قرآن به صراحت يا به كنايه، از دوازده زن پاك نام مي برد: حوا، آسيه همسر فرعون، سارا همسر ابراهيم، هاجر همسر ابراهيم، يوكابد مادر موسي، صفورا همسر موسي و دختر شعيب، اليزابت يا يصابات همسر زكريا، حنه همسر عمران، همسرايوب، بلقيس، مريم عليها السلام، خديجه عليها السلام و فاطمه طاهره(س). قرآن براي هر يك از اين زنان صفت يا صفات بارزي را به عنوان شاخصه ذكر مي نمايد كه به ترتيب ياد شده به آن صفات اشاره مي شود:
1-حوا همسر آدم از تائبات بود
«قال ربنا ظلمنا انفسنا و ان لم تغفرلنا...؛... پروردگارا! ما به خود ستم كرديم و اگر تو ما را نبخشايي و بر ما ترحم ننمايي هر آينه از زيانكاران خواهيم بود.»
2-آسيه همسر فرعون از مؤمنات و مشتاقان خدا بود
«و ضرب الله مثلا للذين امنواامرات فرعون اذ قالت رب ابن لي عندك بيتا...؛ خداند براي كساني كه ايمان آورده اند(آسيه) زن فرعون را مثال مي زند... آن گاه كه [درمقابل تهديدات فرعون] گفت: پروردگارا خانه اي در نزد خودت(بهشت)، براي من بنا نما...»
3-سارا همسر ابراهيم از قائمات و خدمتگزاران پيامبر بود
«وامراته قائمه...؛ و همسر او به خدمتگزاري به پا بود...»
4-هاجر همسر ابراهيم از سائحات بود
سائحات كه در قرآن به عنوان يكي از صفات كمالي براي زنان ذكر شده به معناي زنان مهاجر است. علامه طباطبايي مي گويد: سائحات كساني هستند كه با گامهاي خود از مسجدي به مسجد ديگر و از معبدي به معبد ديگر هجرت نموده، با بدنهاي خود در پي اطاعت و انجام دستورات پروردگار مي روند. هاجر نمونه سائحات بود؛ زيرا به امر خداوند ابراهيم از اورشيلم به مكه هحرت كرد رنج دوري از وطن، خانه و شوهر خود را تحمل نمود و در جست و جوي آب بارها ميان دو كوه صفا و مروه را پيمود.
1-حوا همسر آدم از تائبات بود
«قال ربنا ظلمنا انفسنا و ان لم تغفرلنا...؛... پروردگارا! ما به خود ستم كرديم و اگر تو ما را نبخشايي و بر ما ترحم ننمايي هر آينه از زيانكاران خواهيم بود.»
2-آسيه همسر فرعون از مؤمنات و مشتاقان خدا بود
«و ضرب الله مثلا للذين امنواامرات فرعون اذ قالت رب ابن لي عندك بيتا...؛ خداند براي كساني كه ايمان آورده اند(آسيه) زن فرعون را مثال مي زند... آن گاه كه [درمقابل تهديدات فرعون] گفت: پروردگارا خانه اي در نزد خودت(بهشت)، براي من بنا نما...»
3-سارا همسر ابراهيم از قائمات و خدمتگزاران پيامبر بود
«وامراته قائمه...؛ و همسر او به خدمتگزاري به پا بود...»
4-هاجر همسر ابراهيم از سائحات بود
سائحات كه در قرآن به عنوان يكي از صفات كمالي براي زنان ذكر شده به معناي زنان مهاجر است. علامه طباطبايي مي گويد: سائحات كساني هستند كه با گامهاي خود از مسجدي به مسجد ديگر و از معبدي به معبد ديگر هجرت نموده، با بدنهاي خود در پي اطاعت و انجام دستورات پروردگار مي روند. هاجر نمونه سائحات بود؛ زيرا به امر خداوند ابراهيم از اورشيلم به مكه هحرت كرد رنج دوري از وطن، خانه و شوهر خود را تحمل نمود و در جست و جوي آب بارها ميان دو كوه صفا و مروه را پيمود.