تاریخ و ادبیات لرستان

[myfs2]

با آغاز دولت جدید زمزمه های تغییر استانداران در استانهای مختلف به اوج رسید، موضوعی که در استان لرستان نیز شاهد آن بودیم چرا که مردم انتظار داشتند دولت برای رفع محرومیت این استان کمتر توسعه یافته نگاه ویژه ای را در حوزه مدیریتی به این استان داشته باشد؛ استانی که در طول سالهای اخیر همواره از ضعف مدیریتی رنج برده است.

در این راستا با آغاز به کار دولت تلاش برخی نمایندگان برای انتخاب یک گزینه کارآمد و بومی برای استانداری لرستان شکل تازه ای به خود گرفت، موضوعی که منجر به انتخاب هوشنگ بازوند از سوی مجمع نمایندگان استان به عنوان تنها گزینه دارای اجماع حداکثری در این مجمع برای پوشیدن قبای استانداری لرستان شد. در این راستا بسیاری از رسانه های منصف و بی طرف استان نیز با مرور سوابق فعالیت هوشنگ بازوند در استان لرستان در کسوت معاونت عمرانی خواستار حضور این گزینه لرتبار در مسئولیت استانداری لرستان بودند. با این تفاسیر هیئت دولت نیز در جلسه امروز یکشنبه خود هوشنگ بازوند را به عنوان استاندار جدید لرستان معرفی کرد، موضوعی که بسیاری از دلسوزان به دنبال آن بودند.حسین عالی، حسین محلوجی، حسن عابدینی، احمد انتظاری، محمدعلی نقی جهرمی، اصغر افشاری، احمد انتظاری، محمدجواد محمدی زاده، سید حسن رسولی، نورالله عابدی، قربانعلی سعادت، محمدرضا محسنی ثانی، سید حسین صابری و حبیب الله دهمره اسامی چهارده استانداری است که بر صندلی استانداری لرستان تکیه زده اند.منبع: خبرگزاری مهر

 

[myfs2]

