Ever Green
متخصص بخش پزشکی
ارزيابي رشد كودك چيست؟
كودكان با سرعت و الگوهاي متفاوتي رشد مي كنند: برخي حرف زدن را خيلي زود شروع مي كنند؛ بعضي ديگر هم حتي قبل از اينكه بچه هاي همسن آنها بتوانند چهار دست و پا راه بروند، ياد مي گيرند كه ايستاده راه بروند. اما اگر به نظر مي رسد كه كودك شما در دوره اي از رشد، خارج از محدوده طبيعي قرار دارد، شما بايد او را مورد "ارزيابي رشد" قرار دهيد.
در واقع، ارزيابي رشد يك ارزيابي ساخت يافته از ميزان رشد كودك شما در حيطه هاي توانايي هاي فيزيكي، زبان، فهم و درك، مهارتهاي اجتماعي و عاطفي است. يك متخصص ارزيابي رشد يا تيمي از متخصصين (كه ممكن است شامل متخصص اطفال، متخصص زبان، متخصص شنوايي، متخصص كاردرماني، روانشناس كودك، روانپزشك كودكان، و افراد ديگر باشد) مي توانند اين ارزيابي را انجام دهند.
متخصص يا تيم متخصصين، ميزان رشد كودك شما را با ميزان طبيعي رشد در سن او مقايسه كرده و مشكلات يا تاخيرهاي تكاملي احتمالي را مشخص مي سازند. در كل، شما بايد به سوالات نسبتا فراوان و جزئي در مورد رشد، حركات فيزيكي، رفتار، بازي ها و روابط متقابل كودك با اعضاي خانواده و ديگر افراد و اشيا موجود در محيط پيرامون او، پاسخ دهيد.
همچنين كودك شما مورد يك سري آزمايشها قرار مي گيرد كه ممكن است شامل تستهاي فيزيكي، شنوايي و بينايي، بررسي نحوه بازي كودك، و آزمونهاي استاندارد (كه از كودك مي خواهند كارهاي مشخصي را انجام دهد) باشند، و نهايتا نقاط قوت و ضعف او را مشخص مي سازند. اگر مربي يا پزشك كودك شما توصيه كند كه او را تحت ارزيابي رشد قرار دهيد، شما ممكن است عصباني شويد، بترسيد يا حتي احساس گناه كنيد. هيچ پدر و مادري دوست ندارند بشنوند كه فرزندشان مشكلي دارد. نگراني شما طبيعي است، اما به خاطر داشته باشيد كه اين آزمونها، يك ارزيابي ساده از كودك شما هستند. اين آزمونها به هيچ وجه براي تشخيص عيب يا بيماري كودك نيستند (هر چند ممكن است در انتها به شما پيشنهاد بدهند كه كودك را براي بررسي ابتلا به بيماري يا مشكل خاصي، مورد معاينه دقيقتر قرار دهيد) و همچنين نمي توان اين آزمايشها را نشانه وجود يك مشكل جدي در كودك دانست.
در بسياري از موارد، اين ارزيابي مشخص مي كند كه كودك كاملا طبيعي است، و احتياج به درمان يا مراقبتهاي اضافي ندارد. حتي اگر پزشك يا معلم كودك احتمال دهند كه او به يك بيماري يا مشكل دچار شده است، ممكن است راهكارهايي را به شما پيشنهاد بدهند كه با كودك خود در خانه تمرين كنيد تا مشكل او برطرف شود. سعي كنيد با فكر باز با اين موضوع برخورد كنيد، و به ياد داشته باشيد كه هدف نهايي اين ارزيابي آن است كه به كودك شما كمك كند تا رشدي سالم و طبيعي داشته باشد.
از كجا مي توانم بفهمم كه بايد كودك را مورد ارزيابي قرار داد؟
متخصص اطفال در هر نوبت معاينه كودك، رشد او را مورد بررسي قرار مي دهد. اگر او مشاهده كند كه كودك شما در يكي از زمينه هاي رشد، تا حد زيادي از همسالان خود عقب مانده است، ممكن است شما را به يك متخصص رشد ارجاع دهد تا اين آزمونها را انجام دهيد.
البته شما هم به عنوان پدر يا مادر مي توانيد ضرورت انجام اين آزمونها را تشخيص دهيد. شما بهتر از هر كس ديگري فرزند خود را مي شناسيد و ممكن است اولين كسي باشيد كه يكي از نشانه هاي تاخير در رشد را مشاهده كنيد. پزشك در هر نوبت معاينه، تنها چند دقيقه را با كودك شما سپري مي كند، پس به سادگي ممكن است از توجه به نشانه هاي ظريف و كوچك، غفلت ورزد. اگر شما در مورد يكي از نشانه هاي رشد (مثلا حرف زدن يا توانايي برداشتن و گرفتن اجسام) نگران هستيد و پزشك شما در اين مورد صحبتي نكرد، مي توانيد اين موضوع را با او مطرح كرده و بخواهيد كه شما را به يك متخصص ارجاع دهد.
