شهرستان حاجی‌آباد درشمال استان هرمزگان قراردارد و بلندی آن از سطح دريا هزارمتراست. اين شهرستان از سوی شمال و خاور به استان كرمان، از باختر به استان فارس و از جنوب به بخش فين شهرستان بندر عباس محدود مي‌شود. شهرستان حاجی آباد، ناحيه‌ای است كه درميان كوه های آن، دشت های پهناور و حاصل خيز قرار گرفته اند. اين شهرستان به دو بخش خاوری و باختری بخش می شود، كه هر كدام از اين بخش ها از نظر جنس خاك، پهنه، آب، كشت‌و آب و هوا، دارای ويژگی‌هايی است. آب و هوای بخش خاوری، در زمستان معتدل و تابستان آن گرم و خشك بوده،آب اين بخش به گونه چشمه سارهای كوهستانی بوده و بيش تر روستاها در پيرامون همين چشمه سارها بنا شده‌اند. بخش خاوری شامل ناحيه فارغان است، كه پيرامون آن پاره ای زمين های داخلی را دنباله رشته كوه زاگرس در بر گرفته و دارای ستيغ های بلند و دره های ژرف می باشد. ناحيه فارغان و احمدی با توجه به كوهستانی بودن و دگرگونی آب و هوا، دارای پوشش گياهی از گونه های درختان جنگلی سردسيری و گرمسيری می باشند. از دشت پهناور بخش خاوری می توان به دشت آشكارا اشاره كرد كه گونه های فرآورده های كشاورزی در آن كشت می‌شود. بخش باختری كم آب بوده و رود خانه ها، به دليل گذشتن از شوره زارها و گنبد های نمكی دارای آب شور می باشند كه از نظر كشاورزی غير قابل استفاده اند. دشت پهناور گله به دليل شوری گله گاه و پهناوری شوره زارها، جز در كناره شمال و نقاطی از كناره جنوبی، در ديگر نواحی قابل استفاده برای كشاورزی نمی باشد. از اين رو بيش تر مردم اين ديار، در بخش خاوری آن به سر می برند و بخش باختری جمعيت اندكی دارد. كار مردم بخش باختری، كشاورزی است كه با شمار كمی دام به كار خود ادامه می دهند.
قالي بافي از جمله صنايع دستي رايج و مهم اين منطقه است . اين صنعت به ويژه در بين عشاير اسكان يافته رونق زيادي دارد. عشاير اسكان يافته افشاري و اييني به توليد و تهيه انواع قالي، قاليچه، رويه پشتي و چنته اشتغال دارند. اندازه فرش هاي منطقه در ابعاد 2×3 متر است. درشهرستان حاجی آباد و پيرامون آن، كشاورزی و باغ داری رواج داشته و سيستم كشاورزی کارآمدی، متناسب‌با توانايی‌های مالی كشاورزی ناحيه‌پيدا شده است. فرآورده‌های مهم اين بخش خرما، مركبات (ليمو شيرين و نارنگی)، صيفی، غلات و حبوبات مي‌شود. پرورش درخت خرما و مركبات اهميت بسياری دارد، به طوری که در فارغان و هماگ ليموشيرين و نارنگی كم نظيری به دست می آيد. پرورش اين محصولات به ويژه در بخش احمدی از كارهای پر سود روستاييان اين ديار به شمار می رود. دام‌داران اين بخش كوچ نشين بوده و به دليل نبودن مراتع مرغوب و استفاده بيش از اندازه از آن‌ها در اين بخش، دام پروری رونق چندانی ندارد. آب سرد برغنی معروف به آب«ريشو»، آب معدنی پيرامون روستای معدونيه و چشمه سبز پوشان از جمله ديدني هاي اين شهرستان به شمار مي‌آيند.
قالي بافي از جمله صنايع دستي رايج و مهم اين منطقه است . اين صنعت به ويژه در بين عشاير اسكان يافته رونق زيادي دارد. عشاير اسكان يافته افشاري و اييني به توليد و تهيه انواع قالي، قاليچه، رويه پشتي و چنته اشتغال دارند. اندازه فرش هاي منطقه در ابعاد 2×3 متر است. درشهرستان حاجی آباد و پيرامون آن، كشاورزی و باغ داری رواج داشته و سيستم كشاورزی کارآمدی، متناسب‌با توانايی‌های مالی كشاورزی ناحيه‌پيدا شده است. فرآورده‌های مهم اين بخش خرما، مركبات (ليمو شيرين و نارنگی)، صيفی، غلات و حبوبات مي‌شود. پرورش درخت خرما و مركبات اهميت بسياری دارد، به طوری که در فارغان و هماگ ليموشيرين و نارنگی كم نظيری به دست می آيد. پرورش اين محصولات به ويژه در بخش احمدی از كارهای پر سود روستاييان اين ديار به شمار می رود. دام‌داران اين بخش كوچ نشين بوده و به دليل نبودن مراتع مرغوب و استفاده بيش از اندازه از آن‌ها در اين بخش، دام پروری رونق چندانی ندارد. آب سرد برغنی معروف به آب«ريشو»، آب معدنی پيرامون روستای معدونيه و چشمه سبز پوشان از جمله ديدني هاي اين شهرستان به شمار مي‌آيند.