اطلاع از نیازهای کودکمان چقدر از نیازهای کودکمان مطلعیم؟هیچ کس به درستی نمی داند که آیا محیط و طبع انسان سبب تفاوت در رفتار او نسبت به پسران و دختران می شود و یا روش تربیت او. اما تحقیقات نشان داده اند که پدر و مادر می توانند نقش بسیار مهمی را در کمک و حمایت کودکانشان در جهت یافتن روش هایی سالم و کاربردی برای مقابله و روبه رو شدن با سختگیری های مربوط به جنسیت ایفا نمایند. سخت نگیرید این نخستین قدم برای دستیابی به این امر مهم یعنی آگاهی از نیازهای کودکان است.
● آن چه دختر کوچکتان نیاز دارد
▪ اعتماد به نفس:
بکوشید همواره کودکتان را تشویق و وادار نمایید تا ویژگی هایی را که شما از او انتظار دارید، در خود پرورش دهد. برای مثال ممکن است به او بگویید من مطمئنم تو آنقدر شجاع هستی که بتوانی پله ها را یکی یکی بالا بروی. بگذارید بداند که شما کاملاً به توانایی هایش اعتماد دارید. به او اطمینان بدهید که با نشاط، سرشار از انرژی و هم چنین با لیاقت است.
▪ خودکفایی:
اجازه دهید فرزندتان حس کند که دختری با لیاقت و شایسته است و آن چه را که قادر است اجرا کند. برای مثال لیوان آبمیوه را در دستانش بگیرد و بنوشد و چنان چه از دستش رها شد هرگز او را ملامت نکنید زیرا این تمرین خودکفایی است! بگذارید موهایش را شانه کند و بدون کمک شما یا دیگران خانه ای بسازد و سپس برای ساختن خانه ای محکم تر و زیباتر راهنمایی اش کنید.
▪ آمادگی بدنی:
همواره با او بازی کنید و او را به فعالیت وادارید. همراه با او مسیری را به صورت سینه خیز طی کنید و یا به دنبال هم بدوید. حتی دختربچه هایی که برای اجرای ورزش های سازمان یافته هنوز خردسال هستند از انجام دادن کارهایی نظیر بالا رفتن از سطحی شیب دار و لیز خوردن از آن، دویدن و پشتک زدن روی سطحی نرم، احساس هیجان و شادی فراوان می کنند.
▪ قدرت تصمیم گیری:
فرصت های گوناگونی را در انجام کاری خالص به دختر کوچکتان پیشنهاد دهید و او را تشویق نمایید تا خود تصمیم گیری کند. اگر هنوز فرزندتان نوپاست، بگذارید او لیوان یا بشقابی را که می خواهد در آن آب یا غذا بخورد خودش انتخاب کند و یا اگر کودکتان می خواهد با یکی از دوستانش بازی کند، اجازه دهید او خود از میان دوستانش یک نفر را انتخاب کند.
▪ کنجکاوی:
فرصت هایی را در اختیار دختر کوچکتان قرار دهید تا بتواند در محیط اطراف خود سیاحت و کاوش کند. زمانی که فرزندتان هنوز نوپاست منزل را برای او کاملاً ایمن کنید به طوری که او بتواند آزادانه بدون آن که خطری تهدیدش کند در آن تحرک داشته باشد. او را به کتابخانه ، پارک و یا باغ وحش ببرید. بهتر است به نقاط مختلف کشور سفر و او را با مکان های تازه آشنا کنید.
● آنچه پسر کوچکتان نیاز دارد
▪ محبت ظاهری:
پسر کوچک شما بیش از دخترتان نیاز دارد که او را در آغوش بگیرید. اگر او در حال گریه کردن است، این کار شما او را بسیار آرام و ساکت می کند. زمانی را به بازی کردن با او به ویژه اجرای بازی های آرام و بی سر و صدا اختصاص دهید.
▪ مهارت های کلامی:
همواره با کودکان حتی در دوران نوزادی صحبت کنید. صدای ملایم شما سبب می شود او احساس آرامش کند. هم چنین حرف زدن با پسرتان، سبب پرورش مهارت های کلامی او می شود.
▪ رفع درگیری ها به صورت صلح آمیز:
پسر کوچکتان را با روش هایی سودمند در جهت رفع کشمکش ها و درگیری هایش آشنا کنید. ممکن است او در شرایط ناآرامی قرار گرفته باشد برای مثال از هم سن و سالانش کتک خورده و در این حال او نیز مقابله به مثل کرده باشد. برایش شرح دهید که آزردن و آسیب رساندن به دیگران کاری نادرست است. بهتر است روش های دیگری را به او بیاموزید تا بتواند عصبانیت و ناراحتی خود را از طریق آن ها ابراز نماید.
