• توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.

بوشهر به روايت تصوير

Nicol

متخصص بخش گردشگری
استان بوشهر
استان بوشهر
state_map.jpg
استان بوشهر از استان‌های جنوبی ایران است که در حاشیه خلیج فارس قرار دارد. این استان با مساحتی حدود ۲۷٬۶۵۳ کیلومتر مربّع، جمعیّتی برابر ۸۸۶٫۲۶۷ نفر دارد. استان بوشهر بر ۲۷ درجه و ۱۴ دقیقه عرض شمالی و ۵۰ درجه و ۶دقیقه تا ۵۲ درجه و ۵۸ دقیقه طول شرقی از نصف‌النهار گرینویچ قرار دارد.

این استان از شمال به استان خوزستان و قسمتی از کهکیلویه و بویراحمد، از جنوب به خلیج فارس و قسمتی از استان هرمزگان، از شرق به استان فارس و از غرب به خلیج فارس محدود است. استان بوشهر با خلیج فارس بیش از ششصد کیلومتر مرز دریایی دارد و از اهمیّت راهبردی و اقتصادی برخوردار است.

این استان یکی از استان‌های مهّم جنوبی کشور ما است که از طریق خلیج فارس برای واردات و صادرات اهمّیّت دارد.
جمعیّت
jamiat.jpg


جمعیّت و پراکندگی: استان بوشهر براساس سر شماری سال ۱۳۸۵ بالغ بر ۸۸۶٫۲۶۷ نفر جمعیّت دارد که ازاین مقدار، ۶۵٫۲ درصد در نقاط شهری و بقیه در نقاط روستایی سکونت داشته وکمتراز یک درصد آنان غیر ساکن هستند.
آمار جمعیّتی بعد از این قسمت همه از سرشماری ۱۳۷۵ گرفته شده‌اند و با آخرین سرشماری کشور مطابقت ندارند.
ساختار جنسی و سنّی: در این استان در مقابل هر ۱۰۰ زن ۱۰۴ نفر مرد وجود داشته‌است. این نسبت در بین اطفال کمتر از یک ساله برابر ۱۰۵ و در بین بزرگسالان (۶۵ساله و بیشتر) برابر ۱۰۷ بوده‌است. وضع زناشویی: در مهر ماه ۱۳۶۵ ش در بین جمعیّت ۱۰ ساله و بیشتر نقاط شهری استان بوشهر ۱/۵۶ درصد از مردان و ۴/۶۵ درصد از زنان، حداقل یک بار ازدواج کرده بودند. این نسبت در نقاط روستایی برای مردان ۳/۵۶ درصد و برای زنان ۶/۶۳ درصد بوده‌است. نسبت افراد هرگز ازدواج نکرده در جمعیت ده ساله و بیشتر در نقاط شهری، برای مردان ۹/۴۱ درصد و برای زنان ۱/۳۳ درصد و درنقاط روستایی، برای مردان ۳/۴۲ درصد و برای زنان ۱/۳۵ درصد بوده‌است.
مهاجرت
mohajerat.jpg


منطقه بوشهر به لحاظ موقعیت سوق الجیشی و وجود شرکت‌های بزرگ نفتی واجرای طرح‌های صنعتی بزرگ مانند نیروگاه اتمی بوشهر و کشتی سازی، نیروی انسانی فعال استان‌های مجاور و مناطق دیگر را به خود جذب کرده‌است. درداخل منطقه نیز جابجایی جمعیّت افزایش یافته‌است، زیرا به علّت کمبود امکانات کشاورز بویژه کمبود آب و زمینهای مورد نیاز و نبودن امکانات رفاهی و نیز پایین بودن سطح درآمد کشاورزان، مهاجرت روستائیان به شهرهای استان شدت گرفته‌است. به علّت نزدیک بودن این استان به شیخ نشینهای خلیج فارس، عدّه‌ای از اهالی منطقه، برای کار و امرار معاش به کشورهای واقع در کرانه خلیج فارس ودریای عمان مهاجرت کرده‌اند.
 

