خلیج همیشه پارس
کاربر ويژه
به گزارش خبرنگار مهر در ياسوج،
شهر قديمي دهدشت بر اساس دست نوشته‌هاي تاريخي، "بلاد شاپور" نام داشت و توسط شاپور اول ساساني، فرزند اردشير اول ايجاد شده و بر اساس فارسنامه ناصري اين شهر باستاني زماني يک شهر بزرگ بوده است.
اين شهر حدود دو هزار خانه، مسجد، حمام و کاروانسرا داشت که بسياري از اين آثار هنوز برجاي مانده است.
بلاد شاپور در اواخر دوره صفويه به خاطر عدم امنيت در راه‌هاي بازرگاني آن صدماتي ديده و در زمان هرج و مرج دوره زنديه غارت و ويران شد.
اين شهر باستاني از معماري خاصي بر خوردار است و آثار زيبايي از قبيل آب انبار، امامزاده ها، ارگ حکومتي و برج و باروها در آن مشخص است که توجه محققين و صاحب نظران آثار تاريخي را به خود جلب کرده است.
مصالح به کار برده شده در اين بناها از نوع گچ ساروج، آهک، لاشه و تنها در سقف گنبدي حمام آن آجر به کار رفته است.
مرگ معتادان جوان تن بلاد شاپور را مي‌لرزاند
اما مکاني که مي‌توانست با جذب گردشگران داخلي و خارجي صنعت توريسم اين شهر را رونق بخشد و به افزايش سطح درآمد مردم کمک کند،
اکنون به مکاني امن و بي خطر براي معتادين پر خطر و نقطه‌اي کور و هراس انگيز براي شهرونداني بدل شده که شايد آرزو کنند هرگز اين ميراث کهن و نشان تمدن را نداشتند که اينک به دليل بي توجهي مسئولان به جاي هويت بخشي بستري براي هويت سوزي و زوال جوانان اين شهر شده است.
شايد آن روز که شاپور ساساني بناي اين شهر را نهاد تا آباداني را به مردمانش هديه دهد، هيچگاه گمان نمي‌برد که روزي به جاي زندگي، مرگ در آن سکني گزيند و بوي تلخ نيستي در کوچه پس کوچه‌هاي آن به مشام برسد.
بوي تلخي که به کوچه‌هاي شهر جديد دهدشت نيز مي‌رسد تا باز خبر دهد که زير سقف بناهاي هزار ساله بلاد شاپور، جواني ديگر از مصرف افيونهاي دنياي مدرن مرده است، مرگ سردي که تن بلاد شاپور را همچون مردمان اين ديار مي‌لرزاند.
تاکنون جنازه بيش از 30 معتاد از اين مکان باستاني جمع آوري شده است
يکي از فعالين فرهنگي اين شهر گفت:
تاکنون جنازه بيش از 30 معتاد را از اين منطقه باستاني جمع آوري کرده‌اند که بر اثر استعمال مواد مخدر جان سپرده‌اند.
اکبر آيين در گفت‌وگو با خبرنگار مهر در ياسوج افزود:
شهر تاريخي بلاد شاپور که قدمتي بيش از هزار و 500 سال دارد،
اکنون محل گردهمايي معتادان اين شهر شده است.
وي تصريح کرد:
اگر هر روز به اين منطقه تاريخي برويد
معتادان پرخطري را مي‌بينيد که يا آنجا خواب هستند يا مشغول استعمال مواد مخدرهستند.
وي بيان کرد:
بسياري از معتاداني که جا و مکان ندارند و يا بر اثر اعتياد ديگر توان حرکت ندارند، آنجا ساکن هستند و بيشترين چيزي که در محوطه آنجا جلب نظر مي‌کند، سرنگ، آمپول و ساير ابزار استعمال مواد مخدر است.
آيين يادآور شد:
حضور معتادان در اين مکان علاوه بر تخريب اين اثر باستاني، آن را تبديل به زباله داني از وسايل تزريق مواد مخدر کرده است که بوي تعفن از آن بلند ميشود.
وي اظهار داشت:
همچنين در اين بافت تاريخي امامزاده‌اي قرار دارد که تا چند سال پيش زائران فراواني به آنجا مي‌رفتند اما در حال حاضر درب امامزاده بسته شده و مردم به خاطر ترس از معتادين به اين زيارتگاه نمي‌آيند.
آيين بيان داشت:
هم اکنون هيچ توريستي به خاطر نبود امنيت از اين مکان تاريخي ديدن نمي‌کند.
رژه روزانه احشام در کوچه پس کوچه‌هاي بلاد شاپور
يکي ديگر از فعالين فرهنگي اين شهر نيز گفت:
باتوجه به اينکه بافت ساختمانهاي اين شهر تاريخي از سنگ و گچ تشکيل شده است، طي سالهاي گذشته برخي از افراد اقدام به تخريب اين بناها مي‌کردند و مصالح ساختماني آن را براي ساخت خانه مورد استفاده قرار مي‌دادند.
ماشاءالله افسر در گفت‌وگو با خبرنگار مهر اظهار داشت:
در طول بيست سال گذشته عده‌اي که داراي خانه و جا و مکان نبوده‌اند در بخشي از اين محل سکونت کرده‌اند و به همين دليل بخشي از بافت تاريخي ويران شده است.
وي بيان داشت:
برخي از افرادي که در حاشيه اين منطقه زندگي مي‌کنند نيز از ابناي شهر تاريخي بلاد شاپور دهدشت براي نگهداري احشام خود استفاده مي‌کنند و يا احشام خود را براي چرا به اين منطقه مي‌آورند.
افسر يادآور شد:
ميراث فرهنگي استان هم اکنون تنها ابنيه کاروانسراي شهر قديمي را مورد حفاظت و مرمت قرار داده و ساير ابنيه در حال نابودي است.
وي يکي از دلايل تخريب اين بناهاي تاريخي را نبود اداره ميراث فرهنگي در اين شهرستان و عدم حفاظت از اين منطقه عنوان کرد و بيان داشت:
براي جلوگيري از ورود معتادان و احشام به اين مکان، بايد اطراف اين منطقه تاريخي حصار کشي شود و محدوده آن از تعرض افراد مصون بماند.
اما در حالي که اعتياد گريبان بلاد شاپور و جوانان دهدشت را گرفته تا هويت ديرينه را از آنان بگيرد و داغ بر دل تاريخ و مادران کوه گيلويه بگذارد، مسئولان سازمان ميراث فرهنگي استان به دليل آنچه دستور اکيد سازمان ميراث فرهنگي کشور عنوان کردند،
حاضر به پاسخگويي به خبرنگار مهر نشدند.
شايسته بود مسئولان ميراث فرهنگي کشور به خبرنگاران مهر نه به عنوان يک منتقد بدبين بلکه به عنوان چشمهاي بيداري نگاه مي‌کردند که نگران از بين رفتن اين هويت جمعي هستند.
چرا که ميراث فرهنگي سند هويت و شناسنامه يک ملت است، شناسنامه‌اي که اگر گم شد ديگر به جاي آن المثني صادر نميشود.
به نظر شما یادگار نیاکان را فریادرسی است!؟