▪ بیان احساسات:
پسرکوچولوی خود را تشویق کنید تا احساساتش را بیان کند. حتی از او بخواهید گریه خود را بروز دهد. چنان چه کودکتان این پیام را دریافت کند که احساساتی مانند ناراحتی، اندوه و ... مجاز نیستند بی تردید می آموزد که چنین احساساتی را حتی در زمان بزرگسالی نیز در خود سرکوب نماید. روزنامه جوان
▪ اعتماد به نفس:
بکوشید همواره کودکتان را تشویق و وادار نمایید تا ویژگی هایی را که شما از او انتظار دارید، در خود پرورش دهد. برای مثال ممکن است به او بگویید من مطمئنم تو آنقدر شجاع هستی که بتوانی پله ها را یکی یکی بالا بروی. بگذارید بداند که شما کاملاً به توانایی هایش اعتماد دارید. به او اطمینان بدهید که با نشاط، سرشار از انرژی و هم چنین با لیاقت است.
▪ خودکفایی:
اجازه دهید فرزندتان حس کند که دختری با لیاقت و شایسته است و آن چه را که قادر است اجرا کند. برای مثال لیوان آبمیوه را در دستانش بگیرد و بنوشد و چنان چه از دستش رها شد هرگز او را ملامت نکنید زیرا این تمرین خودکفایی است! بگذارید موهایش را شانه کند و بدون کمک شما یا دیگران خانه ای بسازد و سپس برای ساختن خانه ای محکم تر و زیباتر راهنمایی اش کنید.
▪ آمادگی بدنی:
همواره با او بازی کنید و او را به فعالیت وادارید. همراه با او مسیری را به صورت سینه خیز طی کنید و یا به دنبال هم بدوید. حتی دختربچه هایی که برای اجرای ورزش های سازمان یافته هنوز خردسال هستند از انجام دادن کارهایی نظیر بالا رفتن از سطحی شیب دار و لیز خوردن از آن، دویدن و پشتک زدن روی سطحی نرم، احساس هیجان و شادی فراوان می کنند.
▪ قدرت تصمیم گیری:
فرصت های گوناگونی را در انجام کاری خالص به دختر کوچکتان پیشنهاد دهید و او را تشویق نمایید تا خود تصمیم گیری کند. اگر هنوز فرزندتان نوپاست، بگذارید او لیوان یا بشقابی را که می خواهد در آن آب یا غذا بخورد خودش انتخاب کند و یا اگر کودکتان می خواهد با یکی از دوستانش بازی کند، اجازه دهید او خود از میان دوستانش یک نفر را انتخاب کند.
▪ کنجکاوی:
فرصت هایی را در اختیار دختر کوچکتان قرار دهید تا بتواند در محیط اطراف خود سیاحت و کاوش کند. زمانی که فرزندتان هنوز نوپاست منزل را برای او کاملاً ایمن کنید به طوری که او بتواند آزادانه بدون آن که خطری تهدیدش کند در آن تحرک داشته باشد. او را به کتابخانه ، پارک و یا باغ وحش ببرید. بهتر است به نقاط مختلف کشور سفر و او را با مکان های تازه آشنا کنید.
● آنچه پسر کوچکتان نیاز دارد
▪ محبت ظاهری:
پسر کوچک شما بیش از دخترتان نیاز دارد که او را در آغوش بگیرید. اگر او در حال گریه کردن است، این کار شما او را بسیار آرام و ساکت می کند. زمانی را به بازی کردن با او به ویژه اجرای بازی های آرام و بی سر و صدا اختصاص دهید.
▪ مهارت های کلامی:
همواره با کودکان حتی در دوران نوزادی صحبت کنید. صدای ملایم شما سبب می شود او احساس آرامش کند. هم چنین حرف زدن با پسرتان، سبب پرورش مهارت های کلامی او می شود.
▪ رفع درگیری ها به صورت صلح آمیز:
پسر کوچکتان را با روش هایی سودمند در جهت رفع کشمکش ها و درگیری هایش آشنا کنید. ممکن است او در شرایط ناآرامی قرار گرفته باشد برای مثال از هم سن و سالانش کتک خورده و در این حال او نیز مقابله به مثل کرده باشد. برایش شرح دهید که آزردن و آسیب رساندن به دیگران کاری نادرست است. بهتر است روش های دیگری را به او بیاموزید تا بتواند عصبانیت و ناراحتی خود را از طریق آن ها ابراز نماید.
▪ بیان احساسات:
پسرکوچولوی خود را تشویق کنید تا احساساتش را بیان کند. حتی از او بخواهید گریه خود را بروز دهد. چنان چه کودکتان این پیام را دریافت کند که احساساتی مانند ناراحتی، اندوه و ... مجاز نیستند بی تردید می آموزد که چنین احساساتی را حتی در زمان بزرگسالی نیز در خود سرکوب نماید. روزنامه جوان