درمان بي‌خوابي، افكار خودكشي را كاهش مي‌دهد
روانشناسان در يك مطالعه جديد دريافته‌اند كه درمان بي‌خوابي مي‌تواند موجب كاهش افكار خودكشي شود.
به گزارش سرويس بهداشت و درمان ايسنا، اين روانشناسان تاكيد كردند اگر افرادي كه با مشكل بي‌خوابي و اختلال خواب مواجه هستند با روش درماني رفتار شناختي تحت معالجه قرار بگيرند افكار خودكشي در آنها به ميزان قابل ملاحظه‌اي كاهش پيدا مي‌كند.
دكتر ربكا برنرت از كارشناسان روانشناسي در دانشگاه استانفورد كاليفرنيا در بيانيه‌اي اظهار داشت: اين اولين مطالعه‌اي است كه نشان مي‌دهد رسيدگي كردن به مشكل بي‌خوابي مي‌تواند تاثير درماني و شفابخش در پيشگيري از افكار خودكشي داشته باشد.
اين يافته در واقع پيشنهاد مي‌كند كه تمركز درماني روي اختلالات خواب مي‌تواند كاربردهاي مهمي در جلوگيري از ميل به خودكشي در افراد بويژه در كساني كه مستعد اينگونه رفتارهاي بيمارگونه هستند، داشته باشد.
به گزارش خبرگزاري يونايتدپرس، شواهد و مدارك پزشكي روزافزون نشان مي‌دهد كه بيان مشكل بي‌خوابي از سوي بيماران مي‌تواند بعنوان يكي از فاكتورهاي خطرزا در اقدام به خودكشي در نظر گرفته شود. بنابراين از اين به بعد مي‌توان مشكلات خواب را در فهرست علائم هشدار دهنده خودكشي قرار داد.
در اين مطالعه 303 شركت كننده در گروههاي سني 18 تا 88 ساله حضور داشتند. نتايج اين بررسي در بيست و پنجمين نشست سالانه انجمن‌هاي تخصصي خواب در آمريكا ارائه شده است.
روانشناسان در يك مطالعه جديد دريافته‌اند كه درمان بي‌خوابي مي‌تواند موجب كاهش افكار خودكشي شود.
به گزارش سرويس بهداشت و درمان ايسنا، اين روانشناسان تاكيد كردند اگر افرادي كه با مشكل بي‌خوابي و اختلال خواب مواجه هستند با روش درماني رفتار شناختي تحت معالجه قرار بگيرند افكار خودكشي در آنها به ميزان قابل ملاحظه‌اي كاهش پيدا مي‌كند.
دكتر ربكا برنرت از كارشناسان روانشناسي در دانشگاه استانفورد كاليفرنيا در بيانيه‌اي اظهار داشت: اين اولين مطالعه‌اي است كه نشان مي‌دهد رسيدگي كردن به مشكل بي‌خوابي مي‌تواند تاثير درماني و شفابخش در پيشگيري از افكار خودكشي داشته باشد.
اين يافته در واقع پيشنهاد مي‌كند كه تمركز درماني روي اختلالات خواب مي‌تواند كاربردهاي مهمي در جلوگيري از ميل به خودكشي در افراد بويژه در كساني كه مستعد اينگونه رفتارهاي بيمارگونه هستند، داشته باشد.
به گزارش خبرگزاري يونايتدپرس، شواهد و مدارك پزشكي روزافزون نشان مي‌دهد كه بيان مشكل بي‌خوابي از سوي بيماران مي‌تواند بعنوان يكي از فاكتورهاي خطرزا در اقدام به خودكشي در نظر گرفته شود. بنابراين از اين به بعد مي‌توان مشكلات خواب را در فهرست علائم هشدار دهنده خودكشي قرار داد.
در اين مطالعه 303 شركت كننده در گروههاي سني 18 تا 88 ساله حضور داشتند. نتايج اين بررسي در بيست و پنجمين نشست سالانه انجمن‌هاي تخصصي خواب در آمريكا ارائه شده است.