به گزارش سرويس بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران به نقل از وب دا، عضو مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به اینکه جمعیت هراسی یکی از اختلالات اضطرابی است، اظهار داشت: فرد مبتلا به جمعيت هراسي، ترس بارز و مستمر از يک يا چند موقعيت يا عملکرد اجتماعي دارد که در آن با افراد نا آشنا مواجه است يا ممکن است موضوع کنجکاوي آنها قرارگيرد دراين موقعيت شخص مي ترسد به گونه اي رفتار کند يا علائم اضطراب نشان دهد، که موجب تحقير و شرمندگي وي شود.
دکتر نغمه مخبر خاطر نشان کرد: فرد مبتلا به جمعیت هراسی، ترسي مفرط ازتحقير شدن يا خجالت کشيدن در موقعيت هايي نظير صحبت کردن در جمع، سخنراني کردن و يا پاسخ گفتن به سوالات شفاهي دارد.
دانشیار گروه روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به اینکه شخص مبتلا به جمعیت هراسی متوجه افراطي يا غيرمنطقي بودن ترس خود است، تصریح کرد: دراين اختلال شخص از موقعيت ها و يا عملکرد هاي اجتماعي اجتناب مي کند در غير اينصورت متحمل اضطراب شديد يا ناراحتي می شود.
دکتر نغمه مخبر با اشاره به اینکه اجتناب، انتظار توام با تشويش يا ناراحتي در موقعيت ها يا عملکرد هاي ترس برانگيز ، بطور قابل ملاحظه اي دربرنامه هاي معمول شخص، عملکرد شغلي و تحصيلي، فعاليتهاي اجتماعي و يا روابط با ديگران تداخل مي کند، خاطر نشان کرد: شيوع مادام العمر اين اختلال در مطالعات مختلف از 3 تا 13 درصد گزارش شده است و زنها بيشتر ازمردها به این عارضه مبتلا هستند.
وی با اشاره به اینکه بيشترين سن شيوع جمعيت هراسي ،سالهاي نوجواني است اما در سنين پايين تر (حتي 5 سالگي ) و بالاتر ( حتي 35 سالگي ) نيز شايع است خاطر نشان کرد: این اختلال می تواند آشفتگي و مشکلات عميقي در زندگي فرد ايجاد کند و در درمان جمعيت هراسي از روشهای روان درماني و دارو درماني استفاده می شود.
دکتر نغمه مخبر خاطر نشان کرد: فرد مبتلا به جمعیت هراسی، ترسي مفرط ازتحقير شدن يا خجالت کشيدن در موقعيت هايي نظير صحبت کردن در جمع، سخنراني کردن و يا پاسخ گفتن به سوالات شفاهي دارد.
دانشیار گروه روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به اینکه شخص مبتلا به جمعیت هراسی متوجه افراطي يا غيرمنطقي بودن ترس خود است، تصریح کرد: دراين اختلال شخص از موقعيت ها و يا عملکرد هاي اجتماعي اجتناب مي کند در غير اينصورت متحمل اضطراب شديد يا ناراحتي می شود.
دکتر نغمه مخبر با اشاره به اینکه اجتناب، انتظار توام با تشويش يا ناراحتي در موقعيت ها يا عملکرد هاي ترس برانگيز ، بطور قابل ملاحظه اي دربرنامه هاي معمول شخص، عملکرد شغلي و تحصيلي، فعاليتهاي اجتماعي و يا روابط با ديگران تداخل مي کند، خاطر نشان کرد: شيوع مادام العمر اين اختلال در مطالعات مختلف از 3 تا 13 درصد گزارش شده است و زنها بيشتر ازمردها به این عارضه مبتلا هستند.
وی با اشاره به اینکه بيشترين سن شيوع جمعيت هراسي ،سالهاي نوجواني است اما در سنين پايين تر (حتي 5 سالگي ) و بالاتر ( حتي 35 سالگي ) نيز شايع است خاطر نشان کرد: این اختلال می تواند آشفتگي و مشکلات عميقي در زندگي فرد ايجاد کند و در درمان جمعيت هراسي از روشهای روان درماني و دارو درماني استفاده می شود.