• توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.

علائم ظهور امام زمان(عج)

parastu

متخصص بخش گالری عکس



سلام دوستای ایران انجمنی:7:

این مطلبی که می خوام براتون قرار بدم موضوع تحقیقی هست که برای درس اندیشه دوران کاردانیم تحویل استادمون دادم و خیلی هم ازش استقبال کرد..
به نظرم رسید که به مناسبت این میلاد فرخنده این مطلب رو که در ارتباط با امام زمان (عج) هست رو تو انجمن قرار بدم که دوستان علاقه مند از اون استفاده کنند.
امیدوارم به دردتون بخوره..
:گل:






 

parastu

متخصص بخش گالری عکس
(علائم حتمی ظهور امام زمان عج)


علائم حتمی، علائمی هستند كه پیش از ظهور حتما اتفاق خواهند افتاد. با ظهور این علائم، مردم متوجه نزدیك شدن، و به پایان رسیدن شب سیه و ظلمانی می شوند و پس از آن حضرت ظهور می فرمایند و جهان را با عدالت و حكومت خود، از ظلمها و بدیها می رهانند .
در اینجا به تبیین برخی از علائم حتمی ظهور می پردازیم :

1.دجّال:
دجال شخصی است كه در برخی روایات توصیفاتی برای او ذكر شده است مانند دجال مردی چاق،‌سرخ ‌رو، موی سر مجعّد، چشم راست او اعور، چشم او مانند دانه انگوری است كه بر روی آب قرار دارد.محل خروج دجال است كه در روایات مكآنهای مختلفی برایش نقل شده است از جمله اصفهان، خراسان، سجستان و همچنین سرنوشت دجال كه عاقبت به دست چه كسی به هلاكت می‌رسد كه در این باره روایات دو دیدگاه را مطرح می‌كنند بعضی قائلند كه به دست حضرت عیسی و بعضی به دست حضرت مهدی (عج) جهت اختصار ما در پی ذكر روایات نیستیم.


2. سفیانی:
در خصوص سفیانی دو دسته روایت داریم: دسته اول اینكه: پیش از ظهور حضرت حجت (عج) مردی از نسل ابوسفیان خروج می كند كه مردی است ظاهرالصلاح و به ذكر خدا مشغول ولی پلید و فریبكار است و دولت عباسی را برای همیشه منقرض می كند و شیعیان زیادی را به قتل می رساند و از ظهور آن حضرت اطلاع می یابد لشگری برای كشتن آن حضرت می فرستد كه در بیابان بین مكه و مدینه در زمین فرو می روند. دسته دوم: اینكه سفیانی جنبه توصیفی داشته باشد نه شخصی یعنی در مقابل هر مرد انقلابی و مصلح راستین یك (یا چند) سفیانی قد علم خواهند كرد.


3-سید حسنی:
بر اساس احادیث و روایات، خروج سید حسنی، ‌از نشانه‌های ظهور حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ است. امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمودند: سید حسنی جوانی خوش سیماست كه از سرزمین دیلم و قزوین برای نصرت و یاری آل محمد ـ صلّی الله علیه و آله ـ قیام می‌نماید و با بانگی رسا و بیانی شیوا فریاد بر می‌آورد كه به یاری آل محمد ـ صلّی الله علیه و آله ـ برسید و از شما طلب یاری می‌كند. مردان از طالقان كه شوق شدید به جهاد دارند به او پاسخ مثبت می‌دهند. سید حسنی، پس از دوران طولانی، زمام امور مناطقی را به دست می‌گیرد و اندكی پیش از ظهور به سوی عراق وكوفه می‌رود و از دیلم و قزوین تا كوفه زمین را از لوث وجود ظالمان پاك می‌كند و سرانجام كوفه را محل اقامت خویش قرار می‌دهد؛ مدتی در كوفه اقامت می‌نمایند و سپس «خبر ظهور مهدی (عج) به ایشان می‌رسد، سید با یارانش به محضر حضرت مشرف می‌شوند و از آن حضرت مطالبه دلایل امامت و موارث انبیاء را می‌نماید.


4-قیام سید خراسانی:
قیام سید خراسانی یكی از علائم و نشانه های ظهور مهدی موعود (عج) معرفی شده است و روایات زیادی در این زمینه نظیر روایت ذیل وجود دارد «خروج خراسانی،‌سفیانی و یمانی در یك سال و یك ماه و یك روز است.» و در برخی از روایات خراسانی و سفیانی به دو اسب مسابقه تشبیه شده اند كه خراسانی از مشرق و سفیانی از مغرب به طرف كوفه در حركت اند در مجموع از روایات چنین استفاده می شود كه قیام سید خراسانی از مشرق زمین آغاز و به سوی عراق به پیش می رود.در مورد صفات جسمانی سید خراسانی نیز برداشتهای متفاوت و گوناگون وجود دارد مثلاً از كلمه «فتی» كه در روایات مربوط به سید خراسانی یا حسنی ذكر شده است بعضی جوانی سنی را فهمیده و در نتیجه می گویند سید خراسانی هنگام قیامش، جوان است در حالی كه برخی دیگر جوان مردی را معنی مناسب برای آن می دانند و می گویند جوان مردی یكی از ویژگی های سید خراسانی است نه اینكه سید خراسانی هنگام قیام در سنین جوانی قرار داشته باشدیكی دیگر از صفات جسمانی سید خراسانی داشتن خال بر گونه و یا دست راست است و در تفسیر آن نیز احتمالات مختلف وجود دارد كه آیا به معنی خال معروف است و یا اینكه از ماده خلل و به معنی آسیب دیدگی و نقص است.

 

parastu

متخصص بخش گالری عکس
علائم غیر حتمی

علایم غیرحتمی، با ظهور ارتباط استلزامی ندارند، زیرا ممكن است برخی از آنها اصلا واقع نشود ولی ظهور تحقق یابد. و احتمال دارد برخی از نشانه‌ها حادث شود ولی ظهور توأم و همزمان با آنها شكل نگیرد و بدین بیان كه: این نشانه‌ها، بیانگر ظرف تحقق ظهور باشند، مانند اینكه گفته شود: نامه رسان هنگامی می‌آید كه هوا صاف باشد. منظور این است كه نامه رسان در زمان نامساعد بودن هوا نخواهد آمد، نه این كه هر وقت هوا صاف بود او می‌آید. در باب علایم ظهور نیز مراد این است كه حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ در غیر این اوضاع ظهور نخواهد فرمود، نه این كه هر وقت این اوضاع پدیدار شد،‌ حضرتش باید ظهور كند. از مباحث یاد شده بر می‌آید كه فساد و... شرط ظهور نبوده بلكه نشانه‌های ظهور هستند.

از جمله علائم غیر حتمی ظهور، گسترش و فراگیر شدن فساد می باشد.
- یكی دیگر از علائمی كه در روایات به آن اشاره و تاكید شده است، تعطیلی امر به معروف و نهی از منكر در جهان و خصوصاً در بین مسلمین می باشد.

- علامت دیگر كه به عنوان علامت آخر الزمان در روایات وارد شده است، ترویج ربا خواری می باشد.

- علامت دیگر، قطع رحم می باشد. در حدیث شریفی از پیامبر وارد شده است كه «در آخر الزمان قطع رحم شایع گردیده و مردم به خاطر طعام دادن بر هم منّت گذارند، آنگاه كه بزرگترها بر كوچكترها محبت نكنند و حیای كوچكترها بسیار كم شود.»

- یكی دیگر از علائم این است كه پدران فرائض مذهبی و دینی را به فرزندان خود یاد ندهند و به فكر یادگیری فرائض الهی و مسائل دینی از ناحیه فرزندان خود نباشند. و در روایت آمده است كه پدران به این قانع هستند كه فرزندان آنها متاع ناچیزی از دنیا بدست آورند.

- و در روایتی ـ امام صادق علیه‌السّلام ـ به یكی از یاران خود نشانه های ظهور را چنین برمی شمرد:

1. هرگاه دیدی كه حق بمیرد و طرفدارانش نابود شوند.
2. و دیدی كه: ظلم و ستم فراگیر شده است.
3. و دیدی كه: قرآن فرسوده و بدعت‌هائی از روی هوا و هوس،در مفاهیم آن آمده است.
4. و دیدی كه: دین خدا (عملاً) توخالی شده، همانند ظرفی كه آن را واژگون سازند.
5. و دیدی كه: طرف‌داران و اهل باطل بر اهل حق پیشی گرفته‌اند.
6. و دیدی كه: كارهای بد آشكار شده و از آن نهی نمی‌شود و بدكاران بازخواست نمی‌شوند.
7. و دیدی كه: مردان به مردان و زنان به زنان اكتفا كنند.
8. و دیدی كه: افراد (به ظاهر) با ایمان سكوت كرده و سخنشان را نمی‌پذیرند.
9. و دیدی كه: شخص بدكار دروغ گوید: و كسی دروغ و نسبت ناروای او را رد نمی‌كند.
10. و دیدی كه: بچه‌ها، به بزرگان احترام نمی‌گذارند.
11. و دیدی كه: قطع پیوند خویشاوندی شود.
12. و دیدی كه:‌ بدكار را ستایش كنند و او شاد شود و سخن بدش به او برنگردد.
13. و دیدی كه: نوجوانان پسر، همان كنند كه زنان می‌كنند.
14. و دیدی كه: زنان با زنان ازدواج كنند.
15. و دیدی كه: انسانها اموال خود را در غیر اطاعت خدا مصرف می‌كنند و كسی مانع نمی‌شود.
16. و دیدی كه: افراد با دیدن كار و تلاش نامناسب مؤمنین، به خدا پناه می‌برند.
17. و دیدی كه: مدّاحی دروغین از اشخاص، زیاد شود.
18. و دیدی كه: همسایه همسایه خود را اذیت می‌كند و از آن جلوگیری نمی‌شود.
19. و دیدی كه: كافر به خاطر سختی مؤمن، شاد است.
20. و دیدی كه: شراب را آشكار می‌آشامند و برای نوشیدن آن كنار هم می‌نشینند و از خداوند متعال نمی‌ترسند.
21. و دیدی كه: كسی كه امر به معروف می‌كند خوار و ذلیل است.
22. و دیدی كه: آدم بدكار در آنچه آن را خداوند دوست ندارد، نیرومند و مورد ستایش است.
23. و دیدی كه: اهل قرآن و دوستان آنها خوارند.
24. و دیدی كه: راه نیك بسته و راه بد باز است.
25. و دیدی كه: خانه كعبه تعطیل شده و به تعطیلی آن دستور داده می‌شود.
26. و دیدی كه: انسان به زبان می‌گوید ولی عمل نمی‌كند.
27. و دیدی كه: مؤمن، خوار و ذلیل شمرده می‌شود.
28. و دیدی كه: بدعت و زنا آشكار شود.
29. و دیدی كه: مردم به شهادت و گواهی ناحق اعتماد كنند.
30. و دیدی كه: حلال، حرام شود و حرام، حلال گردد.
31. و دیدی كه: دین براساس میل اشخاص معنی شود و كتاب خدا و احكام آن تعطیل گردد.
32. و دیدی كه: جرأت بر گناه آشكار شود و دیگر كسی برای انجام آن منتظر تاریكی شب نگردد.
33. و دیدی كه: مؤمن نتواند نهی از منكر كند مگر در قلبش.
34. و دیدی كه: ثروت بسیار زیاد در راه خشم خدا خرج گردد.
35. و دیدی كه: سردمداران به كافران نزدیك شوند و از نیكوكاران دور شوند.
