نام : سعید
نام خانوادگی : مهناویان
در مهرماه سال 1319 در زمان اشغال متفقین در خیابان سلیمان خانی معروف به سبزیکار جنب مسجد مشیر السلطنه دیده به جهان گشود .
در دوران طفولیت روح تشنه اش به موسیقی با نوای نی پدر که به استادی می نواخت و خود ساخته بود سیراب می شد.ابتدا در حسینه و هیئت محله فردی وارسته بنام آقا سید کریم استکی از اهالی اصفهان صدای خوش سعید را پسندیده بود مرثیه خان هئیت شد و رفته رفته ردیفهای موسیقی را به وی آموخت . در دوران دبیرستان تصمیم به استفاده از ساز نمود و اولین سازی که نواخت سنتور بود بعدها با تنی چند از دوستان گروهی تشکیل دادند و چون وی گوش بسیار حساسی داشت رهبر گروه شد و آهنگهای روز زمان خود از مرحوم مرضیه و آقای قاسم جبلی و مرحوم پوران را تمرین می کردند.
در آن زمان آهنگهایی که می ساخت روی آنها شعر نیز می گذاشت . یکی از آهنگها را برای مرحوم روان بخش ساخت و در رادیو پخش شد. در سال 37 با مرحوم تاجیک آشنا شد و به سفارش ایشان موسیقی را بصورت کلاسیک دنبال کرد و به کلاس موسیقی رفت . در سال 39 آکاردئون خرید و اقبال با وی یار شد و استاد عالی قدر انوشیروان روحانی وی را به شاگردی پذیرفت .
از مهمترین کارهای ایشان ساخت 36 آهنگ و سرودن اشعار آنها برای مرحوم داود مقامی بود که از افتخارات وی می باشد .
از دیگر خوانندگان می توان به علی نظری – عباس قادری – احمد معینی – جواد یساری – امیر شاملو – حسین بدیعی – نعمت الله آغاسی – مریم روح پرور نام برد که همکاری تنگاتنگی با ایشان داشتند . وی هنوز هم به دنبال کشف استعدادهای شگرف می باشد تا تجربات خود را به آنها منتقل نماید .بعد از انقلاب با خوانندگانی چون امید – شهاب و آرش کار کردند که بعدها به دلایل خاصی این همکاری ادامه نیافت . در حال حاضر با هنرمندی جوان بنام یحیی همکاری دارند که به زودی آلبوم وی عرضه خواهد شد.
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است در جریده عالم دوام ما
با آرزوی روزهای خوش برای تمامی عزیزان هنرمند .
نام خانوادگی : مهناویان
در مهرماه سال 1319 در زمان اشغال متفقین در خیابان سلیمان خانی معروف به سبزیکار جنب مسجد مشیر السلطنه دیده به جهان گشود .
در دوران طفولیت روح تشنه اش به موسیقی با نوای نی پدر که به استادی می نواخت و خود ساخته بود سیراب می شد.ابتدا در حسینه و هیئت محله فردی وارسته بنام آقا سید کریم استکی از اهالی اصفهان صدای خوش سعید را پسندیده بود مرثیه خان هئیت شد و رفته رفته ردیفهای موسیقی را به وی آموخت . در دوران دبیرستان تصمیم به استفاده از ساز نمود و اولین سازی که نواخت سنتور بود بعدها با تنی چند از دوستان گروهی تشکیل دادند و چون وی گوش بسیار حساسی داشت رهبر گروه شد و آهنگهای روز زمان خود از مرحوم مرضیه و آقای قاسم جبلی و مرحوم پوران را تمرین می کردند.
در آن زمان آهنگهایی که می ساخت روی آنها شعر نیز می گذاشت . یکی از آهنگها را برای مرحوم روان بخش ساخت و در رادیو پخش شد. در سال 37 با مرحوم تاجیک آشنا شد و به سفارش ایشان موسیقی را بصورت کلاسیک دنبال کرد و به کلاس موسیقی رفت . در سال 39 آکاردئون خرید و اقبال با وی یار شد و استاد عالی قدر انوشیروان روحانی وی را به شاگردی پذیرفت .
از مهمترین کارهای ایشان ساخت 36 آهنگ و سرودن اشعار آنها برای مرحوم داود مقامی بود که از افتخارات وی می باشد .
از دیگر خوانندگان می توان به علی نظری – عباس قادری – احمد معینی – جواد یساری – امیر شاملو – حسین بدیعی – نعمت الله آغاسی – مریم روح پرور نام برد که همکاری تنگاتنگی با ایشان داشتند . وی هنوز هم به دنبال کشف استعدادهای شگرف می باشد تا تجربات خود را به آنها منتقل نماید .بعد از انقلاب با خوانندگانی چون امید – شهاب و آرش کار کردند که بعدها به دلایل خاصی این همکاری ادامه نیافت . در حال حاضر با هنرمندی جوان بنام یحیی همکاری دارند که به زودی آلبوم وی عرضه خواهد شد.
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است در جریده عالم دوام ما
با آرزوی روزهای خوش برای تمامی عزیزان هنرمند .