شروع بیت با حرف (پ)

[admin]

پدر، آن تیشه که بر خاک تو زد دست عجل
شیشه ای بود که شد باعث ویرانی من
(پروین اعتصامی)

مشاعره با حرف پ​

 

[baroon]

پاک سازید گر از گَرد کدورت جان را

اندر این آینه بینید رخ جانان را​

 

[baroon]

پیش بی درد دمی صحبت از درد مکن
شاخ سبز دلت را به خطا زرد مکن

مرد اگر نیست در آن شهر ولی کوه که هست
تکیه بر کوه کن و تکیه به نامرد مکن​

 

[شقایق کا]

پرورده عذاب و جگر گوشه غمم
مفهوم درد و رنجم و معنای ماتمم

 

[Maryam]

.


پدرم پشت دو بار آمدن چلچله ها ، پشت دو برف.
پدرم پشت دو خوابیدن در مهتابی پدرم پشت زمان ها مرده است...

 

[asl_davood]

پند خردمندان چه سود اکنون که بندم سخت شد

گر جستم این بار از قفس بیدار باشم زین سپس

 

[baroon]

پاي بر جا تر طلبكاری نديدم در جهان

از بدهكاری كه بی منّت ز ما خدمت گرفت​

 

[fatemeh]

پيله‌ات را بگشا، تو به اندازه‌ی پروانه شدن زيبايی...


​

 

[چاووش]

پشمینه پوش تند خو از عشق نشنیده است بو
از مستی اش رمزی بگو باشد که هشیاری کند

 

[baroon]

پیراهن خیس ابر تن پوش من است
صد باغ تبر خورده در آغوش من است

این زندگی کبود، این تلخ بنفش
زخمی است که سال هاست بر دوش من است



​

 

[Reza Sharifi]

پرده را برداريم :
بگذاريم كه احساس هوايي بخورد .بگذاريم بلوغ ،
زير هر بوته كه مي خواهد بيتوته كند .
بگذاريم غريزه پي بازي برود .كفش ها را بكند .
و به دنبال فصول از سر گل ها بپرد .
بگذاريم كه تنهايي آواز بخواند .
چيز بنويسد وبه خيابان برود .
ساده باشيم .ساده باشيم چه در باجه يك بانك چه در زير درخت .
​

سهراب سپهری

​

 

[مهشید]

پیش پای همه افتاده کلید مقصود
چیست دانی؟دل افتاده بدست آوردن
​

 

[baroon]

پنهان نمی کنم که تو را دوست دارمت
باور نمی کنی؟! به خدا دوست دارمت

شاهد هم اینکه در غزل عاشقانه ام
بعد از تمام قافیه ها دوست دارمت​

​

 

[baroon]

پروانه نیستم که به یک شعله جان دهم

شمعم که جان گدازم و دودی نیاورم


​

 

[baroon]

پیش ازاینت بیش ازاین اندیشه ی عشّاق بود

مهرورزی تو با ما شهره ی آفاق بود​

 

[ali jan]

پاسبان حرم دل شده ام شب همه شب

تا در این پرده جز اندیشه او نگذارم

 

[ali jan]

پرده مطربم از دست برون خواهد برد

آه اگر زانکه در این پرده نباشد کارم
​

 

[ali jan]

پیر پیمانه کش من که روانش خوش باد

گفت پرهیز کن از صحبت پیمان شکنان
​

 

[baroon]

پیراهنی از تار وفا دوخته بودم

​

​

چون تاب جفای تو نیاورد کفن شد


(طالب آملی)​

​

 

[مهشید]

پروانه صفت دیده به او دوخته بودم
وقتی که خبردار شدم سوخته بودم