شهرستان جاسك،با پهنهای حدود 2/16136كيلومترمربع، در كرانه دريای مكران (دريای عمان) در خاور تنگه هرمز قرار دارد و بلندی آن از سطح دريا 8/4 متر است. جاسكدر گذر زمان دارای نامهای بسياری چون كارپل، كارپلا،جاشك، كفشك، جك، رأس الجاسك، و جاسك بوده است و در روزگار هخامنشيان، به آن بديس يا باديس میگفته اند. به دليل کمبود آب در شهرستان جاسک، کشاورزی رونق چندانی ندارد. توليدات صنايع دستي اين شهرستان بيشتر جنبه خود مصرفيدر منطقهداشته و زنان بشاگرد در نقاط روستايي صنايع دستي منطقه را توليد و عرضه مي كند. سمبل صنايع دستي اين ناحيه را مي توان ساخت كپرها كه واحد مسكوني خانواده را تشكيل ميدهد، دانست كه از شاخه ها و برگهاي نخل درست مي شود. حصيربافي، زيرانداز بافي، سوزن دوزي، خورجين و جوال دوزي، خرسك پشمي (كه نازكتر از گليم است) و كم دوزي از جمله صنايع دستي رواج يافته در اين شهرستان است. مهمترين دليل اهميت يافتن جاسك، موقعيت سوقالجيشي آن در كرانههاي خليج فارس بوده است. اين موقعيت از دورههاي پيش از اسلام مورد توجه حكام بوده است. از سوي ديگر، رواج صيد مرواريد و نيز وجود امكان تجارت خارجي براي ايران از اين طريق اهميت آنرا افزود. با اعمال سياستهاي استعمارگرانه انگليس در جاسك در قرن هفدهم، برخي تأسيسات پايهاي درمنطقه ايجاد ميشود و جاسك از اين منظر اهميت مييابد. هم اكنون نيز جاسك بهعنوان يك مركز صيد ماهي مطرح است و نيز ويژگي بندرگاهي آن به اهميت اين منطقه افزوده است. سواحل زيبا و گرم درياي مكران(عمان) مهمترين جاذبهي ديدني شهرستان جاسك را تشكيل ميدهد. آب های كرانهای جاسك از نظر منبع صيد و راه های دريايی دارای ارزش ويژهای است. بيش تر مردم جاسك به ماهی گيری می پردازند و« بحل» و«يك بنی»، در نزديكی شهر جاسك از صيدگاه های مهم اين ناحيه به شمار ميآيند. صيد های مهم اين منطقه ماهی «هوور» و «ساردين» است و ماهی غير خوراكی«موتو» نيز صيد می شود. كوه سيبا درميان شهرستان ميناب و جاسك، آثار انگليسی ها و هلندی ها، اتاق های ساسانی درآخر دماغه كوه مبارك، امام زاده اميرديوان، دژ پرتغالی ها در بندر جاسك، دخمه و گورستان پيش از اسلام در 15 كيلومتری شمال خاوری شهر جاسك، در محلی به نام سعادتمند، ساختمان پست و تلگراف ( 1869 م ) و ساختمان بنگله سرخ ( 1294هـ . ق ) برخي از مكان هاي ديدني و تاريخي شهرستان جاسك را تشكيل ميدهند.