شهرستان شوشتر در 90 كيلومتري شمال اهواز آثاري از تمدن هاي اعيلامي تا اسلامي را در خود جاي داده‌است. شوشتر در قديم مركز استان خوزستان بود و هم اكنون يكی از شهرهای‌آباد،با اهميت‌و‌تاريخی‌اين‌استان‌به‌شمار‌می‌رود.ديبای‌شوشتری شهرت جهانی‌داشته است و در قرن دهم پوشش كعبه را از ديبای شوشتری تهيه می كرده‌اند.
علاوه بر آثاري كه عظمت نواحي گتوند، عقيلي،شعييه و ديلم را در دوران عيلامي نمايان مي‌سازد ؛شوشتر با شبكه اي از سازه‌هاي پيچيده نظير پل‌ها، شبكه‌ها، آسياب‌ها و آبشارها به صورت موزه تاسيسات درآمده است. قلعه سلاسل، بند ميران، كلاه‌فرنگي، پل شادروان، بند برج عيار، آبشارهاي متعدد، نهر بزرگ داريون، مسجد جامع و خانه مستوفي‌كه به اداره‌ميراث‌فرهنگي تبديل شده از مهم‌ترين‌ديدني‌هاي‌شهرستان شوشتر به شمار مي‌آيند.
مکان های دیدنی و تاریخی
علاوه بر آثاري كه عظمت نواحي گتوند، عقيلي،شعييه و ديلم را در دوران عيلامي نمايان مي‌سازد اين شهر با شبكه اي از سازه هاي پيچيده نظير پل ها، شبكه ها، آسياب‌ها و آبشارها به صورت موزه تاسيسات درآمده است. قلعه سلاسل، بند ميران، كلاه‌فرنگي، پل شادروان، بند برج عيار، آبشارهاي متعدد، نهر بزرگ داريون، مسجد جامع و خانه مستوفي كه به اداره ميراث فرهنگي تبديل شده از مهم ترين ديدني‌هاي شهرستان شوشتر به شمار مي‌آيند.
صنايع و معادن
دو واحد بزرگ صنعتی كشت و صنعت نيشكر كارون در اين شهرستان از جمله مهم ترين مراكز صنعتی است‌كه توليد شكر را در اين منطقه بر عهده دارند.
کشاورزی و دام داری
شوشتر يكی از مراكز مهم كشاورزی ايران محسوب شده و محصولات عمده آن گندم، ذرت، حبوبات وصيفی‌جات است اين شهرستان به علت دارا بودن سدها، پل ها و آسياب های متعدد به صورت موزه تاسيسات مهار آب و استفاده از نيروی آن درآمده است. پس از كشاورزی دام‌داری نيز در اين شهرستان اهميت بسياری داشته است. دام و فرآورده های دامی و لبنی از جمله توليدات اين بخش است. همچنين شوشتر يكی از قطب‌های مهم توليد آبزيان در سطح ايران بوده كه در حدود دو سوم کل ماهی‌های استان خوزستان در شوشتر توليد وبه بازار كشور عرضه می‌شود.
مشخصات جغرافيايي
شهرستان شوشتر با 3538 كيلومتر مربع مساحت در مركز استان خوزستان واقع شده و مركز آن شهر شوشتر است. اين شهرستان از شمال به شهرستان های دزفول و مسجد سليمان، از باختر به شهرستان های اهواز و دزفول و از جنوب به شهرستان های مسجد سليمان و اهواز محدود است. شهر شوشتر با 6/17 كيلومتر مربع مساحت در 85 كيلومتری شمال شهر اهواز از نظر جغرافيايی بين 32 درجه و 3 دقيقه‌ی پهنای شمالی و 48 درجه و 50 دقيقه ی درازای خاوری نسبت به نصف النهار گرينويچ قرار دارد. بلندی اين شهرستان از سطح آب 43 متر و هوای آن گرم است. مركز شهرستان شوشتر به چند راه پيوسته است:
راه اصلی به سوی شمال باختری به درازای 60 كيلومتر تا شهر دزفول
راه فرعی به سوی شمال به درازای 30 كيلومتر تا شهرك گتوند
راه فرعی به سوی جنوب خاوری به درازای 15 كيلومتر تا راه اصلی مسجد سليمان- اهواز
راه فرعی به سوی جنوب به درازای 52 كيلومتر تا راه اصلی مسجد سليمان – اهواز كه از راه شوشتر به درازای 85 كيلومتر به اهواز پيوسته است.
فاصله هوايی اين شهرستان تا تهران 463 كيلومتر است.
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
شوشتر در چهار هزار سال پيش از ميلاد مسيح بنا شده و در هزاره قبل از ميلاد «هيدالو» نام داشت. از لحاظ جغرافيايی در شمال خاوری جلگه خوزستان و حد فاصل كوهستان و دشت قرار گرفته است. بعضی از مورخان بر اين باورند كه نام شوشتر از واژه «شوسا» يا «سوسا» يعنی «مطبوع» و «دلپسند» گرفته شده است و عده ای آن را «شاه شاتر» يعنی «شهر شاه» می‌دانند. برخی شوش را به معنی خوب و شوشتر را به معنی خوب تر دانسته اند و برخی نيز آن را به مناسبت اين كه شش دروازه داشته است، «شش در» گفته و اعراب آن را «تستر» گفته اند. مورخين قديمی درباره شهر شوشتر نوشته اند: تستر شهری بزرگ، زيبا، خرم و دارای پاليزهای نيكو و باغ های عالی است. همچنين درباره اين شهر نوشته اند:
والرين قيصر روم، اسير شاپور اول ساسانی شد و در هفت سال اسيری به ساختن سد عظيم شادروان كه زير شوشتر واقع است، اشتغال داشت، اعراب شادروان را از عجايب ابنيه جهان شمرده اند. هنوز آثار آن به كلی از بين نرفته است. شوشتر در قديم مركز استان خوزستان بود و هم اكنون يكی از شهرهای آباد، زيبا و تاريخی اين استان به شمار می رود. ديبای‌شوشتری شهرت جهانی‌داشته است و در قرن دهم پوشش كعبه را از ديبای شوشتری تهيه می كرده‌اند
علاوه بر آثاري كه عظمت نواحي گتوند، عقيلي،شعييه و ديلم را در دوران عيلامي نمايان مي‌سازد ؛شوشتر با شبكه اي از سازه‌هاي پيچيده نظير پل‌ها، شبكه‌ها، آسياب‌ها و آبشارها به صورت موزه تاسيسات درآمده است. قلعه سلاسل، بند ميران، كلاه‌فرنگي، پل شادروان، بند برج عيار، آبشارهاي متعدد، نهر بزرگ داريون، مسجد جامع و خانه مستوفي‌كه به اداره‌ميراث‌فرهنگي تبديل شده از مهم‌ترين‌ديدني‌هاي‌شهرستان شوشتر به شمار مي‌آيند.
مکان های دیدنی و تاریخی
علاوه بر آثاري كه عظمت نواحي گتوند، عقيلي،شعييه و ديلم را در دوران عيلامي نمايان مي‌سازد اين شهر با شبكه اي از سازه هاي پيچيده نظير پل ها، شبكه ها، آسياب‌ها و آبشارها به صورت موزه تاسيسات درآمده است. قلعه سلاسل، بند ميران، كلاه‌فرنگي، پل شادروان، بند برج عيار، آبشارهاي متعدد، نهر بزرگ داريون، مسجد جامع و خانه مستوفي كه به اداره ميراث فرهنگي تبديل شده از مهم ترين ديدني‌هاي شهرستان شوشتر به شمار مي‌آيند.
صنايع و معادن
دو واحد بزرگ صنعتی كشت و صنعت نيشكر كارون در اين شهرستان از جمله مهم ترين مراكز صنعتی است‌كه توليد شكر را در اين منطقه بر عهده دارند.
کشاورزی و دام داری
شوشتر يكی از مراكز مهم كشاورزی ايران محسوب شده و محصولات عمده آن گندم، ذرت، حبوبات وصيفی‌جات است اين شهرستان به علت دارا بودن سدها، پل ها و آسياب های متعدد به صورت موزه تاسيسات مهار آب و استفاده از نيروی آن درآمده است. پس از كشاورزی دام‌داری نيز در اين شهرستان اهميت بسياری داشته است. دام و فرآورده های دامی و لبنی از جمله توليدات اين بخش است. همچنين شوشتر يكی از قطب‌های مهم توليد آبزيان در سطح ايران بوده كه در حدود دو سوم کل ماهی‌های استان خوزستان در شوشتر توليد وبه بازار كشور عرضه می‌شود.
مشخصات جغرافيايي
شهرستان شوشتر با 3538 كيلومتر مربع مساحت در مركز استان خوزستان واقع شده و مركز آن شهر شوشتر است. اين شهرستان از شمال به شهرستان های دزفول و مسجد سليمان، از باختر به شهرستان های اهواز و دزفول و از جنوب به شهرستان های مسجد سليمان و اهواز محدود است. شهر شوشتر با 6/17 كيلومتر مربع مساحت در 85 كيلومتری شمال شهر اهواز از نظر جغرافيايی بين 32 درجه و 3 دقيقه‌ی پهنای شمالی و 48 درجه و 50 دقيقه ی درازای خاوری نسبت به نصف النهار گرينويچ قرار دارد. بلندی اين شهرستان از سطح آب 43 متر و هوای آن گرم است. مركز شهرستان شوشتر به چند راه پيوسته است:
راه اصلی به سوی شمال باختری به درازای 60 كيلومتر تا شهر دزفول
راه فرعی به سوی شمال به درازای 30 كيلومتر تا شهرك گتوند
راه فرعی به سوی جنوب خاوری به درازای 15 كيلومتر تا راه اصلی مسجد سليمان- اهواز
راه فرعی به سوی جنوب به درازای 52 كيلومتر تا راه اصلی مسجد سليمان – اهواز كه از راه شوشتر به درازای 85 كيلومتر به اهواز پيوسته است.
فاصله هوايی اين شهرستان تا تهران 463 كيلومتر است.
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
شوشتر در چهار هزار سال پيش از ميلاد مسيح بنا شده و در هزاره قبل از ميلاد «هيدالو» نام داشت. از لحاظ جغرافيايی در شمال خاوری جلگه خوزستان و حد فاصل كوهستان و دشت قرار گرفته است. بعضی از مورخان بر اين باورند كه نام شوشتر از واژه «شوسا» يا «سوسا» يعنی «مطبوع» و «دلپسند» گرفته شده است و عده ای آن را «شاه شاتر» يعنی «شهر شاه» می‌دانند. برخی شوش را به معنی خوب و شوشتر را به معنی خوب تر دانسته اند و برخی نيز آن را به مناسبت اين كه شش دروازه داشته است، «شش در» گفته و اعراب آن را «تستر» گفته اند. مورخين قديمی درباره شهر شوشتر نوشته اند: تستر شهری بزرگ، زيبا، خرم و دارای پاليزهای نيكو و باغ های عالی است. همچنين درباره اين شهر نوشته اند:
والرين قيصر روم، اسير شاپور اول ساسانی شد و در هفت سال اسيری به ساختن سد عظيم شادروان كه زير شوشتر واقع است، اشتغال داشت، اعراب شادروان را از عجايب ابنيه جهان شمرده اند. هنوز آثار آن به كلی از بين نرفته است. شوشتر در قديم مركز استان خوزستان بود و هم اكنون يكی از شهرهای آباد، زيبا و تاريخی اين استان به شمار می رود. ديبای‌شوشتری شهرت جهانی‌داشته است و در قرن دهم پوشش كعبه را از ديبای شوشتری تهيه می كرده‌اند