-
توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.
تجزیه و تحلیل وضعیت جوی در سال زراعی 93-94 /فصل اول( مهر- آبان-آذر)
- شروع کننده موضوع heaven1
- تاریخ شروع
- وضعیت
همین الان بجنورد بارش داره
ضع هوای بجنورد هوای حاضر ساعت: ۰۷:۳۷
پیش بینی ۳ روز آینده
ضع هوای بجنورد هوای حاضر ساعت: ۰۷:۳۷
پیش بینی ۳ روز آینده
۹° c بارش باران جهت باد: - |
سرعت باد: آرام نم نسبی: % ۶۶ دید افقی: ۷۰۰۰متر بارندگی 24 ساعت گذشته: صفر میلیمتر بیشینه دما در 24 ساعت گذشته: ۱۸° c کمینه دما در 24 ساعت گذشته: ۶° c |
|
مجله‌های هفتگی / یک خانه، یک زمین انتقال آب از تاجیکستان به ایران؛ راه‌حل پایدار یا فرار از مسئله
رود وخش یکی از بزرگترین رودهای تاجیکستان
مذاکرات برای واردات آب از تاجیکستان، که هیچ مرز مشترکی با ایران ندارد، شروع شده است. آنطور که برخی مسئولان می‌گویند قرار است گاز بدهیم و آب بگیریم. البته گفته شده که مطالعات فنی و اقتصادی و زیست‌محیطی این طرح زمان‌بر است اما حمید چیت‌چیان، وزیر نیرو اعلام کرد اگر نیاز ایران به آب جدی‌تر شود، با وجود وابستگی که به دنبال این واردات خواهد آمد، این کار انجام خواهد شد. این واردات از راه افغانستان خواهد بود. راهی که به گفته علی فراستی، مدیر بخش حفاظت محیط زیست در شهرداری کالاباسس در شمال لس‌آنجلس که روی موضوع انتقال آب پژوهش کرده، انتقال آب از بیرون ایران را اصلا علمی و کاربردی نمی‌داند:
«این یک طرح غیرکارشناسی و غیراقتصادی است. عملی‌شدن این طرح احتیاج به پمپ‌کردن آب و عبور از کوه‌های بلند دارد و این آب با هزینه بسیار گرانی به ایران می‌رسد. هیچ مطالعات کارشناسی و تخصصی روی این کار انجام نشده. به نظر می‌رسد یک تصمیم سیاسی است. چه تضمینی هست که آبی که قرار است از تاجیکستان بیرون برود و از افغانستان عبور کند در آینده ایران را دچار مشکل نکند و این آب را قطع نکنند. همیشه در مورد آب هیرمند مشکل داشتیم و نهایتا‌ً به آنجایی رسیده که دریاچه هامون در حال خشک شدن است و ۳۰۰ روستا خشک شده‌اند. ما نمی‌توانیم امنیت آبمان را متکی به همسایگانی کنیم که در ۳۰ -۴۰ سال گذشته نشان دادند که نه پایداری اقتصادی دارند و نه ثبات سیاسی.»
موضوع واردات آب از تاجیکستان تازه نیست. مجید نامجو، وزیر نیرو در دولت احمدی‌نژاد در بهار ۱۳۹۱ امضای یک موافقتنامه بین ایران، تاجیکستان و افغانستان را مطرح کرده بود. موضوعی که انتقادات زیادی را در پی داشت و حالا با بالاگرفتن مساله کمبود آب در کشور که باعث جیره‌بندی آب در برخی شهرهای ایران شده، جدی‌تر مطرح شده است. علی فراستی که دکترای ژئوپولتیک دارد و به گفته خود کار کردن روی موضوع کمبود آب در لس آنجلس یکی از فعالیت‌های روزمره‌اش است، می‌گوید این طرح فقط یک مسکن موقت و ناکارآمد برای برخی شهرهاست که فقط شرایط آب مصرفی مردم را حل می‌کند، در حالیکه مشکل جای دیگری است:
«این آب تنها می‌تواند بخشی از نواحی مرزی در خراسان شمالی را تغذیه کند. اگر قرار است این آب برای کشاورزی استفاده شود، کشاورزی مقرون به صرفه نخواهد بود. اگر برای صرفا‌ً آب آشامیدنی است که اصلا‌ً مشکل ایران، آب آشامیدنی نیست، چون ۹۰ درصد آب مصرفی ایران در کشاورزی است. تنها ۱۰ درصدش در شهرها و برای آب آشامیدنی مصرف می‌شود. این رد گم کردن است که ما تمام فشار را بیاوریم روی شهرها بگذاریم. صرفا‌ً یک مانور تبلیغاتی است. مشکل آب ایران مشکل آب کشاورزی است که ۶۵ درصد آن هدر می‌شود.»
صرفه‌جویی مردم در مصرف آب یک راه‌حل مقطعی و کوتاه‌مدت است
مدیر عامل شرکت آب و فاضلاب استان تهران به مشترکانی که مصرف آب آنها ۵۰ تا ۲۰۰ متر مکعب است یک ماه فرصت داده تا الگوی مصرف مورد نظر را رعایت کنند وگرنه جریمه‌هایی مثل قطعی آب چند ساعته و دائمی در انتظار آنها خواهد بود. این هشدارها از زمستان سال ۹۲ آغاز شد. از زمانی که مسئولان یک تابستان بی‌آب و بحران خشکسالی در ایران را گوشزد می‌کردند و از مصرف‌کنندگان می‌خواستند از همان زمستان، در مصرف آب صرفه‌جویی کنند. اما علی فراستی در آمریکا می‌گوید، صرفه‌جویی مردم یک راه‌حل مقطعی است:
«جدای از مسئله صرفه‌جویی باید یک تامین آب درازمدت را در نظر گرفت ولی تامین آبی که بخواهد با پمپاژ آب و استفاده از برق بشود مطلقا‌ً مقرون به صرفه نیست. اگر مردم عادی را مصرف‌کننده آب را در نظر بگیریم، به نظر بنده از زمانی که الگوی زیست مردم ایران از خانه‌های مسکونی تکی با حوض و استخر و این چیزها تبدیل شده به آپارتمان‌نشینی، خودش باعث کاهش سرانه مصرف آب شده. اگر منظور از مصارف شهری با آب و پارک‌ها و صنایع هستند، آن موضوعی است که شهرداری‌ها و استانداری‌ها باید رعایت کنند.»
مدیران وزارت نیرو هشدار داده بودند که ۱۲کلانشهر ایران در خطر جیره‌بندی قرار دارند و در فروردین ماه امسال هم برخی از نمایندگان مجلس هم این مشکلات را از چشم وزیر نیرو دیدند، به او اخطار دادند و خواستار استیضاح وزیر نیرو شدند.
از دید این کارشناس محیط زیست در آمریکا مشکلات آب در ایران به عوامل دیگری وابسته است. عواملی که مسئولان یا نمی‌بینند یا به دلایلی راهی برای حل این مشکلات پیدا نمی‌کنند:
«دو مشکل در شهرها وجود دارد. یکی مسئله لوله‌های قدیمی آب است که خیلی از اینها فرسوده شده‌اند و آب از آنها نشت می‌کند و بخشی از آب آشامیدنی که تصفیه شده است به دلیل فرسودگی شبکه‌های آبرسانی داخل شهرها هدر می‌شود و مسئله دوم بازیافت پساب آبی است که از خانه‌ها و کارخانه‌ها و مدارس و ادارات می‌آید و وارد سیستم فاضلاب می‌شود. گسترش شبکه‌های فاضلاب شهری و بازیافت آب می‌تواند کمک قابل توجهی به آبی کند که در باغ‌ها و پارک‌ها و مصارف صنعتی استفاده می‌شود.»
ایران بر اساس نقشه جغرافیایی‌اش در منطقه‌ای خشک و کم‌باران واقع شده. هرچند که گفته می‌شود ایران در گذشته زمستان‌های پرباری داشته اما بحران آب به جایی رسیده که مسئولان دولتی می‌گویند با کاهش بارندگی در سال‌های اخیر، بحران کم‌آبی در کشور شدیدتر هم خواهد شد.
رود وخش یکی از بزرگترین رودهای تاجیکستان
مذاکرات برای واردات آب از تاجیکستان، که هیچ مرز مشترکی با ایران ندارد، شروع شده است. آنطور که برخی مسئولان می‌گویند قرار است گاز بدهیم و آب بگیریم. البته گفته شده که مطالعات فنی و اقتصادی و زیست‌محیطی این طرح زمان‌بر است اما حمید چیت‌چیان، وزیر نیرو اعلام کرد اگر نیاز ایران به آب جدی‌تر شود، با وجود وابستگی که به دنبال این واردات خواهد آمد، این کار انجام خواهد شد. این واردات از راه افغانستان خواهد بود. راهی که به گفته علی فراستی، مدیر بخش حفاظت محیط زیست در شهرداری کالاباسس در شمال لس‌آنجلس که روی موضوع انتقال آب پژوهش کرده، انتقال آب از بیرون ایران را اصلا علمی و کاربردی نمی‌داند:
«این یک طرح غیرکارشناسی و غیراقتصادی است. عملی‌شدن این طرح احتیاج به پمپ‌کردن آب و عبور از کوه‌های بلند دارد و این آب با هزینه بسیار گرانی به ایران می‌رسد. هیچ مطالعات کارشناسی و تخصصی روی این کار انجام نشده. به نظر می‌رسد یک تصمیم سیاسی است. چه تضمینی هست که آبی که قرار است از تاجیکستان بیرون برود و از افغانستان عبور کند در آینده ایران را دچار مشکل نکند و این آب را قطع نکنند. همیشه در مورد آب هیرمند مشکل داشتیم و نهایتا‌ً به آنجایی رسیده که دریاچه هامون در حال خشک شدن است و ۳۰۰ روستا خشک شده‌اند. ما نمی‌توانیم امنیت آبمان را متکی به همسایگانی کنیم که در ۳۰ -۴۰ سال گذشته نشان دادند که نه پایداری اقتصادی دارند و نه ثبات سیاسی.»
موضوع واردات آب از تاجیکستان تازه نیست. مجید نامجو، وزیر نیرو در دولت احمدی‌نژاد در بهار ۱۳۹۱ امضای یک موافقتنامه بین ایران، تاجیکستان و افغانستان را مطرح کرده بود. موضوعی که انتقادات زیادی را در پی داشت و حالا با بالاگرفتن مساله کمبود آب در کشور که باعث جیره‌بندی آب در برخی شهرهای ایران شده، جدی‌تر مطرح شده است. علی فراستی که دکترای ژئوپولتیک دارد و به گفته خود کار کردن روی موضوع کمبود آب در لس آنجلس یکی از فعالیت‌های روزمره‌اش است، می‌گوید این طرح فقط یک مسکن موقت و ناکارآمد برای برخی شهرهاست که فقط شرایط آب مصرفی مردم را حل می‌کند، در حالیکه مشکل جای دیگری است:
«این آب تنها می‌تواند بخشی از نواحی مرزی در خراسان شمالی را تغذیه کند. اگر قرار است این آب برای کشاورزی استفاده شود، کشاورزی مقرون به صرفه نخواهد بود. اگر برای صرفا‌ً آب آشامیدنی است که اصلا‌ً مشکل ایران، آب آشامیدنی نیست، چون ۹۰ درصد آب مصرفی ایران در کشاورزی است. تنها ۱۰ درصدش در شهرها و برای آب آشامیدنی مصرف می‌شود. این رد گم کردن است که ما تمام فشار را بیاوریم روی شهرها بگذاریم. صرفا‌ً یک مانور تبلیغاتی است. مشکل آب ایران مشکل آب کشاورزی است که ۶۵ درصد آن هدر می‌شود.»
