شعر کوتاه - رضا کاظمی

[Maryam]

بهارانه با رضا کاظمی

بهار، اطمینان خاطری ستْ از دلهره ی پاییز...
​

1
بیا به هم دروغ بگوییم!
من بگویم: بهار شده
تو باور کنی، بیایی!

:.:گل:.:

2
امسالْ بهار
هفت سین مان کامل نیست.
سیب سرخ گونه هات را
کم دارد!

:.:گل:.:


3
بهار
و این همه دل تنگی؟!
نه،
شاید فرشته ای
فصل ها را به اشتباه
ورق زده باشد!

:.:گل:.:


4
بهار
گل نیست
شکوفه نیست
نه سبزه و
نه سفره ی هفت سین.
بهار
تویی که هر سال
تکرار می شوی
تکراری اما، نه!​

 

[Maryam]

تمام راه ها را برف گرفته است؛ از راه دیگری بیا !
​

بهار
میان سفره ی هفت سین
شکوفه کرده است
در قاب عکس تو!

:.:گل:.:

سازت را
با بهار کوک کن
مرا
با چشم هات!


:.:گل:.:

هر شب خیال می کنیم
با کسی خوابیده ایم، که باید.
اما،
ما فقط،
خیال می کنیم!​

 

[Maryam]

آب از سر پلی که می گذشتیمْ گذشته است دیگر!



​

نیایی هم
بهار می آید.
حفظ آبرو کن؛ بیا !

:.:گل:.:


نگران درهای بسته نیستم
باز می شوند همه ی شان.
نگران توام
که کدام طرف آستانه می ایستی!


:.:گل:.:


گاهی چتر را باید دست باران داد
روی سر خودش بگیرد
و ما
جایش بباریم!


:.:گل:.:


نان متبرک استْ لب هات.
کفر نیست اگر بگویم:
خدا را هم ببوسی، تقدیس می شود!​