تاریخ و تمدن جهان

[eliza]

10حقیقت جالب در مورد تمدن اسرارآمیز مایا!! (+تصاویر)


قربانی کردن انسان برای اهداف مذهبی و یا پزشکی یکی از موضوعاتی است که اکثر مردم در مورد مایاها می‌دانند- اما آنچه اغلب مردم نمی‌دانند این است که آنها هنوز هم قربانی می‌کنند. اما...
گفته شده که مایاها تمدنی نیمه آمریکایی هستند که تنها با خط کاملا پیشرفته پیش از کلمبیایی شناخته می‌شدند، در زمینه هنر، معماری و تجهیزات نجومی ‌و ریاضیات نیز شهرت داشتند. تصورات اشتباه خیلی زیادی در مورد تمدن مایا وجود دارد و این فهرست مطمئنا خط بطلانی بر حداقل یک یا دو مورد از این اشتباهات خواهد کشید. علاوه براین در این متن حقایقی که شما هیچ وقت در مورد تمدن مایا نمی‌دانستید در اختیارتان می‌گذاریم.

1. راز باستانی
حقیقت: هیچ کس واقعا نمی‌داند که چه چیزی باعث نابودی فرهنگ مایا شد.
به خاطر دلایلی که هنوز هم مورد بحث اند، مناطق اصلی زندگی مایا که در سطحی پایینتر از زمین اصلی قرار داشت به مرور و در طول قرون 8 و نهم شیب بیشتری پیدا کرد و پس از آن کم کم رو به نابودی رفت. این ادعا با نوشته‌های تاریخی و سازه‌های معماری در مقیاس بزرگ پیوند دارد. تئوریهای غیر اکولوژی در مورد نابودی مایا به چندین زیر گروه در یک رده، مثل زیاد شدن جمعیت، تاراج خارجیها، شورش و طغیانهای محلی و فروپاشی مسیرهای تجاری دسته بندی می‌شوند. فرضیه‌های اکولوژی شامل حوادث طبیعی، ‌بیماریهای واگیردار و تغییرات آب و هوایی می‌شوند. حالا دلیل و شاهدی دال بر افزایش جمعیت اضافه بر ظرفیت محیط بوده که موجب فرسودگی پتانسیل‌های زراعتی و شکار بیش از اندازه حیوانات می‌شده و همین عامل نابودی تمدن مایا را تضمین می‌کرده است. برخی از محققین به تازگی استدلال کردند که خشکسالی 200 ساله شدید و سختی منجر به سقوط و فروپاشی تمدن مایا شده است.

2. زندگی ادامه دارد...​

​

حقیقت: تقویم مایایی پایان جهان را پیشگویی نمی‌کند.
اول از همه اینها باید بگوییم که مایاها فقط یک تقویم ندارند بلکه آنها تقویمهایی دارند که با هم ارتباط دارند. در افسانه‌هایی گفته شده که در این تقویم long count (که در بالا آورده شده) زمان به پایان رسیدن جهان مشخص شده است.
طبق افسانه‌های مایا ما در جهان چهارم یا جهان «آفرینش» که در افسانه‌ها ازش صحبت شده زندگی می‌کنیم. در تقویم long count آخرین خلق یا آفرینش در 12.19.19.17.19 به پایان می‌رسد. که این سلسله مراتب دوباره در 20 دسامبر 2012 اتفاق می‌افتد. طبق این گفته مایاها الان زمان جشن بزرگ به خاطر رسیدن به انتهای چرخه آفرینش فرا رسیده است. این سخن به معنی رسیدن به پایان جهان نیست بلکه منظور از این جمله شروع یک عصر جدید است. مگر 31 دسامبر هر سال پایان جهان محسوب می‌شود؟ خیر- ما در این روز وارد سال جدیدی می‌شویم. این مساله شبیه دوره‌های آفرینشی تمدن مایاست. درحقیقت مایاها ارجاعهای زیادی به تاریخهایی دارند که بعدها در سال 2012 رخ می‌دهد. در حقیقت نظریه پایان یافتن جهان در سال 2012 (باتوجه به افسانه مایایی) را اولین بار خوزه آرگیولس سال 1987 در کتابش به نام The Mayan Factor: Path Beyond Technology مطرح کرد.

3. آخرین قلمرو حکومتی مایا
حقیقت: آخرین حکومت تمدن مایا تا سال 1697 وجود داشت.
شهر جزیره‌ای تایاسال مکان آخرین پادشاهی مستقل تمدن مایا محسوب می‌شد و برخی از کشیشان اسپانیایی تا سال 1969 با مسالمت و آرامش آخرین پادشاه ایتزا یعنی کانک Canek را ملاقات و موعظه می‌کردند. پادشاهی ایتزا بالاخره در 13 مارچ 1697 تسلیم اسپانیایی‌ها شد. حالا مصنوعات و بناهای باستانی در چیچن ایتزا که همه ما می‌شناسیم، در این آخرین منطقه خودمختار واقع شده است. قابل توجه اینکه بیشتر زمینهایی که این مکانهای باستانی در آنجا واقع شده، جزو زمینهای خصوصی یک خانوده محسوب می‌شود، درحالیکه دولت آنها را متعلق به خود و درحقیقت خود را اداره کننده این مکانها می‌داند.

