برای مشاعره + فقط با حرف " س "

[گل همیشه بهار]

سایه ی توام به هر کجا روی


سرنهاده ام به زیر پای تو


چون تو در جهان نجسته ام هنوز


تا که برگزینمش به جای تو ​

 

[گل همیشه بهار]

سلامم به گرمای دست تو دست

دلم لحظه ای با دلت روبروست

بگو عاشقی تا سلامت کنم

تمام دلم را بنامت کنم



​

 

[مهشید]

سخن عشق تو بی آن که برآید به زبانم
رنگ رخساره خبر می‌دهد از حال نهانم

 

[fatemeh]

سحرگاهان که شبنم
آیتی از پاک بودن را
به گل ها هدیه می بخشد
به آن محراب پاکش آرزو کردم
برایت خوب بودن
خوب دیدن
خوب ماندن را​

 

[چاووش]

سلطانی ام امروز مبدل به گدائیست
زان صدمه که بر جاه و جلالم زده ای باز


حقیر...

 

[پانته آ]

سخن سر بسته گفتی با حریفان
خدا را زین معما پرده بردار

 

[fatemeh]

سِحرهای غمــزۀ جادوی او ، بی انتهاست
عشوه های طُرۀ هندوی او ، بی انتهاست

دل شد اندر پیـــچ و تاب حلقــۀ گیسوی او
پیچ و تاب حلقۀ گیسوی او ، بی انتهاست

در سرِ زلفش ندانـــم دل کجــا افتاده است​

تا کدامین سوی دارد موی او، بی انتهاست



مولانا شمس مغربی​

 

[fatemeh]

سلامی چو بوی خوش آشنایی
بدان مردم دیده ی روشنایی

درودی چو نور دل پارسایان​

بدان شمع خلوتگه پارسایی


حافظ​

 

[fatemeh]

سخن ها خفته در چشمم، نگاهم صد زبان دارد​

سیه چشما! مگر طرز نگاهم را نمی بینی

​

​

مهدی سهیلی​

​

 

[asl_davood]

سال و فال و مال و حال و اصل و نسل و تخت و بخت
بادت اندر شهریاری بر دوام و برقرار

سال خرم فال نیکو مال وافر حال خوش
اصل ثابت نسل باقی تخت عالی بخت رام

 

[fatemeh]

سر از دریا برون آورد خورشید
چو گل، بر سینه دریا، درخشید
شراری داشت، بر شعر من آویخت
فروغی داشت، بر روی تو بخشید ​

​

فریدون مشیری​

​

 

[asl_davood]

سوز دل یعقوب ستمدیده ز من پرس

کاندوه دل سوختگان سوخته داند

 

[fatemeh]

سیر گل و گلگشت چمن بس کن و باز آ...

گلها همه چیدی و چمنها همه گشتی


باز آ ... که دگر نوبت گلگشت دل ماست​

در باغ تو ای گل که گل باغ بهشتی



​

شهریار​

​

 

[چاووش]

ساقیا روز نشاط آمد و شد دور به کام


می‌رود روز ز بالای تو می ریز به جام


در قدح ریز از آن لعلی خورشید فروغ

که به یاقوت دهد پرتو اورنگ به وام


دلفریبی که در آیند روانی به سجود

زاهدان را چو شمیمی گذرد زان به مشام


آخر مجلس او بزم جدل را آغاز

اول صحبت او مجلس غم را انجام


بر سر پیک اجل گرم چو تازد گلگون

نگذارد که دگر گام نهد بر سر گام


گر گدای در میخانه خورد یک جامش

دهد از مستی آن جام به جم سد دشنام


ساز قانون طرب در چه مقامی برخیز


لاله سان با قدحی بر لب جو ساز مقام


بسکه شد باد روانبخش به آن بی‌جانی

سرو را در حرم باغ شود میل خرام


در پس پنجرهٔ باغ به رقص آمده گل

جلوه‌اش مرغ چمن دید و در افتاد به دام

وحشی

....

 

[fatemeh]

سحرگاهان که شبنم آیتی از پاک بودن را
به گل ها هدیه می بخشد
به آن محراب پاکش آرزو کردم
برایت خوب دیدن
خوب ماندن
خوب بودن را...​

 

[baroon]

سرسری منگر فصول فصل و بر بازی مگیر

دور گردون گر خزان و گر بهار آورده است​

 

[baroon]

سخن قلب من آن است که در شعر من است

این سخن خود بشناسد دل فرزانه ی تو​

 

[fatemeh]

​

سیه چشمی به کار عشق استاد
به من درس محبت یاد می داد

مرا از یاد برد آخر ولی من
به جز او عالمی را بردم از یاد​

فریدون مشیری​

​

 

[baroon]

ستاره دیده فرو بست و آرمید بیا

شراب نور به رگ های شب دوید بیا ​

 

[فرانک]

سلسله موی دوست حلقه جام بلاست

هر که در این حلقه نیست فارغ از این ماجراست
​