اهواز قديمی ترين شهر خوزستان و مركز استان خوزستان است كه در كتيبه های باستانی از آن نام برده شده است. اين منطقه در زمان سلاطين عيلام شهري آباد و پر سكنه بوده است كه به نظر مي‌رسد در حملات آشور بانيپال يا اسكندر ويران شده است. اين منطقه برخلاف ظاهر جديد آن كه از دوره ناصرالدين‌شاه قاجار شكل گرفته ريشه‌در تمدن هاي عيلامي و اشكاني و ساساني دارد. پل سفيد(پل معلق)، پل سياه(پل پيروزي)، هتل قو، كارخانه‌ريسندگي و بافندگي، علي بن ميزيار اهوازي، دانشكده ادبيات (سه گوش)، كاروان‌سرا و ساباط معين التجار، پل بند شادروان اهواز، بافت قديمي اهواز و خانه قديمي ماپار برخي از ديدني هاي اين منطقه را تشكيل مي دهند. در اهواز 50 كارگاه نقره كاري موجود است كه لوازم آن با سبك مخصوص تهيه مي شودكه مورد توجه مشتريان است. عبدالغفار نجم الملك در سفرنامه خوزستان خود مي گويد: صنعت زرگري در تمام خوزستان رواج دارد، حتي در دهات و كپرهاي فقير و بيش‌تربراي ساختن گوشواره و آويز بيني و طوق گردن و خلخال و دست برنجي كه فقير و غني استعمال مي كنند. از ديگر صنايع دستي اهواز مي توان مسگري، نمدمالي، عبا، حصير و بوريا و گليم بافي را ذكر نمود.
++پستها به وسیله سیستم خودکار اتصال پستهای پیاپی کاربران با همدیگر ادغام شده اند++
مکان های دیدنی و تاریخی
پل سفيد(پل معلق)، پل سياه(پل پيروزي)، هتل قو، كارخانه‌ريسندگي و بافندگي، علي بن ميزيار اهوازي، دانشكده ادبيات (سه گوش)، كاروان‌سرا و ساباط معين التجار، پل بند شادروان اهواز، بافت قديمي اهواز و خانه قديمي ماپار برخي از ديدني هاي اين منطقه را تشكيل مي دهند.
++پستها به وسیله سیستم خودکار اتصال پستهای پیاپی کاربران با همدیگر ادغام شده اند++
صنايع و معادن
از نظر صنعتی شهرستان اهواز شاهرگ حياتی استان خوزستان محسوب می شود ودر آن كارخانه‌هاي و كارگاه های‌بزرگ صنايع‌غذايی، معدنی، فلزی، شيميايی تاسيس شده است. رونق كشاورزی و صنايع در منطقه سبب رونق بازرگانی‌شده و انواع توليدات صنعتی از قبيل ورق آهنی، لوله، پروفيل، پارچه متقال، مخازن تحت فشار و مبدل‌های حرارتی، انواع آهن آلات، نفت و توليدات كشاورزی مانند گندم، جو، تره بار، خرما از مهم‌ترين صادرات اين منطقه محسوب می شود.
++پستها به وسیله سیستم خودکار اتصال پستهای پیاپی کاربران با همدیگر ادغام شده اند++
کشاورزی و دام داری
اقتصاد شهرستان اهواز بر اساس صنعت، كشاورزی و دام داری استوار است. از دير باز كشاورزی در حوالی اهواز رواج فراوان داشته و سابقا زمين های رسوبی و حاصل خيز اهواز بوسيله سدهای بزرگ «بند قير» و سد اهواز آبياری می شده اند و در ساليان اخير با بستن سد كارون اراضی فراوانی به زير كشت رفته اند. از عمده ترين فرآورده های كشاورزی اهواز خرما، نيشكر، گندم، جو، برنج، تره بار را می توان نام برد كه از اين ميان خرما، نيشكر و تره بار جنبه صادراتی دارند. دامداری نيز از فعاليت های قابل توجه اين شهرستان به شمار می رود كه البته از توليدات دامی، 80 درصد به مصرف نيازمندی های محلی می رسد و مازاد آن به شهرهای مجاور صادر می گردد.
++پستها به وسیله سیستم خودکار اتصال پستهای پیاپی کاربران با همدیگر ادغام شده اند++
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
اهواز قديمی ترين شهر خوزستان است كه در كتيبه های باستانی از آن نام برده شده است. نام اهواز در ابتدا (دوره عيلاميان) «اوكسين» بوده و سپس درزمان ساسانيان به «هرمز شهر» تبديل شده است. مورخين بنای آن را به اردشير بابكان و عده ای نيز به دوران حكومت شاپور اول و از طرفی به دوران هخامنشيان نسبت می دهند. نام اهواز با كالای شكر و پارچه در همه جهان مشهور و به بزرگی موصوف بود وبه همين جهت بعد از حمله اعراب به ايران نام آن به سوق الاهواز يعنی بازار هوزی ها تبديل شد. البته اصل و ريشه هوز اشاره به قبيله ای بوده كه در اهواز زندگی می كردند و نيز به معنی نيشكر هم آمده است. ساسانيان بناهای زيادی در اهواز و پل ها و سدهايی بر روی كارون بنا کردند، اما از قرن ششم به بعد به علت خراب شدن سدها از جمله سد شادروان و نيز جنگ ها و اغتشاشات داخلی، اهواز ويران شد و در زمان ناصرالدين شاه قاجار به رونق دوباره ای دست يافت. علت رونق اين منطقه حفر كانال سوئز در مصر و توجه اروپاييان به منظور بهره برداری سياسی به جنوب ايران بود كه تحولاتی را در بازرگانی اين شهر بوجود آورد. ناصرالدين شاه از اين فرصت برای گسترش كشتيرانی برروی كارون استفاده كرد و توسط والی خوزستان در كنار اهواز قديم بندر گاهی به نام بندر«ناصريه» ايجاد كرد ولی سال های بعد اين شهر نام قديمی خود اهواز را باز يافت.