36. و دیدی كه: والیان در قضاوت رشوه بگیرند.
37. و دیدی كه: پست‌های مهمّ والیان براساس مزایده است نه بر اساس شایستگی.
38. و دیدی كه: مردم را از روی تهمت و یا سوءظن بشكند.
39. و دیدی كه: مرد به خاطر همبستری با همسران خود مورد سرزنش قرار گیرد.
40. و دیدی كه: زن بر شوهر خود مسلط شود و كارهایی كه مورد خشنودی شوهر نیست انجام می‌دهد و به شوهرش خرجی می‌دهد.
41. و دیدی كه: سوگندهای دروغ به خدا بسیار گردد.
42. و دیدی كه: مشروبات الكلی بطور آشكار بدون مانع خرید و فروش می‌شود.
43. و دیدی كه: آشكار قماربازی شود.
44. و دیدی كه: مردم محترم توسط كسی كه مردم از سلطنتش ترس دارند، خوار شوند.
45. و دیدی كه: نزدیك‌ترین مردم به فرمانداران، آنانی هستند كه به ناسزاگویی به ما خانواده عصمت ـ علیهم‌السّلام ـ ستایش شوند.
46. و دیدی كه: هركس ما را دوست دارد او را دروغ‌گو خوانده و گواهی‌اش را قبول نمی‌كنند.
47. و دیدی كه: در گفتن سخن باطل و دروغ بر همدیگر رقابت كنند.
48. و دیدی كه: شنیدن سخن حق بر مردم سنگین است ولی شنیدن باطل برایشان آسان است.
49. و دیدی كه: همسایه از ترس زبان به همسایه احترام می‌كند.
50. و دیدی كه: حدود الهی تعطیل شود و طبق هوا و هوس عمل شود.
51. و دیدی كه: مسجدها طلاكاری (زینت داده) شود.
52. و دیدی كه: راستگوترین مردم نزد آنها مفتریان درغگو است.
53. و دیدی كه: بدكاری آشكار شده و برای سخن‌چینی كوشش می‌شود.
54. و دیدی كه: ستم و تجاوز شایع شده است.
55. و دیدی كه: غیبت، سخن خوش آنها شود و بعضی بعض دیگر را به آن بشارت كنند.
56. و دیدی كه: صبح و جهاد برای خدا نیست.
57. و دیدی كه: سلطان به خاطر كافر، شخص مؤمن را خوار كند.
58. و دیدی كه: خرابی بیشتر از آبادی است.
59. و دیدی كه: معاش انسان از كم‌فروشی به دست می‌آید.
60. و دیدی كه: خون‌ریزی آسان گردد.
61. و دیدی كه: مرد به خاطر دنیایش ریاست می‌كند.
62. و دیدی كه: نماز را سبك شمارند.
63. و دیدی كه: انسان ثروت زیادی جمع كرده، ولی از آغاز آن تا آخر، زكاتش را نداده است.
64. و دیدی كه: قبر مرده‌ها را بشكافند و آنها را اذیت كنند.
65. و دیدی كه: هرج و مرج بسیار است.
66. و دیدی كه: مرد روز خود را با مستی به شب می‌رساند، و شب خود را نیز به همین منوال به صبح برساند و هیچ اهمیّتی به برنامه مردم ندهد.
67. و دیدی كه با حیوانات آمیزش می‌شود.
68. و دیدی كه مردم به مسجد (محل نماز) می‌رود وقتی برمی‌گردد لباس در بدن ندارد، (لباس را دزدیده‌اند).
69. و دیدی كه: حیوانات همدیگر را بدرند.
70. و دیدی كه: دل‌های مردم سخت و دیدگان‌شان خشك و یاد خدا برایشان گران است.
71. و دیدی كه: بر سر كسب‌های حرام آشكار را رقابت كنند.
72. و دیدی كه: نمازخوان برای خودنمایی نماز می‌خواند.
73. و دیدی كه: فقیه برای دین خدا فقیه نمی‌آموزد و طالب حرام ستایش و احترام می‌گردد.
74. و دیدی كه: مردم در اطراف قدرتمندانند.
75. و دیدی كه: طالب حلال، مذمت و سرزنش می‌شود و طالب حرام، ستایش و احترام می‌گردد.
76. و دیدی كه: در مكه و مدینه كارهایی می‌كنند كه خدا دوست ندارد و كسی از آن جلوگیری نمی‌كنند و هیچ‌كس بین آنها و كارهای بدشان مانع نمی‌شود.
77. و دیدی كه:‌ آلات موسیقی و لهو در مدینه و مكه آشكار گردد.
78. و دیدی كه مرد سخن حق گوید و امر به معروف و نهی از منكر كند، ولی دیگران او را از این كار برحذر می‌دارند.
79. و دیدی كه: مردم به همدیگر نگاه می‌كنند، و از مردم بدكار پیروی نمایند.
80. و دیدی كه: راه نیك خالی و راه رونده ندارند.
81. و دیدی كه: مرده را مسخره كنند و كسی برای او اندهگین نشود.
82. و دیدی كه: سال به سال بدعت و بدی‌ها بیشتر شود.
83. و دیدی كه: مردم و جمیعت‌ها جز از سرمایه‌داران پیروی نكنند.
84. و دیدی كه: به فقیر چیزی را دهند كه برایش بخندند، ولی در راه غیر خدا ترحّم است.
85. و دیدی كه: علائم آسمانی آشكار شود و كسی از آن نگران نشود.
86. و دیدی كه: مردم مانند حیوانات در انظار یكدیگر عمل جنسی به جای می‌آورند و كسی از ترس مردم از آنها جلوگیری نمی‌كند.
87. و دیدی كه: انسان در راه غیر خدا بسیار خرج كند، ولی در راه خدا از اندك هم مضایقه دارد.
88. و دیدی كه: حقوق پدر و مادر رواج دارد و فرزندان هیچ احترام برای آنها قایل نیستند بلكه نزد فرزند از همه بدترند.
89. و دیدی كه: زنها بر مسند حكومت بنشینند و هیچ كاری جز خواسته آنها پیش نرود.
90. و دیدی كه: پسر به پدر نسبت دروغ بدهد، و پدر و مادرش را نفرین كند و از مرگ‌شان شاد گردد.
91. و دیدی كه: اگر روزی بر مردی بگذرد، ولی او در آن گناه بزرگی مانند بدكاری، كم‌فروشی و زشتی انجام نداده ناراحت است.
92. و دیدی كه: قدرتمندان غذای عموم مردم را احتكار كنند.
93. و دیدی كه: اموال حق خویشان پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ (خمس) در راه باطل تقسیم گردد و با آن قماربازی و شراب‌خواری شود.
94. و دیدی كه: به وسیله شراب بیمار را مداوا و برای بهبودی آن تجویز كنند.
95. و دیدی كه: در امر به معروف و نهی از منكر و ترك دین بی‌تفاوت و یك‌سانند.
96. و دیدی كه: سر و صدای منافقان برپا، امّا صدای حق‌طلبان خاموش است.
97. و دیدی كه: برای اذان نماز مزد می‌گیرند.
98. و دیدی كه: مسجدها پر است از كسانی كه از خدا نترسند و غیبت هم نمایند.
99. و دیدی كه: خورندگان اموال یتیمان ستوده شوند.

100. و دیدی كه:‌ قاضیان برخلاف دستور خداوند قضاوت كنند.
101. و دیدی كه: استان‌داران از روی طمع، خائنان را امین خود قرار دهند.
102. و دیدی كه: فرمان‌روایان، میراث مستضعفان را در اختیار بدكاران از خدا بی‌خبر قرار دهند.
103. و دیدی كه: بر روی منبرها از پرهیزكاری سخن می‌گویند، ولی گویندگان آن پرهیزكار نیستند.
104. و دیدی كه: صدقه را با وساطت دیگران، بدون رضای خداوند و به خاطر درخواست مردم بدهند.
105. و دیدی كه: وقت (اول) نمازها را سبك بشمارند.
106. و دیدی كه: هم و هدف مردم شكم و شهوت‌شان است.
107. و دیدی كه: دنیا به آنها روی كرده است.
108. و دیدی كه: نشانه‌های برجسته حق ویران شده است؛ در این وقت خود را حفظ كن و از خداوند بخواه كه از خطرات گناه نجاتت بدهد.
 

parastu

متخصص بخش گالری عکس
سخنی درباره ی علائم ظهور

(این مطلب، سخن آخر مؤلف کتاب تحلیل تاریخی نشانه های ظهور، در کتاب خویش است) نشانه های ظهور قائم آل محمد صلی الله علیه و اله موضوعی نیست که به راحتی بتوان درباره ی آن اظهار نظر کرد، زیرا از سویی روایات آن به طور گسترده در منابع کهن و معتبر شیعه و سنی ذکر شده و از سوی دیگر، انگیزه برا ی جعل و تحریف درباره ی آن جدی است. مدعیان مهدویت یا هوادارانشان از این که روایات معصومین علیهم السلام را بر خود تطبیق کرده یا بخش هایی از آن را تحریف کنندابایی نداشته اند و این موضوع از برخی روایات به خوبی آشکار است. متأسفانه مؤلفان قدیم و جدید هم آن گونه که باید در این موضوع قلم نزده و اغلب به نقل روایاتی در این باره اکتفا می کنند و به بررسی و تحلیل احادیث و آثار نمی پردازند. نوشتار حاضر، با هدف رویکردی جدید به موضوع علائم ظهور، تلاش کرد بخشی از نشانه های ظهور را که احتمال تاریخی بودنش وجود دارد بکاود.
نتایج این پژوهش را می توان چنین خلاصه کرد:

1. علامت های ظهور با نشانه های برپایی قیامت (اشراط الساعه) در روایات، به خصوص منابع اهل سنت، خلط شده و برخی از نشانه های قیامت به عنوان علامت ظهور تلقی شده است.

2. روایات مربوط به بیرون آمدن پرچم های سیاه از سمت مشرق و خراسان که جز چند مورد، در منابع اهل سنت وجود دارد دو دسته اند: بخشی از آنها قطعا از مهدی سخن نمی گویند و پیش گویی قیام بنی عباس است یا عباسیان پس از رسیدن به حکومت آنها را جعل کرده اند و بخش دیگر که کلمه مهدی در آنها وجود دارد، به دسته اول ارجاع و با آن تفسیر می شوند، چون تفصیل بین این دو گروه از مجموع روایات استفاده نمی شود. بنابراین «رایات سود»، نشانه ی ظهور مهدی نیست.

3. از میان روایات مربوط به کشته شدن نفس زکیه پیش از ظهور، تنها چند خبری که چهار یا پنج نشانه ی حتمی از جمله نفس زکیه را بیان کرده اند، اهمیت دارند که از این میان دو یا سه روایت - هرچند در اصطلاح صحیحه گفته نشوند - قابل پذیرش اند. با این حال و با توجه به امکان تحریف یا تطبیق غالب اخبار نفس زکیه بر محمد بن عبدالله حسنی (متوفای 145ق)، احتمال کشته شدن انسانی پاک سیرت که مرگ او نشانه ای برای ظهور به شمار آید، منتفی نیست.