4. سونا
حقیقت: مایاها از سونا استفاده می‌کردند!
حمامهای آرامش بخش یا zumpul-ché جایی بود که مردم مایایی زمان باستان خودشان را در آنجا تطهیر و شستشو می‌کردند. این حمامها خیلی شبیه سونای امروزی و ساختاری، دیوارهای سنگی و سرپوشیده داشت همراه با یک دریچه یا سوراخ کوچک در قسمت سقف. آبی که از صخره‌های سنگین وارد اتاق می‌شد تولید بخار کرده و این روند شرایطی فراهم می‌کرد که تمام ناپاکیها و کثیفیها نابود شود. پادشاهان مایا عادت داشتند بعد از ملاقاتهایشان حمام سونا بگیرند تا احساس سرزندگی و همچنین پاکی داشته باشند.

5. Ball Courts
حقیقت: مایاها ball court را به عنوان محلی برای بازی کردن می‌ساختند.
بازیهای توپی Mesoamerica ورزشی با انجمنهای آیینی بود که مردم پیش-کلمبیایی بالغ بر 3000 سال از این ورزش استقبال می‌کردند. در طول دوره ای هزار ساله انواع مختلفی از این بازی در سرزمینهای مختلف وجود داشته و هنوز یک نمونه مدرن از این بازی به نام ulama در معدودی از مکانها و بین افراد بومی ‌طرفدار دارد. Ballcourts مکانهایی عمومی ‌بودند که برای حوادث مهم فرهنگی و فعالیتهای آیینی مثل جشنواره‌ها و اجراهای موسیقی مورد استفاده قرار می‌گرفتند. این مکان از سراشیبی‌های پله دار تشکیل می‌شد که به صحن مراسم یا پرستشگاه‌های کوچک منتهی می‌شد، ball court‌ها شبیه حرف “I” بود که تقریبا در تمام شهرهای کوچک مایا یافت می‌شد.

6. مواد مخدر

حقیقت: مایاها از مسکن و مواد مخدر استفاده می‌کردند.
مردم مایا در مراسم مذهبی‌شان به طور مرتب از داروهای توهم زا استفاده می‌کردند (که از مواد طبیعی تهیه می‌شد)، اما در زندگی روزمره‌شان نیز برای تسکین درد نیز از این مواد استفاده می‌کردند. معمولا از گیاهانی مثل peyote، نیلوفر، بعضی از قارچها، تنباکو و گیاهان دیگر برای ساختن نوشیدنی‌های الکی استفاده می‌کردند. علاوه براین همانطوری که در شعرهای مایایی گفته شده و بر سنگها تراشیده شده؛ آنها از برای جذب سریعتر و تاثیرگذاری بیشتر مواد مخدر، داروی مایع و آیینی را به خودشان (از راه مقعد مانند عمل تنقیه) تزریق می‌کردند. در بالا تصویر مجسمه مایایی را می‌بینید که از تزریق این مایع به بدنش لذت می‌برد!

7. قربانیان

​

حقیقت: بعضی از افراد مایا هنوز هم قربانی و خونریزی دارند
قربانی کردن انسان برای اهداف مذهبی و یا پزشکی یکی از موضوعاتی است که اکثر مردم در مورد مایاها می‌دانند- اما آنچه اغلب مردم نمی‌دانند این است که آنها هنوز هم قربانی می‌کنند. اما هیجان زده نشوید! الان خون مرغ جای خون انسان را گرفته است. امروز هنوز هم اقوام مایا سنتهای آیینی اجدادشان را حفظ کرده اند. آیین نماز و دعا، هدایا، قربانی‌های خونی (که الان مرغها جای انسان را گرفته اند)، رقصها، مهمانی‌ها، و نوشیدنی‌های آیینی هنوز هم از رسومات دینی و سنتی آنها محسوب می‌شود.

8. دکترهای عالی
حقیقت: مایاها روشهای درمانی بسیار خوب و جالبی دارند.
سلامت و علم پزشکی در میان مایای باستانی ترکیب پیچیده ای از ذهن، بدن، مذهب، مراسم آیینی و دانش محسوب می‌شد. مهم‌تر از همه اینها کسانی برای وظایف پزشکی انتخاب می‌شدند که آموزشهای عالی و درستی دیده بودند. این مردان «شامان» نامیده می‌شدند و به عنوان واسطه ای بین دنیای فیزیکی و دنیای معنوی عمل می‌کردند. آنها برای رسیدن به هدفشان یعنی شفا بخشیدن بیماران، و پیش‌بینی کردن و کنترل کردن حوادث فوق طبیعی تمرین جادوگری هم می‌کردند. از زمانیکه دانش پزشکی شدیدا با جادوگری و مذهب غرابت پیدا کرد، برای شامانها هم بسیار ضروری و واجب بود که مهارتهای پزشکی و دانش خود را توسعه بخشند. معروف بود که مایاها زخمها را با موی انسان بخیه می‌زدند، شکستگی استخوان را درمان می‌کردند و حتی در زمنیه جراحی دندان هم مهارت داشتند از سولفید آهن برای پر کردن دندان استفاده می‌کردند و ابزارهای جراحی می‌ساختند.

9. دوران کودکی مایا
حقیقت: مایاها به زیبایی و تربیت بچه‌هایشان اهمیت می‌دادند
مایاها همواره آرزو داشتند بچه‌هایشان تواناهایی جسمی‌ غیرطبیعی داشته باشند. برای مثال در سنین خردسالی تخته‌هایی را روی پیشانی بچه‌ها محکم فشار می‌دادند تا پیشانی پهنی داشته باشند. یکی دیگر از معیارهای زیبایی برای بچه‌های مایا چپ بودن چشمها محسوب می‌شد! بنابراین پدر و مادرها برای رسیدن به این هدف اشیائی را جلوی چشمهای نوزاد تازه به دنیا آمده آویزان کرده و آن را تکان داده تا بر اثر مداوت و تکرار این عمل چشمهای بچه دیگر برای همیشه چپ بشود!!
حقیقت جذاب دیگر در مورد کودکان مایا این است که بیشتر آنها را بر اساس روزی که در آن به دنیا می‌آمدند نام گذاری می‌کردند. هر روز سال برای بچه‌های پسر و دختر و والدین اسم خاصی داشت و ازشان انتظار می‌رفت که این سنت را انجام دهند.

10. فرهنگی که ادامه دارد...
حقیقت: هنور افراد زیادی از تمدن مایا در مناطق خاص خودشان زندگی می‌کنند
درحقیقت بالغ بر 7 میلیون مایایی در مناطق خاصی زندگی می‌کنند، تعداد زیادی از آنها نیز طوری زندگی می‌کنند تا بتوانند آنچه از میراث فرهنگی برایشان باقیمانده را حفظ کنند. بعضی از آنها به طور کامل با فرهنگ مدرن منطقه ای که در آن زندگی می‌کنند خودشان را وفق داده اند، در حالیکه دیگران زندگی ویژه سنتی و باستانی خود را ادامه می‌دهند و اغلب اوقات به یکی از زبانهای مایایی به عنوان زبان اول صحبت می‌کنند. بیشترین جمعیت از افراد مایا در ایالتها و شهرهای مکزیک مثل Yucatán، Campeche، Quintana Roo، Tabascoو Chiapas، و در بعضی کشورهای آمریکای مرکزی مثل Belize، گوآتمالا و قسمتهای غربی هوندوراس و الساوادور پراکنده اند. و جالب است بدانید امکان دارد بعضی از کلمات مثل shark به معنی کوسه و cocoa به معنی کاکائو از زبان مالایی گرفته شده باشند. حالا برایتان یک جمله مالایی را می‌نویسیم تا اگر با یک مالایی برخورد کردید حداقل بتوانید یک جمله صحبت کنید!
در زبان Yucatec مالایی جمله Jach Dyos b’o'otik برای تشکر کردن به کار می‌رود و معنی آن می‌شود "ازت متشکرم"

 

[eliza]

سفر به سرزمین دریاچه‌ها (تصویری)


جنگل‌ها و دریاچه‌های براندبورگ موجب شده كه این ایالت به یك مقصد ایده آل اكوتوریسم و گذراندن تعطیلات آخر هفته مبدل شود. با این كه دسترسی به دریاچه های ایلت براندبورگ بسیار آسان است اما... شاید اغلب فراموش كنیم كه برلین ، پرآوازه‌ترین پایتخت جهان در دوران جنگ سرد در سرزمینی واقع شده كه به سرزمین دریاچه‌ها مشهور است. ایالت براندبورگ واقع در شرق آلمان كه شهر برلین دقیقا در وسط آن قرار دارد دارای بیش از 3000 دریاچه طبیعی است كه اگر بخواهیم تعداد دریاچه‌هایی كه كمتر از یك هكتار وسعت دارند را محسوب كنیم، در این صورت تعداد دریاچه‌های ایالت براندبورگ به 7000 دریاچه بالغ خواهد شد. جنگل‌ها و دریاچه‌های براندبورگ موجب شده كه این ایالت به یك مقصد ایده آل اكوتوریسم و گذراندن تعطیلات آخرهفته مبدل شود. با این كه دسترسی به دریاچه‌های ایلت براندبورگ بسیار آسان است اما به دقت از آنها و محیط زیستشان مراقبت می‌شود. سفری كوتاه به سرزمین دریاچه ها.

​

منظره زیبای كاخ راینسبرگ با معماری باروك در ساحل دریاچه گریئنریك در فاصله 60 كیلومتری شهر برلین كه فردریك دوم دوران جوانی اش را در این كاخ سپری كرد. هر تابستان در پارك زیبای كاخ راینسبرگ فستیوال خوانندگان جوان اپرا برگزار می شود.

