اولیا در سرزمین عجایب
نکاتی درباره تعامل و نحوه برخورد با نوجوان
به نظر می رسد که یک مانع اصلی خود والدین و بزرگترها هستند. آنها هستند که فرزندان نوجوان خود را درک نکرده و با انتقادهای دایمی خود روز به روز از فرزند نوجوان شان فاصله گرفته و او را درک نمی کنند و...
دوران نوجوانی شبیه به دوران کودکی دوره ای است که بچه ها از طریق نمونه و الگو، فراگیری بهتری خواهند داشت و این وظیفه شماست که خود را به عنوان یک الگو و مدل خوب و ایده آل به آنها عرضه کنید
در ادامه این مقاله نکاتی را ادامه می دهیم که به شما کمک می کند به طور بهتری با نوجوان تان برخورد و تعامل داشته باشید:
وقتی که با یک نوجوان سر و کار دارید نکته اصلی نحوه بحث و گفتگو با وی است. هرگز عقیده خود را به نوجوان تان تحمیل نکنید و یا او را تحت فشار قرار ندهید که شما را بپذیرد. در عوض دیدگاههای خود را به او بگویید و از او درباره این موضوع و احساسی که دارد سوال کنید.
**به نوجوان تان کمی زمان و فضای خلوت کردن بدهید. انتظار نداشته باشید که او همه چیز را به شما بگوید. در همین زمان او را تشویق کنید که شما را دوست خود بداند نه والدین خود. به او بگویید که همیشه آماده شنیدن حرفهای او هستید هر چند این حرفها درباره اشتباهات او باشد و یا درباره موفقیت های وی
**دوران نوجوانی شبیه به دوران کودکی دوره ای است که بچه ها از طریق نمونه و الگو، فراگیری بهتری خواهند داشت و این وظیفه شماست که خود را به عنوان یک الگو و مدل خوب و ایده آل به آنها عرضه کنید.
درباره نصایح خود تمرین کنید اگر او را از انجام کاری بر حذر می دارید لازم است خودتان هم آن را انجام ندهید.
**همیشه به نوجوان تان احترام بگذارید. یادتان باشد اگر به دیگران احترام بگذارید به شما احترام خواهند گذاشت. اگر مرتب بر سرش داد بزنید او نیز دیر یا زود این کار را با شما خواهد کرد. اگر علی رغم همه این حرفها او به شما بی احترامی کرد به جای مقابله به مثل کمی با هم حرف بزنید. برایش توضیح دهید که اگر خواهان احترام شماست باید او نیز متقابلا این کار را بکند.
**در دوران نوجوانی شخص نوجوان اهمیت بسیاری به دوستان خود می دهد. احتمالا شاهد این موضوع خواهید بود که همراه دوستانش بیرون برود و یا مدتها با تلفن حرف بزند. سعی نکید او را منزوی کنید و یا در اختیار خود درآورید زیرا او با این کار تغییری نخواهد کرد. بلکه در عوض بهتر است با لحنی دوستانه از او بخواهید که وقت بیشتری را با خانواده و یا برای درسش صرف کند
**بگذارید خودش مراقب خودش باشد. او در حال ورود به عرصه بزرگسالی است و نیازی نیست همچنان به او غذا بخورانید، در عوض بهتر است مسئولیتهای بیشتری به او بدهید و به او نشان دهید که به توانایی هایش اعتماد دارید. از تصمیم های او حمایت کنید و بگذارید او جایگاه مخصوص خودش را به دست آورد.