آقای بزرگواری لرها را رها کنید از دوران نمایندگی تان استفاده کنید
به نقل از لور
مدت‌هاست بخش اعظم انرژی فعالان و قلم بدستان لر به جای اینکه صرف تحقیق و پژوهش و ... شود صرف پاسخ دادن به اهانات مختلف به قوم لر می‌گردد؛ اهاناتی که اغلب از کانال‌هایی چون رسانه‌ی ملی، مطبوعات سراسری و ... منتشر می‌شوند. در چنین مواردی فعالان مطبوعاتی لر می‌کوشیدند که اعتراضات‌شان از لسان نمایندگان و از تریبون مجلس منتشر گردد که البته جز مواردی انگشت‌شمار توفیقی نمی‌یافتند؛ اما اینکه نماینده‌ی یکی از مناطق لرنشین از تریبون مجلس –آنهم در روزی که تمام چشم‌ها به تلویزیون دوخته شده است- لفظی موهن را علیه قومیت لر به کار ببرد، گناهی نابخشودنی است. البته جواب آن نماینده در همان جلسه توسط دیگر نمایندگان داده شد. باید گفت سید بزرگوار شما آنجائید که حقوق بخشی از مردم لر را احقاق کنید اگر این توانایی را ندارید حداقل به میلیون‌ها نفر از مردم لر نیز توهین ننمائید. سیدجان شما نیز مثل برخی از نمایندگان لرستان متوسط و کوچک (!) از چهار سال نمایندگی‌تان استفاده کنید و حاشیه برای خودتان درست نکنید! به قول باباطاهر هم‌تبارمان:تـو که نوشم نئی نیشم چرائی / تـــو که یارم نئی پیشم چرائی تــو که مـــرهم نئی زخـم دلم را / نمک پاش دل ریشــــم چرائیباری، سال‌هاست سنتی نه چندان پسندیده‌ در فضای سیاسی کشور نهادینه شده است، که رئیس‌جمهورها در دوره‌ی اول مسئولیت‌شان با انواع و اقسام القاب و عناوین تکریم می‌شوند ولی در پایان مسئولیت با کوله باری از اهانت، اتهام و ... بدرقه می‌شوند. اتفاقی که درباره آقایان هاشمی، خاتمی و احمدی‌نژاد به عینه دیدیم. بخشی از این سنت همواره توسط عده‌ای از نمایندگان ادوار مختلف مجلس استمرار یافته است. جالب اینجاست برخی از این عزیزان در سال‌های آغازین دوره رئیسان جمهور بدجوری وکیل‌الدوله بودند. متاسفانه در جریان برنامه بررسی صلاحیت وزراء پیشنهادی رئیس جمهوری، رفتارهایی از برخی نمایندگان دیده شد که خلاف تمام شئونات انسانی و اسلامی بود ...این روزها در فضای سیاسی کشور حمله به آقای هاشمی رفسنجانی و خانواده‌اش خیلی رایج است و وسیله‌ای برای ارتقاء خیلی‌ها شده است. شاید نیت آقای بزرگواری بزرگوار نیز همین بود و در این میان برای نمک نطق‌شان اندکی قوم لر هم توسط این سیّد معمم نواخته شد! البته ایشان در تذکر بعدی‌شان توضیحات و توجیهاتی ارائه دادند و بار دیگر در آن تذکر کوتاه طنّازی‌شان گل کرد و با تقسیم‌بندی تاریخی قوم لر (لر بزرگ و کوچک) شوخی زننده‌ای کردند.در چنین شرایطی انتظار داشتیم نمایندگان لرستان نیز حداقل به خاطر اینکه خودی هم نشان داده باشند اعتراضی به این اظهارات می‌نموند، که متاسفانه باز هم نمایندگان ما در صحنه نبودند! باز هم آفرین به دکتر محمدجواد کولیوند نماینده مردم کرج که غیرت، بزرگی و اصالت قومی خود را نشان داد، ایشان نیز می‌توانستند به بهانه‌ی اینکه نماینده مردم کرج هستند خودشان را به راهی می‌زدند که نمایندگان ما زدند. آقایان نمایندگان لرستان و سایر مناطق لرنشین شما در برابر خدا، ملت و اهل قلم مسئولید !! چه حُسن ختامی بهتر از کلام مبارک رسول اکرم (ص) : ((کُلُّکُمْ راعٍ وَ کُلُّکُم مَسئُولٌ عَنْ رَعِیَّتِهِ، فَالأمیرُ الَّذی عَلَی النّاسِ راعٍ وَ هُوَ مَسئُولٌ عَنْ رَعِیَّتِهِ ......))

 

[myfs2]

در فرهنگ لر، نه تولیدکننده داریم نه مصرف‌کننده
مهدی ویس‌کرمی / می‌توان گفت تولید‌کنندگان، اشاعه‌دهندگان و مصرف‌کنندگان، اضلاع مثلث پویایی فرهنگ و ادبیات مردم لر می‌باشند، لذا مادامی که در این زمینه آثار قابل توجهی تولید نگردد و اندک آثار تولیدی نیز در آرشیوها خاک خورده و در میان طبقات مختلف جامعه جای خود را باز نکنند، درخت تناور فرهنگ و ادبیات قوم لر از مخاطرات بزرگ پیش‌رو ایمن نخواهد بود.