Nicol

متخصص بخش گردشگری
نژاد و گروه‌ها
groohha.jpg


با توجه به کشفیات باستانشناسی و مدارک مکتوب تاریخی، معلوم گردیده‌است که بخش‌های گوناگون ایران از جمله استان بوشهر سکونتگاه نژادها و گروههای گوناگونی بوده‌است. پیش از ورود و استقرار آریائیان در منطقه بوشهر، نژادهادی بومی دراین سامان می‌زیسته‌اند و مدارکی که از عصر حجر، کاکولیتیک و برنز (مفرغ) قدیم باقی مانده‌است بر این قضیه گــواهی می‌دهد که علاوه بر نژاد مدیترانه‌ای، نژادهای دیگر مانند :دراویدی، سیاه پوست، سامی، عیلامی، سومری، نوردیک، عرب، لر و بهبهانی درسرزمین بوشهر سکونت داشته‌اند و یا به مرور به این منطقه مهاجرت کرده‌اند. و فرهنگهای متفاوتی درآنجا با هم اختلاط یافته‌است
زبان و گویشها
gooyeshha.jpg


بیشتر مردم استان بوشهر به زبان فارسی وبا گویش محلی بوشهری تکلم می‌کنند. لهجه‌ها در روستاها بیشتر از شهرها تنوع دارد. برخی از اهالی جزیره شیف و بنادر کنگان و عسلویه نیز به زبان عربی صحبت می‌کنند. فارسی در منطقه بوشهر با گویشهای بردستانی، گویش دشتی، گویش تنگستانی و گویش کازرونی و گویش اچمی گفتگو می‌شود. مردم سواحل خلیج فارس و جزایر آن به گویشی صحبت می‌کنند که رگه‌هایی از گویشها و زبانهای شبانکاره ای، بلوچی، کردی، ترکمنی و برخی واژه‌های انگلیسی، هلندی، پرتقالی، هندی و عربی را داراست ولی استخوان بندی و ریشه آن فارسی است.مردم شهرستان‌های شمالی استان مانند دیلم، گناوه و دشتستان عمدتا به گویش لری و مردم شهرستان‌های جنوبی مانند جم و قسمت‌هایی از کنگان و دیر نیز به فارسی لهجه دار صحبت می‌کنند.
 

Nicol

متخصص بخش گردشگری
چهره‌های سرشناس استان
چهره‌های سرشناس
mashahir.jpg


  • منوچهر آتشی شاعر نوسروده‌های بومی
  • خالو حسین دشتی
  • غضنفرالسلطنه برازجانی
  • رئیس علی دلواری
  • غلامرضا دادبه استاد برجسته موسیقی سنتی
  • صادق چوبک نویسنده رمان تنگسیر
  • منیرو روانی پور داستان نویس
  • علی باباچاهی شاعر
  • میرزا محمد جعفر خان حقایق نگار خورموجی فاش کننده راز قتل امیرکبیر
 

Nicol

متخصص بخش گردشگری
مراکز دیدنی استان
مراکز دیدنی
didani.jpg


  • قنات‌های روستای تشان
  • حسینیه ریز
  • مسجد دوره اسلامی ریز
  • کوه پردیس (پدری)
  • امامزاده بی‌بی بانو
  • امامزاده هاشم (پیر بیراهه آبگرمک)
  • جنگل گلوبردکان ریز
 

Nicol

متخصص بخش گردشگری
جغرافیا و تقسیمات کشوری
جغرافیا و تقسیمات کشوری
joghrafia.jpg




استان بوشهر با مساحتی در حدود ۲۳۱۶۷ کیلومتر مربع بین ۲۷ درجه و ۱۴ دقیقه تا ۳۰ درجه و۱۶ دقیقه عرض شمالی و ۵۰ درجه و ۶ دقیقه تا ۵۲ درجه و ۵۸ دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ و در جنوب ایران واقع گردیده‌است. این استان، از شمال به استان خوزستان و قسمتی از استان کهلیکویه و بویراحمد، از جنوب و مغرب به خلیج فارس و قسمتی از استان هرمزگان و از شرق به استان فارس محدود می‌گردد. استان بوشهر دارای ۹ شهرستان به نام‌های بوشهر، تنگستان، دشتستان، دشتی، دیر، کنگان، گنـاوه، جم و دیلم است.
 

Nicol

متخصص بخش گردشگری
موقعیت اقتصادی
موقعیت اقتصادی
eghtesad.jpg



اقتصاد استان به بخش‌های كشاورزی، دامداری، شیلات و تا حدودی به صنعت متكی است. این استان از نظر تولید خرما یكی از استانهای مهم كشور می‌باشد علاوه بر این صید ماهی یكی از مهمترین فعالیتهای اقتصادی مردم این استان را تشكیل می‌دهد. صنایع این استان نیز به دو بخش صنایع دستی و ماشینی تقسیم می‌شوند و مهمترین آنها را صنایع كشتی و لنج سازی، توربافی، كوزه، سفال و... تشكیل می‌دهد. به غیر از شركت ملی صنایع دریایی و نیروگاه اتمی مالكیت صنایع استان عمدتاً به بخش خصوصی تعلق دارد.
 

Nicol

متخصص بخش گردشگری
بوشهر وصنایع
بوشهر وصنایع
sanaye.jpg
بوشهر، پیش از بسیاری از شهرهای مهم ایران دارای صنایع جدیدی از قبیل یخسازی وبرق بوده‌است. مردم بوشهر از اولین ایرانیانی بودند که با مجله و روزنامه آشنا شدند. یکی از نخستین شهرهایی که کارخانه چاپ سنگی را وارد کرد، بوشهر بود; از همین رو در بوشهر روزنامه‌های زیادی همچون «مظفری»، «خلیج ایران» و «ندای جنوب» به چاپ و نشر می‌رسید.هم اکنون استان بوشهر با توجّه به موقعیت استراتژیک خود و داشتن منابع و صنایع مختلفی نظیر نفت و گاز، بویژه میدان گازی پارس جنوبی در عسلویه وکنگان به عنوان بزرگ‌ترین منبع مستقل گازی در جهان و وجودپالایشگاه عظیم گاز در جم و نیز دارا بودن یکی از مهم ترین ترمینال‌های صادرات نفت خام جهان در جزیره خارک و همچنین اجرای طرح‌های کلان صنعتی از قبیل نیروگاه اتمی بوشهر، کشتی سازی و مانند اینها، انتظار می‌رود در آینده‌ای نزدیک، سیمای خود را به‌عنوان یکی از مناطق مهم صنعتی و اقتصادی جهان تغییر دهد.

 

Nicol

متخصص بخش گردشگری
این استان از شمال به استان‌های خوزستان و كهگیلویه و بویر‌احمد، از مشرق به استان فارس، از جنوب شرقی به استان هرمزگان و از جنوب و مغرب با یك نوار ساحلی به طول 625 كیلومتر به خلیج فارس محدود می‌شود.
آب و هوای استان بوشهر به طور كلی گرم (بیابان كناری) بوده و در نواحی ساحلی گرم و نمناك و در قسمت‌های داخلی گرم و خشك است.
متوسط دمای سالیانه 24 درجه سانتیگراد و بیشترین مقدار آن در تابستان به حدود 50 درجه و كمترین مقدار آن به شش درجه می‌رسد.
میزان بارندگی در استان بوشهر كم و متغیر بوده و ممكن است مقدار آن خیلی بیشتر یا كمتر از متوسط بارش سالیانه (217 میلیمتر) باشد.
استان بوشهر دارای 9 شهرستان به نام‌های بوشهر، دشتی، دیر، كنگان، دشتستان، تنگستان، گناوه، دیلم و جم است و طبق آخرین سرشماری جمعیت آن به 886 هزار و 267 نفر می‌رسد.
 

Nicol

متخصص بخش گردشگری
پیشینه تاریخی بوشهر
دیرینگی بافت‌ تاریخی‌ بوشهر، به‌ دوره‌ی‌ حکومت‌ نادرشاه افشار برمیگردد که‌ در آن‌ هنگام‌ با تأسیس‌ پایگاه‌ دریایی‌ نادرشاه‌ در خور شرقی‌ بوشهر موسوم‌ به‌ خور نادری‌، بندر بوشهر از یک‌روستای‌ کوچک‌ ماهیگیری‌ به‌ یک‌ بندر مهم‌ تبدیل‌ گردید. مادام‌ دیولافوا در سفر اول‌ خود به‌ بوشهر به‌ کشتی‌هایی‌ اشاره‌ می‌کند که‌ به‌ احتمال‌ قوی‌ بازمانده‌ی‌ کشتی‌های‌ نادرشاه‌بوده‌اند . از آن‌ تاریخ‌ رونق‌ و آبادانی‌ آن‌ ادامه‌ یافت‌ و در دوره‌ی‌ زندیه‌ به‌ دلیل‌ نزدیکی‌ به‌ پایتخت‌ ایران‌ در شیراز اهمیت‌ این‌ بندر دوچندان‌ شد. بافت‌ قدیم‌ بوشهر از شرق‌، شمال‌ و سمت‌مغرب‌ به‌ دریا محدود است‌ و از جنوب‌ به‌ خیابان‌ لیان‌ فعلی‌ محدود است. در گذشته‌ یعنی‌ در سال‌ ۱۲۷۱ هـ.ق‌ در محل‌ خیابان‌ لیان‌، حصار شهر با تعداد پانزده‌ باروی‌ نظامی‌ مستقر بوده‌ ودروازه‌ی‌ اصلی‌ شهر در محل‌ میدان‌ انقلاب‌ فعلی‌ قرار داشته‌ که‌ هنوز هم‌ در فرهنگ‌ و عرف‌ بومیان‌ بوشهر به‌ نام‌ دروازه‌ مشهور است‌.

در آن‌ ایام‌ در داخل‌ محدوده‌ی‌ شهر بوشهر ساختمان‌های‌ مردم‌ دو، سه‌ و حتی‌ چهار طبقه‌ بوده‌ که‌ از سنگ‌های‌ فسیلی‌ و ملاط گچ‌ و ساروج‌ و بعضٹ کاه‌ و گل‌ و پوشش‌ تیر چندل‌ ساخته‌ شده‌ ودرب‌ و پنجره‌های آن نیز از جنس‌ چوب‌ ساج‌ بوده‌ که‌ در برابر موریانه‌ و رطوبت‌ کاملاً مقاوم‌ بوده‌اند و احداث‌ خانه‌های‌ کپری‌ و غیر استاندارد در داخل‌ محدوده‌ی‌ شهر ممنوع‌ بوده‌ است‌.
در خارج‌ از حصار شهر بوشهر زمین‌های‌ پست‌ قرار داشته‌ به‌ طوری‌ که‌ در طول‌ زمستان‌ و به‌ خصوص‌ در هنگام‌ مد آب‌ دریا، آن‌ جا را آب‌ می‌گرفته‌ و به‌ شتل‌ العرب‌ یعنی‌ شطالعرب‌ معروف‌ بوده‌ و لذا مردم‌ بوشهر با محدودیت‌ زمین‌ مواجه‌ بوده‌اند و به‌ همین‌ دلیل‌ ساختمان‌های‌ خود را در طبقات‌ و به‌ طور عمودی‌ گسترش‌ می‌داده‌ و کوچه‌ها را نیز تا حد امکان‌ باریک‌ انتخاب ‌می‌کرده‌اند تا از زمین‌ موجود حداکثر استفاده‌ به‌ عمل‌ آید.
اولین‌ آبادی‌ خارج‌ از بوشهر، روستای‌ سنگی‌ و جفره‌ بوده‌ که‌ هم‌ اکنون‌ به‌ محلاتی‌ از شهر بوشهر فعلی‌ تبدیل‌ شده‌اند.
جبهه‌ی‌ ساحلی‌ بافت‌ قدیم‌ بوشهر در سال‌ ۱۳۷۸ تحت‌ شماره‌ی‌ ۲۳۶۰ در فهرست‌ آثار ملی‌ کشور به‌ ثبت‌ رسیده‌ است‌.
برادلی‌ برت‌، در سفرنامه‌ی‌ خود به‌ نام‌ خلیج‌ فارس‌ تا دریای خزر، از طریق‌ ایران‌ که‌ در سال‌ ۱۹۰۹ در لندن‌ منتشر شده‌، بوشهر را شهر دریاها یا شهری‌ دریایی‌ نامیده‌ و ارتباط میان‌ بوشهر ودریا را یک‌ ارتباط منحصر به‌ فرد و بی‌نظیر توصیف‌ کرده‌ است‌: اگر شهری‌ را بتوان‌ دریایی‌ نامید، به‌ درستی‌ که‌ آن‌ شهر، بندر بوشهر است‌. او در جایی‌ دیگر می‌گوید: در کناره‌ی‌ دریا، امواج‌، دیوار ساحلی‌ شهر (بوشهر) را غرش‌ کنان‌ درهم‌ می‌کوبد، گویی‌ که‌ در آن‌ جا هنگامه‌ای‌ به‌ پا شده‌ است‌....
منظره‌ی‌ شهر آمیزه‌ای‌ از رنگ‌های‌ سفید، زرد و قهوه‌ای‌ است‌، درست‌ به‌ یاقوتی‌ ارغوانی‌ می‌ماند که‌ آن‌ را در دریایی‌ از نقره‌ کار گذاشته‌ باشند. دم‌ به‌ دم‌ که‌ (از راه‌ دریا) به‌ بوشهر نزدیک‌تر می‌شوی‌، ... چنان‌ در می‌یابی‌ که‌ بوشهر میان‌ دریا و اشعه‌ی‌ خورشید جلوه‌گری‌ می‌کند.
بافت‌ زیبای‌ شهر بوشهر از حدود هفتاد سال‌ پیش‌ یعنی‌ پس‌ از جنگ‌ جهانی‌ اول‌ رونق‌ خود را از دست‌ داده‌ و مصالح‌ مورد نیاز آن‌ که‌ از افریقا و هند تأمین‌ می‌شده‌ کم‌تر در دسترس‌ بوده‌ وساکنین‌ اصلی‌ شهر شروع‌ به‌ ترک‌ آن‌ و مهاجرت‌ به‌ سایر نقاط کشور کرده‌اند. پس‌ از جنگ‌ دوم‌ جهانی‌ این‌ مسئله‌ شدت‌ گرفته‌ و پس‌ از انقلاب‌ اسلامی‌ نیز با تخریب‌ بیش‌ از یک‌ چهارم‌ این‌بافت‌ توسط اداره‌ی‌ بندر سیر صعودی‌ این‌ مهاجرت‌ و تخریب‌ شدت‌ چند برابر یافته‌ و هم‌ اکنون‌ به‌ صورت‌ نیمه‌ ویرانه‌ای‌ درآمده‌ است‌.
 