​

منظره كلیسای هایلند با معماری نئو گوتیك در ساحل دریاچه یونگفرن در ناحیه ساكرو و قایقران هایی كه از قایق سواری جمعی بر سطح این دریاچه زیبا لذت می‌برند. قبل از فروپاشی دیوار برلین این ناحیه از ایالت براندبورگ جزو مناطق ممنوعه كمونیست ها بود.

​

منظره بخشی از یك كاخ سلطنتی در نزدیكی شهر پوتسدام و دریاچه زیبای حاشیه آن كه رودخانه هاول به آن می‌ریزد. پادشاهان سلسله هوهن زولرن در سواحل این رود كاخ‌های بسیار زیبایی را احداث كرده بودند.

​

منظره بدیع رود وانسی شاخه‌ای از رودخانه هاول و دورنمای شهر پوتسدام كه گنبد كلیسای اعظم آن به خوبی مشهود است.

​

منظره شبانه تنها فار ایالت براندبورگ در كنار بندر كوچك رودخانه‌ای راینسبرگ كه گوشه‌ای دنج و آرام برای گذراندن تعطیلات است.

​

منظره دریاچه وانسی بزرگترین دریاچه براندبورگ و ساحل آن كه با مركز شهر برلین فقط 20 دقیقه با قطار فاصله دارد.

​

رودخانه هاول مجموعه‌ای از دریاچه‌ها را در اطراف شهر پوتسدام ایجاد كرده است. تصویر قلعه بابلسبرگ و برج آن كه اقامتگاه تابستانی امپراتور گیوم اول بود.

​

جزیره طاووس‌ها و ساختمان یك شكارگاه كه در پارك كاخ این جزیره ساخته شده است.

​

ایالت براندبورگ علاوه بر دریاچه‌های بی‌شمارش دارای رودخانه‌ها و كانال‌های آبی است كه نزدیك به 30 هزار كیلومتر طول دارد. تصویری از قایق‌سواری توریست‌ها همراه با صرف غذایی مطبوع در نزدیكی جنگل اسپری كه به تنهایی دارای كانال‌های آبی به طول 1300 كيلومتر است.

 

[eliza]

10 كاخ باشكوه آسیا!


در هرگوشه از این قاره پهناور می‌توان شاهد كاخ‌های باشكوهی بود كه از اغلب آنها ویرانه‌ای بیش باقی نمانده است. اما هنوز كاخ‌های باشكوهی كشورهای مختلف آسیا وجود دارند كه از گزند روزگار محفوظ مانده اند...
قاره كهن و پهناور آسیا در طول تاریخ شاهد تمدن های بزرگ و سلسله‌های پادشاهی بسیاری بوده است. در هرگوشه از این قاره پهناور می‌توان شاهد كاخ‌های باشكوهی بود كه از اغلب آنها ویرانه‌ای بیش باقی نمانده است. اما هنوز كاخ‌های باشكوهی كشورهای مختلف آسیا وجود دارند كه از گزند روزگار محفوظ مانده اند. نگاهی كوتاه و تصویری به 10 كاخ باشكوه آسیا.

تصویر كاخ شناور جال محل در نزدیكی شهر جایپور در ایالت راجستان هند كه مهاراجه‌های سابق جایپور این كاخ تابستانی را در میان دریاچه مان ساگار بنا كرده بودند.

تصویر یكی از دروازه های شهرممنوع ( كاخ امپراتوران چین) در شهر پكن. این كاخ كه در قرن پانزدهم میلادی احداث شد، وسیع ترین كاخ جهان است كه 9999 اتاق و سالن آن در محوطه ای به وسعت 720 هزار متر مربع پراكنده هستند. این كاخ برای مدت 5 قرن اقامتگاه رسمی امپراتوران چین بود.

​

كاخ پوتالا، نماد تبت در قرن هفدهم میلادی توسط دالایی لاما پنجم در شهر لهاسا احداث شد. كاخ پوتالا نشانه گنجینه غنی فرهنگی و معنوی مردم تبت است كه تحت تسلط چینی‌ها به سر می‌برند.

​

كاخ سلطنتی تایلند با 218 هزار متر مساحت در اواخرقرن هجدهم در شهر بانكوك احداث شد. با اینكه خانواده سلطنتی تایلند دیگر در این كاخ اقامت ندارند اما معبد وات پهرا كائهو و بودای مروارید از باشكوه‌ترین بناهای این كاخ هستند كه بازدیدكنندگان زیادی دارند.

​

كاخ عالی قاپو در اوایل قرن هفدهم به دستور شاه عباس پادشاه صفوی در شهر اصفهان، پایتخت آن دوره ایران ساخته شد و شاه از این كاخ برای مراسم بارعام رسمی استفاده می‌كرد.

تصویر كاخ سلطنتی كامبوج در اواسط قرن هجدهم میلادی در پنوم پن ساخته شد. ساختمان اصلی كاخ به روی عموم بسته است اما بسیاری از معابد كوچك و باغ های آن را مردم می‌توانند تماشا كنند.
​

​

كاخ سلطنتی ماندلای در اواسط قرن هجدهم میلادی توسط میندون پادشاه برمه ساخته شد. در جنگ جهانی دوم ژاپنی‌ها این كاخ را بمباران كردند، اما با خاتمه جنگ بار دیگر كاخ ماندالای براساس نقشه‌های اولیه آن بازسازی شد.