مهدی ویس‌کرمی​

​

شورای نویسندگان نشریه لور

​

​

در چند روز گذشته دوستان نویسنده در نشریه لور، مباحثی پیرامون ارتباط «فقر» و «بی‌هویتی» مطرح کردند، (لینک 1 –- لینک 2) دو مؤلفه‌ای که به نظر می‌رسد ارتباط آنها با یکدیگر تسلسلی پیچیده به وجود آورده است. در این نوشتار مستقیماً قصد ادامه مباحث مذکور را نداریم لکن آنچه در ادامه می‌آید چندان هم بی‌ارتباط با نوشته‌های این دوستان نمی‌باشد. مهمترین شاخصه‌های تمایز اقوام را مؤلفه‌هایی چون فرهنگ، زبان و ادبیات آن قوم می‌دانند، مردم لر نیز از این قاعده مستثنی نیستند، قومی چند هزار ساله با زبان، ادبیات و فرهنگ خاص خود که در طول اعصار مختلف باعث تمایز این قوم از اقوام هماسایه شده است. اما مهمترین چالشی که قوم لر در عصر حاضر با آن مواجه است، رکودی بی‌سابقه و ادامه‌داری است که در بحث فرهنگ، زبان و ادبیات این قوم وجود دارد. در زمانی که مباحثی چون جهانی شدن و تبلیغات عظیم غول‌های رسانه‌ای در حال هضم کردن فرهنگ‌ها و زبان‌های اقوام گوناگون است، تنها فرهنگ‌های مولد و پویا می‌توانند به حیات خود ادامه دهند؛ و فرهنگ‌های راکد و ایستا به فنا محکوم‌اند. پر واضح است که زبان و فرهنگی که تولید محتوا داشته باشد زنده است و اِلا فرهنگ و زبان‌هایی که محتوایی در آنها تولید نمی‌گردد و تنها نگاه آنها به گذشته است در دراز مدت شانس چندانی برای بقا نخواهند داشت. اگر بخواهیم در این رابطه به طور موردی قوم لر را مورد بررسی قرار دهیم، متاسفانه خواهیم دید که تولیدات فرهنگی ما در اکثر حوزه‌ها به قدری ناچیز است که نوعی رکود و ایستایی در آن حوزه‌ها دیده می‌شود. به عنوان مثال گویش‌های مختلف لری سالانه در حوزه‌های چه میزان محتوا تولید می‌کنند؟ در سایر حوزه‌های فرهنگی چون موسیقی و ... وضع چگونه است؟ پاسخ روشن است تعداد نسبتاً اندکی شاعر در مناطق مختلف وجود دارد که در بخش شعر به تولید محتوا می‌پردازند. در بحث موسیقی نیز وضعیت به همین منوال است. مسئله‌ی دیگر، بحث اشاعه و مصرف این تولیدات است. متاسفانه تجربه نشان می‌دهد در برخی حوزه‌ها تعداد مصرف‌کنندگان حتی از تعداد تولیدکنندگان هم کمتر می‌باشد! متاسفانه ضریب نفوذ آثار تولیدی اهل فرهنگ لر در بین طبقات مختلف جامعه اندک است. البته در سال‌های اخیر گسترش فضای مجازی روزنه‌ی امیدی در این زمینه گشوده است. از دیگر آسیب‌هایی که باعث رکود می‌گردد عدم شرح، تفصیل و نقد آثار تولید شده می‌باشد. آسیبی که به نظر می‌رسد بیش از هر چیز از ناحیه کم‌کاری اقشار دانشگاهی و قلم بدستان لر بوجود آمده باشد؛ افرادی که باید شرح‌ها و نقدها بر تولیدات فرهنگی بنگارند تا هم گامی در معرفی این آثار برداشته باشند و هم به پربار شدن آثار بعدی کمک کنند. به عنوان مثال، در حوزه شعر و موسیقی آثار ایرج رحمانپور را می‌توان در اوج قله‌ها دانست. اما بجز چند اثر این هنرمند که آنها نیز بیشتر به دلیل سیلان و روح موسیقیایی‌شان به طبقات جامعه راه یافته‌اند، بخش بزرگی از تولیدات فاخر این هنرمند بزرگ لر، معرفی شرح و تفصیل نشده‌‌اند، و در این زمینه جای کار زیادی وجود دارد. گفتنی است در این ارتباط فقدان و یا عدم حضور مؤثر مؤسسات نشر و اشاعه نیز مشهود است. در زمینه شعر نیز آثار شاعران لر آن گونه که باید و شاید جای خود را در بین مردم نیافته‌‌اند. آسیبی که همانگونه که ذکر شد دلیل آنرا باید در کم‌کاری اهل قلم و جراید دانست. البته بی‌تفاوتی و کم‌بود انگیزه در میان توده‌های مردم لر که مصرف‌کنندگان نهایی این آثارند، نیز به چشم می‌خورد که بررسی آن جستارهای جداگانه‌ای را می‌طلبد. شاید در ذهن خوانندگان، راقم این سطور به دیدن نیمه خالی لیوان و برجسته کردن نکات منفی متهم گردد؛ حقیر خدای ناکرده نافی زحمات و مجاهدات فعالان فرهنگ و ادب این قوم نمی‌باشم ولی سخن این است که برای تحرک و پویایی زبان، ادبیات و فرهنگ این قوم تلاش بیشتری لازم است.