++پستها به وسیله سیستم خودکار اتصال پستهای پیاپی کاربران با همدیگر ادغام شده اند++
مکان های دیدنی و تاریخی
پل سفيد(پل معلق)، پل سياه(پل پيروزي)، هتل قو، كارخانه‌ريسندگي و بافندگي، علي بن ميزيار اهوازي، دانشكده ادبيات (سه گوش)، كاروان‌سرا و ساباط معين التجار، پل بند شادروان اهواز، بافت قديمي اهواز و خانه قديمي ماپار برخي از ديدني هاي اين منطقه را تشكيل مي دهند.
++پستها به وسیله سیستم خودکار اتصال پستهای پیاپی کاربران با همدیگر ادغام شده اند++
صنايع و معادن
از نظر صنعتی شهرستان اهواز شاهرگ حياتی استان خوزستان محسوب می شود ودر آن كارخانه‌هاي و كارگاه های‌بزرگ صنايع‌غذايی، معدنی، فلزی، شيميايی تاسيس شده است. رونق كشاورزی و صنايع در منطقه سبب رونق بازرگانی‌شده و انواع توليدات صنعتی از قبيل ورق آهنی، لوله، پروفيل، پارچه متقال، مخازن تحت فشار و مبدل‌های حرارتی، انواع آهن آلات، نفت و توليدات كشاورزی مانند گندم، جو، تره بار، خرما از مهم‌ترين صادرات اين منطقه محسوب می شود.
++پستها به وسیله سیستم خودکار اتصال پستهای پیاپی کاربران با همدیگر ادغام شده اند++
کشاورزی و دام داری
اقتصاد شهرستان اهواز بر اساس صنعت، كشاورزی و دام داری استوار است. از دير باز كشاورزی در حوالی اهواز رواج فراوان داشته و سابقا زمين های رسوبی و حاصل خيز اهواز بوسيله سدهای بزرگ «بند قير» و سد اهواز آبياری می شده اند و در ساليان اخير با بستن سد كارون اراضی فراوانی به زير كشت رفته اند. از عمده ترين فرآورده های كشاورزی اهواز خرما، نيشكر، گندم، جو، برنج، تره بار را می توان نام برد كه از اين ميان خرما، نيشكر و تره بار جنبه صادراتی دارند. دامداری نيز از فعاليت های قابل توجه اين شهرستان به شمار می رود كه البته از توليدات دامی، 80 درصد به مصرف نيازمندی های محلی می رسد و مازاد آن به شهرهای مجاور صادر می گردد.
++پستها به وسیله سیستم خودکار اتصال پستهای پیاپی کاربران با همدیگر ادغام شده اند++
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
اهواز قديمی ترين شهر خوزستان است كه در كتيبه های باستانی از آن نام برده شده است. نام اهواز در ابتدا (دوره عيلاميان) «اوكسين» بوده و سپس درزمان ساسانيان به «هرمز شهر» تبديل شده است. مورخين بنای آن را به اردشير بابكان و عده ای نيز به دوران حكومت شاپور اول و از طرفی به دوران هخامنشيان نسبت می دهند. نام اهواز با كالای شكر و پارچه در همه جهان مشهور و به بزرگی موصوف بود وبه همين جهت بعد از حمله اعراب به ايران نام آن به سوق الاهواز يعنی بازار هوزی ها تبديل شد. البته اصل و ريشه هوز اشاره به قبيله ای بوده كه در اهواز زندگی می كردند و نيز به معنی نيشكر هم آمده است. ساسانيان بناهای زيادی در اهواز و پل ها و سدهايی بر روی كارون بنا کردند، اما از قرن ششم به بعد به علت خراب شدن سدها از جمله سد شادروان و نيز جنگ ها و اغتشاشات داخلی، اهواز ويران شد و در زمان ناصرالدين شاه قاجار به رونق دوباره ای دست يافت. علت رونق اين منطقه حفر كانال سوئز در مصر و توجه اروپاييان به منظور بهره برداری سياسی به جنوب ايران بود كه تحولاتی را در بازرگانی اين شهر بوجود آورد. ناصرالدين شاه از اين فرصت برای گسترش كشتيرانی برروی كارون استفاده كرد و توسط والی خوزستان در كنار اهواز قديم بندر گاهی به نام بندر«ناصريه» ايجاد كرد ولی سال های بعد اين شهر نام قديمی خود اهواز را باز يافت.
آخرین ویرایش: