بویو (به کره ای: 부여) یک کشور کهن ای در بخشهایی از منچوری و کره شمالی کنونی بود. پادشاهی بویو در سده دوم پیش از میلاد پس از سقوط حکومت چوسان قدیم شکل گرفت و تا ۴۹۴ میلادی به حیات خود ادامه داد. بویو در این سال توسط کشور همسایه و همخون خود گوگوریو فتح شد.
بویو بزرگترین و پرقدرتترین کشور کرهاینشین در دوران پس از سقوط چوسان تا پیدایش سه پادشاهی کره بود. گوگوریو و بیکجه دو پادشاهی از سه پادشاهی خود را جانشین بویو میدانستند.
هرچند منابع در این مورد متناقض و اندکند، اما گفته میشود که در سال ۸۶ میلادی بویو شرقی از سرزمین اصلی جدا شد و زان پس بویو اصلی گاه با نام بویو شمالی شناخته میشد. بیکجه نیز ۵۳۸ میلادی نام خود را به بویو جنوبی (نامبویو) تغییر داد.
بویو بزرگترین و پرقدرتترین کشور کرهاینشین در دوران پس از سقوط چوسان تا پیدایش سه پادشاهی کره بود. گوگوریو و بیکجه دو پادشاهی از سه پادشاهی خود را جانشین بویو میدانستند.
هرچند منابع در این مورد متناقض و اندکند، اما گفته میشود که در سال ۸۶ میلادی بویو شرقی از سرزمین اصلی جدا شد و زان پس بویو اصلی گاه با نام بویو شمالی شناخته میشد. بیکجه نیز ۵۳۸ میلادی نام خود را به بویو جنوبی (نامبویو) تغییر داد.