تاریخ - جبهه آزادی بخش مورو، که مهمترین نیروی مخالف مارکوس دیکتاتور فیلیپین بود، در هشتم مارس 1968 فعالیت خود را علیه رژیم غیر دموکراتیک فیلیپین آغاز کرد.
پس از انتخاب مارکوس به ریاست جمهوری فیلیپین در سال 1965، حکومت دیکتاتوری وی اقدام به سرکوب مخالفان خود کرد و تعداد زیادی را کشته و بسیاری دیگر را به زندان افکند.
این امر اعتراضات متعددی را در کشور برانگیخت و گروههای متعددی علیه دیکتاتوری مارکوس تشکیل شدند.
همچنین از سال 1968م مبارزات خلق مسلمان جنوب کشور برای ایجاد یک کشور مستقل اسلامی شدت گرفت.
در این میان، جبهه آزادی بخش مورو که مهمترین نیروی مخالف چریکی مارکوس بود به وجود آمد و از هشتم مارس همین سال به مدت حدود 20 سال به مبارزه مسلحانه علیه سیاستهای ضد اسلامی مارکوس ادامه داد.
پس از برکناری مارکوس، در پی مذاکرات این جبهه با دولت، طرفین در مورد آتشبس و امضای قرارداد صلح به توافق رسیدند.
بر اساس توافق فیمابین در 30 سپتامبر 1996 آتشبس برقرار شد و نیز مقرر شد که مسلمانان از کرسیهای مخصوص در پارلمان برخوردار شده و در دیوان عالی کشور، دولت و ردههای بالای نیروی نظامی و انتظامی مشغول شوند.
همچنین براساس این قرارداد، مسلمانان در ایالت مسلمان نشین میندانائو به خودمختاری دست یافتند.
پس از انتخاب مارکوس به ریاست جمهوری فیلیپین در سال 1965، حکومت دیکتاتوری وی اقدام به سرکوب مخالفان خود کرد و تعداد زیادی را کشته و بسیاری دیگر را به زندان افکند.
این امر اعتراضات متعددی را در کشور برانگیخت و گروههای متعددی علیه دیکتاتوری مارکوس تشکیل شدند.
همچنین از سال 1968م مبارزات خلق مسلمان جنوب کشور برای ایجاد یک کشور مستقل اسلامی شدت گرفت.
در این میان، جبهه آزادی بخش مورو که مهمترین نیروی مخالف چریکی مارکوس بود به وجود آمد و از هشتم مارس همین سال به مدت حدود 20 سال به مبارزه مسلحانه علیه سیاستهای ضد اسلامی مارکوس ادامه داد.
پس از برکناری مارکوس، در پی مذاکرات این جبهه با دولت، طرفین در مورد آتشبس و امضای قرارداد صلح به توافق رسیدند.
بر اساس توافق فیمابین در 30 سپتامبر 1996 آتشبس برقرار شد و نیز مقرر شد که مسلمانان از کرسیهای مخصوص در پارلمان برخوردار شده و در دیوان عالی کشور، دولت و ردههای بالای نیروی نظامی و انتظامی مشغول شوند.
همچنین براساس این قرارداد، مسلمانان در ایالت مسلمان نشین میندانائو به خودمختاری دست یافتند.