Nicol

متخصص بخش گردشگری
نام‌های سرزمین بوشهر
در عصر هخامنشی از تمدنهای بزرگ در ایران تمدن لیان بوده‌است که برخی به اشتباه نام آن را از نام‌های بوشهر می‌دانند. طبق آثار کشف شده در منطقه باستانی هلیله و ریشهر نام این سرزمین ژرمانسیکا بوده‌است. همچنین در آثار باستانی شوش از این بندر نام برده شده‌است. در زمان اسکندر نام آن به موزامبری تغییر یافت.



سواحل استان بوشهر
از شهرستان دیلم در شمال استان تا شهرستان كنگان در جنوبی‌ترین قسمت استان سواحل زیبای خلیج فارس به طول 625 كیلومتر گسترده شده است.
بنادر و جزایر متعددی در استان وجود دارند كه گردشگران می‌توانند به واسطه جاذبه‌های آن شامل پارك‌ها، رستوران‌های ساحلی، تفریحات آبی، قایق‌سواری و نیز از طبیعت بكر و شگفت‌انگیز ساحلی استفاده كنند.


غذاهای محلی بوشهر
در غذای بیشتر مردم این استان خاصه سواحل و جزایر، ماهی سهم بسزایی دارد.
غذاهایی مانند قلیه، ماهی سرخ كرده، ماهی شكم گرفته، پلو ماهی، چلو ماهی، پلو و چلو میگو و ... مردم قسمت‌های داخلی بیشتر غذاهایی از قبیل دال عدس، للك (گبنه) و رنگینك استفاده می‌كنند.

انواع سوغاتی‌ها بوشهر
خرما، حلوای مسقطی، ارده، حلوا راشی، حلوای سنگك، خارك پخته، انواع ماهی و میگو، عروسك‌ها و كالاهای تزئینی صدفی و انواع حصیرها و سبدهای بافته شده از برگ درخت نخل از سوغاتی‌های استان بوشهر است.

جاذبه‌های تاریخی شهرستان بوشهر
قلعه و آثار محوطه باستانی ریشهر، عمارت ملك التجار (بهمنی)، گورستان ژنرال‌های انگلیسی، عمارت حاج رئیس، مسجد شیخ سعدون، مرقد شیخ حسین چاه‌كوتاهی،كلیسای ارامنه گریگوری، موزه مردم‌شناسی (عمارت طاهری)، بافت و بازار قدیم بوشهر، بنای قدیم و موزه مدرسه سعادت، امامزاده میرمحمد حنفیه (ع) در جزیره خارگ، عمارت دهدشتی، عمارت گلشن، آب انبار قوام (سفره خانه سنتی)، كتیبه خارگ و ... .

جاذبه‌های سیاحتی شهرستان بوشهر
پارك شغاب در محله بهمنی بوشهر، پارك جنگلی واقع در روستای چاه‌كوتاه (روستای هدف گردشگری)، منطقه نمونه گردشگری لیان واقع در سبزآباد بوشهر، پارك پرندگان كنار ساحل بوشهر، استخر شنا در محله بهمنی، پلاژ ساحلی بانوان واقع در پارك دانشجوی بوشهر و ساحل بندرگاه بوشهر


 

Nicol

متخصص بخش گردشگری
صنایع دستی استان بوشهر
صنایع دستی و به ویژه صنایع دستی روستایی از گذشته دارای نقش تعیین كننده و مهمی در معیشیت روستائیان منطقه بوده است.
بیشتر ساكنان نواحی روستایی به علت محدود بودن بخش كشاورزی و بیكاری‌های فصلی ناشی از آن كوشیده‌اند تا از امكانات موجود و مواد اولیه كه طبیعت در اختیار آنان قرار داده است به‌ عنوان وسیله‌ای برای كسب درآمد بیشتر و امرار معاش استفاده كنند و به تولید محصولاتی مانند قالی، گبه، عبا، گلیم، حصیر، سفال، گیوه، مشك، دولچه، زنبیل، سبد، تور، سوزن دوزی، نساجی و مصنوعات رودوزی شده بپردازند.
 
بالا