كودكان با سرعت و الگوهاي متفاوتي رشد مي كنند: برخي حرف زدن را خيلي زود شروع مي كنند؛ بعضي ديگر هم حتي قبل از اينكه بچه هاي همسن آنها بتوانند چهار دست و پا راه بروند، ياد مي گيرند كه ايستاده راه بروند. اما اگر به نظر مي رسد كه كودك شما در دوره اي از رشد، خارج از محدوده طبيعي قرار دارد، شما بايد او را مورد "ارزيابي رشد" قرار دهيد.
در واقع، ارزيابي رشد يك ارزيابي ساخت يافته از ميزان رشد كودك شما در حيطه هاي توانايي هاي فيزيكي، زبان، فهم و درك، مهارتهاي اجتماعي و عاطفي است. يك متخصص ارزيابي رشد يا تيمي از متخصصين (كه ممكن است شامل متخصص اطفال، متخصص زبان، متخصص شنوايي، متخصص كاردرماني، روانشناس كودك، روانپزشك كودكان، و افراد ديگر باشد) مي توانند اين ارزيابي را انجام دهند.
متخصص يا تيم متخصصين، ميزان رشد كودك شما را با ميزان طبيعي رشد در سن او مقايسه كرده و مشكلات يا تاخيرهاي تكاملي احتمالي را مشخص مي سازند. در كل، شما بايد به سوالات نسبتا فراوان و جزئي در مورد رشد، حركات فيزيكي، رفتار، بازي ها و روابط متقابل كودك با اعضاي خانواده و ديگر افراد و اشيا موجود در محيط پيرامون او، پاسخ دهيد.
همچنين كودك شما مورد يك سري آزمايشها قرار مي گيرد كه ممكن است شامل تستهاي فيزيكي، شنوايي و بينايي، بررسي نحوه بازي كودك، و آزمونهاي استاندارد (كه از كودك مي خواهند كارهاي مشخصي را انجام دهد) باشند، و نهايتا نقاط قوت و ضعف او را مشخص مي سازند. اگر مربي يا پزشك كودك شما توصيه كند كه او را تحت ارزيابي رشد قرار دهيد، شما ممكن است عصباني شويد، بترسيد يا حتي احساس گناه كنيد. هيچ پدر و مادري دوست ندارند بشنوند كه فرزندشان مشكلي دارد. نگراني شما طبيعي است، اما به خاطر داشته باشيد كه اين آزمونها، يك ارزيابي ساده از كودك شما هستند. اين آزمونها به هيچ وجه براي تشخيص عيب يا بيماري كودك نيستند (هر چند ممكن است در انتها به شما پيشنهاد بدهند كه كودك را براي بررسي ابتلا به بيماري يا مشكل خاصي، مورد معاينه دقيقتر قرار دهيد) و همچنين نمي توان اين آزمايشها را نشانه وجود يك مشكل جدي در كودك دانست.
در بسياري از موارد، اين ارزيابي مشخص مي كند كه كودك كاملا طبيعي است، و احتياج به درمان يا مراقبتهاي اضافي ندارد. حتي اگر پزشك يا معلم كودك احتمال دهند كه او به يك بيماري يا مشكل دچار شده است، ممكن است راهكارهايي را به شما پيشنهاد بدهند كه با كودك خود در خانه تمرين كنيد تا مشكل او برطرف شود. سعي كنيد با فكر باز با اين موضوع برخورد كنيد، و به ياد داشته باشيد كه هدف نهايي اين ارزيابي آن است كه به كودك شما كمك كند تا رشدي سالم و طبيعي داشته باشد.
از كجا مي توانم بفهمم كه بايد كودك را مورد ارزيابي قرار داد؟
متخصص اطفال در هر نوبت معاينه كودك، رشد او را مورد بررسي قرار مي دهد. اگر او مشاهده كند كه كودك شما در يكي از زمينه هاي رشد، تا حد زيادي از همسالان خود عقب مانده است، ممكن است شما را به يك متخصص رشد ارجاع دهد تا اين آزمونها را انجام دهيد.
البته شما هم به عنوان پدر يا مادر مي توانيد ضرورت انجام اين آزمونها را تشخيص دهيد. شما بهتر از هر كس ديگري فرزند خود را مي شناسيد و ممكن است اولين كسي باشيد كه يكي از نشانه هاي تاخير در رشد را مشاهده كنيد. پزشك در هر نوبت معاينه، تنها چند دقيقه را با كودك شما سپري مي كند، پس به سادگي ممكن است از توجه به نشانه هاي ظريف و كوچك، غفلت ورزد. اگر شما در مورد يكي از نشانه هاي رشد (مثلا حرف زدن يا توانايي برداشتن و گرفتن اجسام) نگران هستيد و پزشك شما در اين مورد صحبتي نكرد، مي توانيد اين موضوع را با او مطرح كرده و بخواهيد كه شما را به يك متخصص ارجاع دهد.