شهرستان دشتي يكي از مناطق مهم استان بوشهر است كه بر اساس سرشماری سال 1375؛ 69530 نفر جمعيت داشته است. اهالی از نژاد آريايی هستند و طوايف بومی، سادات، كللی ها، خواجه ها، و اميری ها در اين شهر ساكن هستند. مردم دشتی مسلمان و شيعه مذهبند و فارسی را با گويش محلی صحبت می کنند. صنايع دستی در شهرستان دشتی بيش تر شامل صنايع دستی عشايری است که اغلب آن ها را دست بافت ها تشکيل می دهند. از اين ميان می توان به حصيربافی، گليم و جاجيم بافی اشاره نمود. در شهرستان دشتی بوميان با استفاده از شاخه و برگ و نی های موجود در اطراف رودها به بافت حصير و سبد می پردازند. در بافت حصير و سبد معمولا از طرح و نقشه های به خصوصی استفاده نمی شود و بيش تر طرح ها ناشی از تخيلات بافندگان بومی است. گليم بافی در ايران شيوه های گوناگون دارد و در اغلب نقاط ايران همه شيوه ها رايج است، ولی نقش ها و رنگ آميزی هايی که بافندگان مناطق مختلف به کار می برند هر يک دارای ويژگی های خاص خود بوده و اغلب از روی نقش و رنگآميزی يک گليم، می توان به محل توليد آن پی برد. گليم های قشقايی معمولا دارای رنگ های بسيار زيبا و شاد است و بيش تر رنگ های زنده طبيعت را می توان در آن مشاهده کرد. نقوش اين گليم ها معمولا نقوش متنوع هندسی است. در شهرستان دشتی بافت گليم در كارگاه های افقی و در روی زمين انجام می گيرد و گليم مرغوب معمولا از پشم تهيه می شود. جاجيم يک گونه پارچه زبر است كه جنبه فرش هم دارد. بافت جاجيم در اکثر قريب به اتفاق دهات و مناطق روستايی ايران مرسوم است تنها تفاوت و امتياز جاجيم بعضی از مناطق نسبت به ساير جاها ترکيب رنگ و ظرافت نخ و نقوشی است که روی آن ايجاد می کنند. در شهرستان دشتی نيز جاجيم های زيبا بانقوش متنوع توليد می شود.