​

كاخ سلطنتی كیونگبوك در قرن پانزدهم میلادی و در دوره سلسله پادشاهان «یی» با الگوبرداری از كاخ امپراتوران چین در شهر سئول ساخته شد. این كاخ نیز مانند سایر بناهای تاریخی شهر سئول در قرن بیستم بازسازی شد.

​

كاخ تاج محل در واقع یك آرامگاه است. این كاخ نمونه بارزی از كاخ های هزار و یك شب بوده و نماد هند محسوب می‌شود. بنای تاج محل به دستور شاه جهان امپراتور سلسله مغول هندوستان به یاد مسرش ممتاز محل در شهرآگرا احداث شد.

 

[eliza]

هندوستان از دیرپاترین زمان تا عصر گاندی (2)

تعجب در این است که یکی از خانم‌های انگلیسی به نام «آنی بنت» که ضمناً مجذوب عقاید گاندی شده بود در سال 1916 به ریاست انجمن استقلال طلبان هند درآمد به طوری که...

سرزمین عجایب
پس از استیلای کامل بریتانیا بر شبه قاره هند حکمرانان انگلیسی مقیم هند مجبور شدند برای استفاده بیشتر از منابع خدادادی آن مملکت عده کثیری از متخصصان و خبرگان و جوانان انگلیسی را به هندوستان جلب کنند و چون انگلستان در آن زمان مستعمرات بسیاری داشت و اداره شبه قاره توسط متخصصان انگلیسی به تنهایی مشکل بود، لذا طبق قانونی به نام «قانون هند» و براساس تصمیم شورای اجرایی نایب‌السلطنه هند تصمیم گرفت ضمن آنکه هندی‌ها را در شورای قانونگذاری هند در دهلی و لندن به عضویت بپذیرد، اجازه دهد عده‌یی از جوانان مستعد هندی برای تحصیل در رشته‌های مختلف عازم لندن شوند. همین تحصیلکرده‌ها و دانشگاه دیده‌های هندی بودند که در بازگشت به هندوستان در27 دسامبر 1885 «کنگره ملی هند» را با هدف نائل شدن به استقلال شبه قاره هند تشکیل دادند. کنگره ملی هند که اعضای تشکیل دهنده آن از کلیه مذاهب از جمله هندو، برهمایی، مسلمان و زرتشتیان (پارسیان هند) و مسیحیان بودند، موفق شدند گام‌های موثری در راه رسیدن به استقلال بردارند به طوری که در سال 1892 «قانون شوراهای هند» به اعضای هندی در شورای مقننه نایب السلطنه هند اختیارات بیشتری داد و آنها از حق استیضاح و انتقاد از وزرای ایالتی برخوردار شدند. اعضای هندی شورای هند تصمیم گرفتند عده بیشتری از جوانان را برای تحصیل به انگلستان اعزام کنند تا در اداره هند سهم بیشتری داشته باشند. همین جوان‌ها بودند که در بازگشت موفق شدند در تهیه وسایل نقلیه و اصلاح بندرها و ایجاد مدارس و دانشگاه‌ها موفقیت‌هایی کسب کنند. و عده‌یی نیز توانستند میزان تولید گندم، کنف و نیشکر را افزایش دهند. از میان این فارغ التحصیلان می‌توان افرادی چون گاندی و نهرو را نام برد که در استقلال هند نقش موثری داشتند.

