتمام لیگ نهم، مسئولان تیم شهرداری به دنبال بستن تیمی بودند که حداقل بتواند رتبه ای تک رقمی بیاورد و به همین دلیل می خواستند سریعأ قرارداد مربی فصل قبل این تیم را تمدید کنند؛ ولی درخشان هوای سرمربیگری پرسپولیس را در سر داشت و با رفت و آمد های پی در پی به این باشگاه و ارائه ي برنامه به مدیرعامل وقت پرسپولیس، هواداران و مسئولان تیم شهرداری را از ادامه ي همکاری با وی مأیوس کرد و مدیرعامل تیم شهرداری نيز بلافاصله بعد از این عمل درخشان، برای عقب نماندن از قافله در اقدامی عجولانه یشیج صربستانی که کارنامه ی ضعیفی در فوتبال ایران داشت را به عنوان سرمربی شهرداری در لیگ دهم معرفی کرد.

کارنامه ضعیف یشیج باعث شد از همان هفته های ابتدایی ليگ دهم، کارشناسان فوتبال از وی انتقاد کنند و در این بین سهرابی مقابل همه ی انتقادات سینه سپر کرد و مدام سطح فنی وی را بسیار بالا توصیف می کرد.

در فصل نقل و انتقالات، شهرداری خیلی سریع بازیکنان مورد نظر خود را جذب کرد؛ ولی در بین خرید های این تیم نام های بزرگی به چشم نمی خورد و تنها ابراهیم میرزاپور سابقه ي درخشانی در فوتبال کشور داشت که به دلیل شرايط سني اين دروازه بان، او هم دیگر کارایی گذشته را نداشت.

بعد از گذر چندین هفته ي ابتدایی، یشیج کم کم بازیکنان بومی شهرداری را یکی پس از دیگری به سکو منتقل می کرد و به صورت غیر منصفانه، بازیکنان خارجی که همراه وی به تبریز آمده بودند را بازی می داد که واقعأ از نظر سطح فنی، خیلی پایین تر از سایر افراد تیم بودند.

اخلاق تند این مربی خارجی به مرور زمان باعث شد وی با مدیریت تیم هم مشکلاتی داشته باشد که این مشکلات، دلیل اصلی کنار گذاشتن وی و جانشینی مدیر روستا بود.

مدير روستایی که در عرصه ي مربیگری سابقه درخشانی نداشت، نتوانست نتایج خوبی کسب کند و چند هفته مانده به پایان رقابت ها از سمت خود استعفا داد و بیژن عزیزی در بازی های باقی مانده سرمربیگری شهرداری را بر عهده گرفت؛ ولی علی رغم نتایج خوبی که کسب کرد نتوانست شهرداران را در لیگ حفظ کند و این تیم تبریزی در دومین سال حضورش در لیگ برتر، به ليگ يك سقوط کرد.

بعد از سقوط شهرداری به لیگ دسته یک، اکثر هواداران این تیم با انتقاد از مدیریت تیم، سهرابی را دلیل نتایج ضعیف این تیم می دانستند.

اگر بخواهیم کمی کارشناسانه به مسئله نگاه کنیم به این نتیجه می رسیم که هواداران، زیاد هم نا حق نبودند و در صورتی که تیم در کادرفنی ثبات داشت و بازیکنان به نسبت بهتری جذب می شدند، شاید شهرداری در لیگ می ماند. در این بین، خود هواداران فوتبال آذربایجان هم بی تقصیر نبودند. شهرداری هیچ گاه مثل تراکتور حمایت نشد و در اکثر بازی ها نتوانست از امتیاز میزبانی به نحو احسن استفاده کند.

 

[گل همیشه بهار]

آغازي دوباره از دسته اول

مسئولان سرخپوشان، با سپردن هدایت تیم به فراز کمالوند کار بلد که سابقه ي لیگ برتری کردن تراکتور را هم در کارنامه داشت، سعی داشتند شهرداری را به سطح اول فوتبال کشور برسانند.

بعد از کش و قوس های فراوان میان باشگاه و فدراسیون فوتبال، نهایتاً کمالوند سرمربی این تیم شد و وی خیلی سریع لیست بازیکنان مورد نظر خود را به باشگاه داد.

شيث رضایی، علی علیزاده و مهدی واعظی از جمله بازیکنان با تجربه ای بودند که جذب شهرداری شدند.

اما با شروع فصل، تیم پر مهره ي کمالوند نتایج خوبی کسب نکرد. البته اين مسئله به دليل اين كه اکثر بازیکنان، تازه به تیم آمده بودند و شناخت چندانی از یکدیگر و مربی نداشتند و کمالوند هم همین شرایط را نسبت به بازیکنان داشت، دور از انتظار نبود.

رفته رفته با گذراندن هفته های ابتدایی، نتایج این تیم تبریزی هم بهبود نسبی یافت؛ ولی انتظار مسئولان از تیم بالا بود و نتایج تیم و رتبه ي ششمی راضی کننده نبود و حتی کمالوند در نیم فصل به شدت خطر برکناری را هم احساس می کرد.

در ادامه ي لیگ و در نیم فصل دوم، روز به روز عملکرد یاران کمالوند بهتر شد و چند هفته از شروع نیم فصل دوم نگذشته بود که شهرداری به رده های بالا آمد و با تداوم این روند، در نهایت با یک امتیاز بیشتر نسبت به استقلال خوزستان به عنوان قهرمانی گروه ب دست یافت و به صورت مستقیم به رقابت های لیگ برتر صعود کرد.

فراز کمالوند که قبلاً طعم صعود به لیگ برتر را با شیرین فراز کرمانشاه و تراکتورسازی تجربه کرده بود، با آوردن شهرداری به لیگ برتر، جایش را در قلب آذری ها محکم تر کرد و قطعاً همه ی طرفداران فوتبال می دانند این مربی جوان چه زحمت هایی برای فوتبال تبریز کشیده و به نوعی می توان گفت فوتبال آذربایجان را از خواب چند ساله بیدار کرده است.

 

[گل همیشه بهار]

دو کلام حرف حساب

و حالا وقت آن رسیده است که از گذشته مان پند بگیریم. اجازه ندهیم سوگلی مان را به زنگ تفریح تبدیل کنند. برای رسیدن این تیم به لیگ خیلی ها زحمت کشیده اند و باید با برنامه ریزی دقیق و بستن تیمی با تجربه و بومی، به دنبال رتبه ای تک رقمی در لیگ باشیم تا در پایان حداقل به نزدیکی های هدفمان رسیم.

اگر بازهم مثل دو سال قبل، هدف مدیریت حفظ تیم در لیگ باشد، همان بهتر بود که صعود نمی کردیم.

در این بین هواداران فوتبال آذربایجان هم وظیفه ي سنگینی بر دوش دارند. طرفداران باید شهرداری و گسترش فولاد را هم همانند تراکتور حمایت کنند تا همه و همه بدانند فوتبال آذربایجان صاحبی به نام هوادار دارد.







1392/02/04
tabriz.isna.ir