گویى مرگ بر غیر ما نوشته شده، و حق جز بر ما واجب گردید،
و گویا این مردگان مسافرانى هستند که به زودى باز مى گردند،
در حالى که بدن هایشان را به گورها مى سپاریم، و میراثشان را مى خوریم.
گویا ما پس از مرگ آنان جاودانه ایم
آیا چنین است؟!
که اندرز هر پند دهنده اى از زن و مرد را فراموش مى کنیم و خود را نشانه تیرهاى بلا و آفات قرار دادیم
و گویا این مردگان مسافرانى هستند که به زودى باز مى گردند،
در حالى که بدن هایشان را به گورها مى سپاریم، و میراثشان را مى خوریم.
گویا ما پس از مرگ آنان جاودانه ایم
آیا چنین است؟!
که اندرز هر پند دهنده اى از زن و مرد را فراموش مى کنیم و خود را نشانه تیرهاى بلا و آفات قرار دادیم