صرفه‌جویی مردم در مصرف آب یک راه‌حل مقطعی و کوتاه‌مدت است
مدیر عامل شرکت آب و فاضلاب استان تهران به مشترکانی که مصرف آب آنها ۵۰ تا ۲۰۰ متر مکعب است یک ماه فرصت داده تا الگوی مصرف مورد نظر را رعایت کنند وگرنه جریمه‌هایی مثل قطعی آب چند ساعته و دائمی در انتظار آنها خواهد بود. این هشدارها از زمستان سال ۹۲ آغاز شد. از زمانی که مسئولان یک تابستان بی‌آب و بحران خشکسالی در ایران را گوشزد می‌کردند و از مصرف‌کنندگان می‌خواستند از همان زمستان، در مصرف آب صرفه‌جویی کنند. اما علی فراستی در آمریکا می‌گوید، صرفه‌جویی مردم یک راه‌حل مقطعی است:
«جدای از مسئله صرفه‌جویی باید یک تامین آب درازمدت را در نظر گرفت ولی تامین آبی که بخواهد با پمپاژ آب و استفاده از برق بشود مطلقا‌ً مقرون به صرفه نیست. اگر مردم عادی را مصرف‌کننده آب را در نظر بگیریم، به نظر بنده از زمانی که الگوی زیست مردم ایران از خانه‌های مسکونی تکی با حوض و استخر و این چیزها تبدیل شده به آپارتمان‌نشینی، خودش باعث کاهش سرانه مصرف آب شده. اگر منظور از مصارف شهری با آب و پارک‌ها و صنایع هستند، آن موضوعی است که شهرداری‌ها و استانداری‌ها باید رعایت کنند.»
مدیران وزارت نیرو هشدار داده بودند که ۱۲کلانشهر ایران در خطر جیره‌بندی قرار دارند و در فروردین ماه امسال هم برخی از نمایندگان مجلس هم این مشکلات را از چشم وزیر نیرو دیدند، به او اخطار دادند و خواستار استیضاح وزیر نیرو شدند.
از دید این کارشناس محیط زیست در آمریکا مشکلات آب در ایران به عوامل دیگری وابسته است. عواملی که مسئولان یا نمی‌بینند یا به دلایلی راهی برای حل این مشکلات پیدا نمی‌کنند:
«دو مشکل در شهرها وجود دارد. یکی مسئله لوله‌های قدیمی آب است که خیلی از اینها فرسوده شده‌اند و آب از آنها نشت می‌کند و بخشی از آب آشامیدنی که تصفیه شده است به دلیل فرسودگی شبکه‌های آبرسانی داخل شهرها هدر می‌شود و مسئله دوم بازیافت پساب آبی است که از خانه‌ها و کارخانه‌ها و مدارس و ادارات می‌آید و وارد سیستم فاضلاب می‌شود. گسترش شبکه‌های فاضلاب شهری و بازیافت آب می‌تواند کمک قابل توجهی به آبی کند که در باغ‌ها و پارک‌ها و مصارف صنعتی استفاده می‌شود.»
ایران بر اساس نقشه جغرافیایی‌اش در منطقه‌ای خشک و کم‌باران واقع شده. هرچند که گفته می‌شود ایران در گذشته زمستان‌های پرباری داشته اما بحران آب به جایی رسیده که مسئولان دولتی می‌گویند با کاهش بارندگی در سال‌های اخیر، بحران کم‌آبی در کشور شدیدتر هم خواهد شد.
البته مدل بسيار ضعيفي است
Amir Mohsen
متخصص بخش هواشناسی
یک تفاوتش در مقیاس دقت نقشه های مورد اشاره است!
آبتين جان اين آپديت اشتباه است آپديت صحيح را گذاشتم
- وضعیت