الهه خورشید
متخصص بخش خانه و خانواده
سرترالین
سرترالین یک داروی ضد افسردگی از گروه مهارکننده‌های بازجذب سروتونین است که استفاده از آن برای درمان افسردگی، اختلال وسواسی جبری، اختلال هراس، فوبیای اجتماعی، اختلال خلقی پیش از قاعدگی و اختلال استرس پس از سانحه پذیرفته شده‌است.
سرترالین در سال ۲۰۰۷ با تجویز در نزدیک به ۳۰ میلیون نسخه پرمصرف‌ترین داروی ضدافسردگی و نهمین داروی پرمصرف در ایالات متحده بوده است.
مکانیسم اثر
سرترالین از طریق جلوگیری از جذب مجدد سروتونین توسط گیرنده‌های عصبی پس سیناپسی و بالابردن غلظت سروتونین در دستگاه عصبی مرکزی است. سرترالین هم‌چنین به میزان کمی از جذب مجدد دوپامین جلوگیری می‌کند (حدود ۱٪ قدرت جلوگیری از جذب سروتونین آن) و تا حدی نیز وقفه‌دهنده گیرنده‌های آلفای آدرنالین است (حدود ۱٪ تا ۱۰٪ قدرت جلوگیری از جذب سروتونین آن).
فرمول شیمیایی سرترالین C17H17Cl2N است. نیمه عمر آن بین ۱۳ تا ۴۵ ساعت و در زنان حدود ۱٫۵ برابر بیش از مردان است. غلظت آن در پلاسمای خون پس از ۴ تا ۶ ساعت به حداکثر می‌رسد و درصد وابستگی آن به پروتئین پلاسمای خون حدود ۹۹٪ است.
عوارض جانبی
کاهش تمایلات جنسی ، خونریزیهای غیر طبیعی (نقاط قرمز در سطح پوست) ، آکاتزیا (عدم تحمل وضعیت نشسته)، بزرگی و احساس کشیدگی پستان و یا ترشح شیر در خانمها ، عوارض اکستراپیرامیدال ، گرفتگی و پرش ناگهانی عضلات ، تب، سرگیجه ، خشکی دهان ، افزایش احساس تشنگی ، خستگی ، تغییرات ناگهانی و بی اراده خلق ، تپش قلب ، راش پوستی ، احساس خارش در پوست