نقش کنگره ملی هند در استقلال شبه قاره و ظهور گاندی
کنگره ملی هند که امروز به نام «حزب کنگره» در هند فعالیت دارد، اساسنامه‌یی برای استقلال کامل هند تهیه کرد ولی دولت انگلستان از قبول آن امتناع می‌کرد. از طرفی میان رهبران کنگره در این مورد اتفاق نظر وجود نداشت. برای مثال سید احمد خان موسس دانشگاه علیگره می‌خواست دولت انگلیس استقلال داخلی به هند بدهد در صورتی که بعضی دیگر مانند «بال تیلک» از علمای برهمن و بعد از او گاندی به طور کامل طرفدار استقلال کامل هند بودند. از این گذشته خصومت بین سران مسلمان و برهمن مانع اتحاد کامل هندی‌ها بود. مثلاً «بال تیلک» که به سال 1920 وفات یافت، با مسلمانان همان اندازه دشمنی می‌ورزید که با انگلیسی‌ها. تعجب در این است که یکی از خانم‌های انگلیسی به نام «آنی بنت» که ضمناً مجذوب عقاید گاندی شده بود در سال 1916 به ریاست انجمن استقلال طلبان هند درآمد به طوری که کنگره ملی هند در 1917 او را به ریاست خود برگزید درحالی که نایب السلطنه هند دستور داد او را زندانی کنند. پس از جنگ جهانی اول مبارزات استقلال طلبانه هندیان وارد مرحله تازه‌یی شد. مسلمین تحت ریاست محمدعلی جناح و دیگران تحت ریاست گاندی از نایب السلطنه هند خواستند به پاس شرکت سربازان هندی در جنگ جهانی اول در صف متفقین، روز بعد از اتمام جنگ به هندوستان استقلال دهد. البته گاندی و جناح ابراز تمایل کردند که استقلال خواهی به مذاهب بستگی ندارد و مورد درخواست همه اقوام هندی است. در پاسخ درخواست رهبران هندو و مسلمان شبه قاره، «مونتاکو» وزیر هندوستان در کابینه انگلیس که حامل وعده‌های دولت انگلیس بود وارد هند شد و پارلمان انگلیس در سال 1919 قانونی گذراند که طبق آن حق اداره امور آموزشی، بهداشتی و کشاورزی در 9 ایالت هند به وزرای هندی واگذار شود. اما گاندی که یک حقوقدان فارغ التحصیل انگلستان بود که قبلاً در آفریقای جنوبی از حقوق اقلیت هندی مقیم آن کشور و سیاهپوستان دفاع می‌کرد و حقوق بشر را ذاتاً قبول داشت نه از روی مصالح شخصی و منافع خصوصی و اخیراً به ریاست کنگره ملی هند برگزیده شده بود به ملیون سفارش کرد این طرح را نپذیرند. گاندی دستور عدم تمکین از حکومت انگلیس را صادر کرد و همه مردم را به اعتصاب دعوت کرد. اعتصابی در کار کردن نبود بلکه در مصرف کالاهای انگلیسی و شرکت‌های وابسته به انگلیس به تحریم متوسل شدند. گاندی گفت بهترین کارخانه نخ ریسی، دستگاه نخ ریسی دستی وطنی است. دوک‌های نخ ریسی قدیم به مراتب از کارخانجات بافندگی جدید بمبئی که منافع آن نصیب بریتانیا می‌شود برای ملت هند کارسازتر است. باید برای خم کردن کمر استعمار انگلیس به روش اجدادی متوسل شد. به این ترتیب او «سوادشی» یا تحریم کالاهای انگلیسی را توصیه می‌کرد.

گاندی مبارزه ضداستعماری خود را با توسل به شیوه مقاومت منفی آغاز کرد. او عقیده داشت هرگز نباید ضربه را با ضربه پاسخ داد بلکه باید بی عدالتی را با ترحم، ظلم را با شفقت و نفرت را با محبت تلافی کرد. با این فلسفه همه گروه‌ها و ادیان را، از برهمن، هند و سیک و مسلمان گرفته تا آنها را که نجس (پاریا) می‌گفتند، متحد ساخت و مبارزه خود را علیه استعمار ادامه داد. گاندی از سال 1921 از زمان «لرد‌هالیفاکس» نایب السلطنه هند تا آخرین نایب السلطنه یعنی «لرد مونت باتن» در 1947، لحظه‌یی از مبارزه به آن شیوه‌یی که خود می‌خواست، دست برنداشت و بارها زندانی شد. او در برابر وعده‌های دولت انگلیس برای اعطای خودگردانی داخلی شدیداً مقاومت کرد تا آنجا که توانست نه تنها نایب السلطنه هند را وادار سازد که عنوان خود را به «حکمران کل» تنزل دهد بلکه انگلستان را مجبور ساخت چند گام در برابر کنگره ملی هند عقب نشینی کند و با تشکیل مجلس قانونگذاری ایالتی که اعضای آن هندی باشند، موافقت کند. گاندی به تحریم کالاهایی که سود آن مستقیم یا غیرمستقیم عاید بریتانیا می‌شد دست زد و حتی نمک طعام را که انحصار آن در دست شرکت انگلیسی بود تحریم کرد و در دهه 1930 چندین بار به پیروان خود گفت برای تحصیل نمک به سمت دریاچه‌های آب شور راهپیمایی کنند و خود در این اقدام پیشگام بود. گاندی بار دیگر به اتفاق جواهر لعل نهرو که یک اشراف زاده الله آبادی و تحصیلکرده انگلستان بوده و به حزب کنگره پیوسته بوده در سال 1942 زندانی شد ولی آنها در سخن خود راسخ بودند که انگلستان باید هندوستان را ترک کند. دولت بریتانیا مجبور شد در مه 1944 در پی بالا گرفتن نهضت استقلال، نهرو و گاندی را آزاد کند. در این وقت گرچه تا کسب استقلال فاصله‌یی نبود اما بین هندوها، مسلمانان و فرقه سیک اختلافات بالا گرفت و جنگ و زدوخورد به وجود آمد و مسلمانان خواستار ایجاد کشوری مستقل شدند. «لرد مونت باتن» حکمران کل هند اعلام کرد شبه قاره از 15 آگوست 1947 به استقلال خواهد رسید ولی به صورت دو کشور پاکستان و هندوستان تقسیم خواهد شد در حالی که بنگال شرقی هم که از پاکستان غربی فاصله زیاد دارد باید جزیی از پاکستان باشد. محمدعلی جناح، مولانا ابوالکلام آزاد، محمد اقبال لاهوری، دکتر ذاکر حسین، نهرو لعل بهادرشستری و راجند راپراساد همه متفقاً خواستار آزادی شبه قاره از قید استعمار شدند ولی استقلال این منطقه به دو جزء پاکستان و هندوستان در حالی که تکلیف منطقه کشمیر روشن نشده بود در طلیعه آزادی، هند و پاکستان را در سال 1948 در معرض اولین جنگ قرار داد.

