حمام فین این بار در هرمزگان!
نام «حمام فین» شما را یاد چه چیزی می اندازد؟ کاشان؟ ناصرالدین شاه؟ امیرکبیر؟ درست است. حمام فین متعلق به کاشانی ها است که در آن امیرکبیر آخرین لحظه های عمرش را سپری کرده. اما باید بگوییم این تنها حمام فین ایران نیست. هرمزگانی ها هم حمام فینی دارند که در دوره قاجاریه ساخته شده است و به اندازه ای معروف است که خیلی ها بندرعباس را با این حمام تاریخی اش یادآوری می کنند.
حمام فین هرمزگان، در شهر فین از توابع شهرستان بندر عباس قرار دارد. برای دیدن این حمام باید به شمال شرقی شهر فین و نزدیکی استخر فین بروید و بنایی را ببینید که اولین بار در دوره قاجاری ها ساخته شده است. این حمام که در آن دوره فاقد سقف بوده، بعدها بازسازی شد و حالا به جای یک حمام روباز، حمامی را می بینید که در حدود سال‌های 1340 یعنی 17سال قبل از انقلاب اسلامی ساخته شده است.
مساحت این بنا بیشتر از 70 متر است و در ساخت آن از مصالحی مثل سنگ‌های تراشیده با ملات سیمان استفاده شده است. همچنین از سیمان سفید برای روکش کردن دیواره‌های فضای داخلی بنا استفاده شده است.
در قسمت شمالی بنا درگاه ورودی قرار دارد که به وسیله یک راه‌پله به فضای درونی حمام راه دارد. فضای درون حمام نیز از دو بخش تشکیل شده؛ بخش اول دارای 2 گنبد بوده و یک بینه در قسمت غربی آن وجود دارد. شهر فین در شمال‌غربی در فاصله 95 کیلومتری بندرعباس قرار دارد. این شهر با دارا بودن فضای وسیعی نخلستان متراکم و خیابان‌های عموماً عاری از بدنه ساختمانی به عنوان یکی از نمونه‌های نادر و واقعی باغ ـ شهر در سطح کشور است.
اغلب اماکن شهر در میان نخلستان‌ها احداث شده به‌طوری‌که خیابان‌ها و دسترسی‌های شهر به مثابه شبکه‌های ارتباطی یک پارک بزرگ مورد استفاده اهالی شهر قرار دارد. برخورداری فین از شبکه جاده‌ای و ریلی و دارا بودن مجموعه‌ای از پتانسیل‌های گردشگری شامل جاذبه‌های طبیعی (آبشار، نقاط ارتفاعی، نخیلات ،...) جاذبه‌های تاریخی (قلعه فین، آسیاب و ...) و فضاهای انسان ساخت (مجموعه استخر، حمام‌ها ،...) باعث شده تا فین از سایر نقاط متمایز شود.
فین تا سال1308ه.ش زیرنظر ایالات فارس بوده و از آن به بعد به بندرعباس ملحق شد. حمام فین هرمزگان در سال 1383 توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره 11476 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
نام «حمام فین» شما را یاد چه چیزی می اندازد؟ کاشان؟ ناصرالدین شاه؟ امیرکبیر؟ درست است. حمام فین متعلق به کاشانی ها است که در آن امیرکبیر آخرین لحظه های عمرش را سپری کرده. اما باید بگوییم این تنها حمام فین ایران نیست. هرمزگانی ها هم حمام فینی دارند که در دوره قاجاریه ساخته شده است و به اندازه ای معروف است که خیلی ها بندرعباس را با این حمام تاریخی اش یادآوری می کنند.
حمام فین هرمزگان، در شهر فین از توابع شهرستان بندر عباس قرار دارد. برای دیدن این حمام باید به شمال شرقی شهر فین و نزدیکی استخر فین بروید و بنایی را ببینید که اولین بار در دوره قاجاری ها ساخته شده است. این حمام که در آن دوره فاقد سقف بوده، بعدها بازسازی شد و حالا به جای یک حمام روباز، حمامی را می بینید که در حدود سال‌های 1340 یعنی 17سال قبل از انقلاب اسلامی ساخته شده است.
مساحت این بنا بیشتر از 70 متر است و در ساخت آن از مصالحی مثل سنگ‌های تراشیده با ملات سیمان استفاده شده است. همچنین از سیمان سفید برای روکش کردن دیواره‌های فضای داخلی بنا استفاده شده است.
شهر فین در شمال‌غربی در فاصله 95 کیلومتری بندرعباس قرار دارد. این شهر با دارا بودن فضای وسیعی نخلستان متراکم و خیابان‌های عموماً عاری از بدنه ساختمانی به عنوان یکی از نمونه‌های نادر و واقعی باغ ـ شهر در سطح کشور است
در قسمت شمالی بنا درگاه ورودی قرار دارد که به وسیله یک راه‌پله به فضای درونی حمام راه دارد. فضای درون حمام نیز از دو بخش تشکیل شده؛ بخش اول دارای 2 گنبد بوده و یک بینه در قسمت غربی آن وجود دارد. شهر فین در شمال‌غربی در فاصله 95 کیلومتری بندرعباس قرار دارد. این شهر با دارا بودن فضای وسیعی نخلستان متراکم و خیابان‌های عموماً عاری از بدنه ساختمانی به عنوان یکی از نمونه‌های نادر و واقعی باغ ـ شهر در سطح کشور است.
اغلب اماکن شهر در میان نخلستان‌ها احداث شده به‌طوری‌که خیابان‌ها و دسترسی‌های شهر به مثابه شبکه‌های ارتباطی یک پارک بزرگ مورد استفاده اهالی شهر قرار دارد. برخورداری فین از شبکه جاده‌ای و ریلی و دارا بودن مجموعه‌ای از پتانسیل‌های گردشگری شامل جاذبه‌های طبیعی (آبشار، نقاط ارتفاعی، نخیلات ،...) جاذبه‌های تاریخی (قلعه فین، آسیاب و ...) و فضاهای انسان ساخت (مجموعه استخر، حمام‌ها ،...) باعث شده تا فین از سایر نقاط متمایز شود.
فین تا سال1308ه.ش زیرنظر ایالات فارس بوده و از آن به بعد به بندرعباس ملحق شد. حمام فین هرمزگان در سال 1383 توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره 11476 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.