علاوه بر آن اختلاف مذهبی بین هند و مسلمانان روح گاندی را آزار می‌داد. در ژانویه 1948 گاندی در اعتراض به آزار مسلمانان توسط هندوها روزه گرفت و هنگامی‌که شنید هندوها از آزار مسلمانان دست برداشته اند، برای عبادت و شکرگزاری به محلی که همیشه می‌رفت، در حال حرکت بود که به دست یک هندوی متعصب در 30 ژانویه 1948 ترور شد و به قتل رسید.

هند از 1947 تاکنون
هندوستان پس از استقلال به رهبری گاندی مشغول سازندگی شد. گاندی رهبری معنوی کشور را بر عهده داشت. دولتمردان هند به فکر تدوین یک قانون اساسی افتادند که کشور به صورت فدرال اداره شود. که طبق آن نخست وزیر دارای همه گونه اختیارات حکومتی بوده و رئیس جمهور یک عضو تشریفاتی از حاکمیت باشد. در 26 ژانویه 1950 قانون اساسی هند به مرحله اجرا درآمد ولی مرحوم جواهر لعل نهرو از 1947 تا مه 1964 در مقام نخست وزیری بود. در این دوره حکومت در دست حزب کنگره و رئیس حکومت با اختیارات تام در دست جواهر لعل نهرو بود. اما راجند راپراساد رئیس جمهور تشریفاتی هند بود. در این دوره 17ساله نخست وزیری بیشترین ترقیات فرهنگی و اقتصادی مرهون زحمات جواهر لعل نهرو بود. از روز ابتدای استقلال هند، نهرو ---------- عدم تعهد را در پیش گرفت و می‌توان ادعا کرد کنفرانس باندونگ که پایه و زیربنای تشکیل کشورهای غیرمتعهد شد به ابتکار نهرو تشکیل شد. هندوستان در 5 ژانویه 1952 طی قراردادی که با ایالات متحده امریکا منعقد کرد مشمول قانون اصل چهار ترومن شد و یک سال بعد یعنی در دوم دسامبر 1953 حکومت هند با اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی یک قرارداد پنج ساله اقتصادی امضا کرد. هند به رغم اختلاف مرزی که با چین کمونیست بر سر منطقه لاداخ در هیمالیا داشت با پیروزی از تز همزیستی مسالمت آمیز که در ملاقات بین نهرو و چوئن لای به امضا رسیده بود در 14 اکتبر 1954 یک موافقتنامه اقتصادی با جمهوری خلق چین به امضا رساند. به دنبال سفری که نهرو در 22 ژوئن 1955 به مسکو انجام داد و با بولگانین نخست وزیر شوروی و خروشچف دبیرکل حزب کمونیست آن کشور ملاقات کرد، قراردادی پیرامون خرید پاره‌یی از تکنولوژی‌های پیشرفته و محصولات شوروی بین دوطرف به امضا رسید و در 18 نوامبر همان سال مارشال بولگانین و خروشچف در جواب سفر نهرو به اتحاد شوروی، وارد دهلی نو شدند و با دولتمردان هند ملاقات و مذاکره کردند.

در 11 دسامبر 1958 ژنرال دوایت آیزنهاور رئیس جمهور امریکا طی سفری که به آسیا و خاورمیانه انجام داد در دهلی نو با رهبران هند ملاقات و مذاکره کرد و قول کمک‌های لازم را به رهبران هند داد. مرحوم نهرو با ژنرال دوگل رئیس جمهور فرانسه نیز روابط دوستانه داشت و ضمناً با دولتمردان غیرمتعهد مانند مارشال تیتو، جمال عبدالناصر، قوام نکرومه، دکتراحمد سوکارنو و احمدبن بلا در قالب کشورهای غیرمتعهد روابط دوستی داشت. در 27 مه 1964 جواهر لعل نهرو فوت کرد و دخترش خانم ایندیرا گاندی از حزب کنگره به نخست وزیری رسید ولی نخست وزیری او جهت پر کردن خلاء به وجود آمده از مرگ پدرش بود و بیش از یک ماه طول نکشید که در جریان انتخابات 1964 لعل بهادر شستری به نخست وزیری رسید که او نیز از حزب کنگره بود. در زمان نخست وزیری او بر سر مساله کشمیر در سال 1965 جنگ شدیدی بین هند و پاکستان روی داد که با میانجیگری کاسیگین نخست وزیر اتحاد شوروی در شهر تاشکند به آتش بس بین دو کشور منتهی شد و قرار بود در آخرین شب اقامت ژنرال ایوب خان رئیس جمهور پاکستان و لعل بهادر شستری مقاوله نامه صلحی بین دو کشور امضا شود که شستری در دهم ژانویه 1966به علت سکته قلبی درگذشت. از آن زمان تاکنون 14 نفر به نخست وزیری رسیده اند که از همه معروف تر خانم ایندیرا گاندی است که دومرتبه از فوریه 1966 تا مارس 1977 و مرتبه دیگر از ژانویه 1980 تا اکتبر 1984 نخست وزیر بود. در زمان نخست وزیری او کشور مسیر ترقی را به سرعت پیمود و در عرصه بین المللی بسیار درخشید. ترور او در 31 اکتبر 1984 به وسیله یک تروریست سیک به رویاهای او پایان داد و فرزندش راجیو گاندی که در فاصله 1984 تا 1989 نخست وزیر بود به وسیله سوءقصدی که از سوی طرفداران ببرهای تامیل انجام شد در 21 مه 1989 به قتل رسید. خانواده نهرو از قبیل خانم گاندی (دخترش) و نوه اش راجیو گاندی خدمات شایانی به هند کردند. از دهه 1950 به بعد در سایه ---------- غیرمتعهدانه نهرو نخست وزیر که کشورش به هیچ یک از بلوک بندی‌های نظامی‌وابسته نبود، شرق و غرب در ارائه تکنولوژی هسته‌یی به هند بر یکدیگر سبقت می‌گرفتند به طوری که در سال 1974 در زمان نخست وزیری خانم ایندیرا گاندی دولت هند اولین آزمایش زیرزمینی هسته‌یی خود را انجام داد. پاکستان که رقیب هند است توانست در زمان ریاست جمهوری ژنرال ضیاءالحق به سلاح اتمی ‌دست یابد. البته پاکستان و هند که از یک نژاد هستند و دست روزگار آنها را از یکدیگر جدا کرد و حتی بر سر موضوع تولد کشوری به نام بنگلادش در ابتدای دهه 1970 هندی‌ها با پاکستانی‌ها درگیر شدند ولی به علت صلح طلبی زمامداران وقت دو کشور یعنی ذوالفقار علی بوتو رئیس جمهور پاکستان و خانم ایندیرا گاندی دوطرف طی ملاقات سمیلا متعهد شدند که اولاً تا می‌توانند سلاح اتمی ‌بر ضد یکدیگر به کار نبرند ثانیاً دوطرف همزیستی مسالمت آمیز و گفت وگو را ابتدا در کلیه اختلافات بر جنگ مقدم دارند. «اتال بیهاری واجپایی» نخست وزیر هند که بعد از خانم گاندی به این سمت انتخاب شد طی ملاقات با نوازشریف نخست وزیر پاکستان در 21 فوریه 1999 طی بیانیه‌یی در لاهور متعهد شدند از درگیری هسته‌یی پرهیز کنند. بعد از واجپایی، اقتصاددانی چون «مانموهان سینگ» به نخست وزیری رسید که در حال حاضر نیز نخست وزیر هندوستان است. کشورهای فرانسه، آلمان، روسیه و بالاخره امریکا حاضر شدند ضمن در اختیار قرار دادن آخرین پیشرفت‌های تکنولوژیک به هند با آن کشور بهترین مناسبات اقتصادی ---------- را داشته باشند. از زمان نخست وزیری نهرو که جمعیت هندوستان بین 300 تا 400 میلیون نفر بود و به علت اعتقادات سنتی بعضی از مردم حاضر به اجرای تنظیم خانواده نیستند و جمعیت فعلی هند از یک میلیارد گذشته است و در بعضی از شهرها، کپرنشینی بسیار دیده می‌شود، اما با توجه به این معضلات، کشور هند یکی از چهار قدرت بزرگ اقتصادی جهان است و در زمینه تسخیر فضا با روسیه، امریکا، ژاپن و چین قادر به رقابت است و هم اکنون از پیشرفته‌ترین رآکتورهای اتمی ‌استفاده می‌کند و در جریان کنفرانس 20 کشور پیشرفته اقتصادی جهان، جزء باشگاه آنها قرار گرفته است و در سازمان ملل متحد بحث بر سر این مساله است که هند، ژاپن و آلمان احتمالاً در آینده به عضویت دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد درخواهند آمد. روسای جمهور هند را ما هیچ وقت نمی‌شناسیم زیرا طبق قانون اساسی آنها مقام تشریفاتی هستند و به عنوان سمبل وحدت ملی کشور نقش خود را ایفا می‌کنند. از زمان دکتر «راجند راپراساد» اولین رئیس جمهور که هم رزم گاندی در مبارزات ضداستعماری بود تاکنون 15 نفر به ریاست جمهوری هند رسیده اند که معروف ترین آنها دکتر رادها کریشنان و همچنین ذاکر حسین بودند. این نکته را نباید از نظر دور داشت که هم اکنون هندوستان در زمره بزرگ‌ترین دموکراسی‌های جهان است.