4. مهم ترین نشانه ای که برای ظهور گفته می شود و نوعی تواتر معنوی را در منابع شیعه و سنی اثبات می کند، خروج سفیانی است. هرچند ابهام های مربوط به دخالت امویان و عباسیان در اخبار سفیانی جدی است و از سوی دیگر ظهور مدعیان سفیانی در شرایط حساس تاریخ اسلام و تطبیق اجمالی بخشی از روایات بر آنان قطعی می باشد، با این حال نمی توان اصل موضوع سفیانی را انکار کرد؛ زیرا روایات آن به طور گسترده در منابع شیعه و سنی وجود دارد و خدشه در همه ی آنها یا برگرداندن این مجموعه به منشأ و منبعی واحد امکان ندارد.

5. طلوع خورشید از مغرب نشانه ی ظهور مهدی نیست، در عین حال بهره برداری فاطمیان مصر از این روایات، اصل آنها را مردود نمی سازد، بلکه به نظر می رسد این موضوع از نشانه های قیامت است.

6 و7. دو عنوان خراسانی و حسنی که در میان نشانه های ظهور شهرت زیادی یافته اند، کمترین اخبار را به خود اختصاص داده و اثبات علمی نشانه بودن آن دو دشوار است.
[1]


[1]منبع: کتاب تحلیل تاریخی نشانه های ظهور
 

parastu

متخصص بخش گالری عکس

احادیث و روایات فراوانی از چهارده معصوم (ع) درباره نشانه های ظهور حضرت بقیةالله روحی له الفداء موجود است وضع مردم و حکومت ها و حوادثی که اتفاق می افتد را تشریح می کنند.بعضی روایات از جو اجتماعی قبل از ظهور و بعضی از حوادث و اتفاقات آن زمان ها سخن می گویند و در همین رابطه کتابهایی نوشته شده که از جمله کتاب شریف نوائب الدوهر فی علائم الظهور تالیف علامه معاصر سید حسین میرجهانی طباطبایی رحمة الله علیه می باشد.مولف نزدیک به پانصد مورد از علائم و حوادث قبل از ظهور را به طور مستند نقلمی نماید ولی ما چون بنای بر اختصار داریم به تعدادی از این علائم اشاره میکنیم.

1- اختلاف بسیار در تمام روی زمین.
2- خروج سفیانی که مردی از نسل یزیدبن معاویه و از پلیدترین مردم است.
3- خروج سید حسنی از طالقان که مردی از بزرگان شیعیان است و از ناحیه دیلمان قزوین خروج و قیام می نماید.
4- کشته شدن نفس زکیه پشت کوفه با هفتاد نفر.
5- خروج یمانی از طریق یمن
6- وقوع زلزله در بغداد که بسیاری از آن به زمین فرو رود.
7- زنده شدن بعضی از مردگان و برگشتن ایشان به دنیا به صورتی که آنها را بشناسند و با هم رفت و آمد کنند.
8- باریدن بیست و چهار باران پی در پی تا زمین را پاک و شسته کند و برکات زمین ظاهر شود.
9- ظاهر شدن دود تیره ای بالای سرها که در چشم و در گوش و بینی های مردم رود.
10- کشف حجاب و بی عفتی در زنها و شریک شدن زن ها در تجارت با شوهران و تمکین نکردن زنان از شوهرانشان.
11- واقع شدن فتنه در میان شرقی ها و غربی ها.
12- ظهور فتنه شدید در سال پیش از ظهور.
13-خراب شدن ری .
14- طلوع آفتاب از سمت مغرب .
15- تعطیل شدن مساجد تا چهل شبانه روز .
16- توجه بلاها به نواحی لبنان و مضطرب شدن عراق .
17- موت فقها پی در پی .
18- مساجد را جای خوردن غذاها قرار دادن .
19- رشوه گرفتن قضات در حکم و ندانسته حکم کردن ایشان .
20- مقاتله مسلمین با بهود .
21- قرآن را با ساز و نوا خواندن .
22- کم فروشی کردن و گران فروشی نمودن.
23- اعمال خیر را برای نمایش و ریا انجام دادن .
24- مرده را با استهزاء بردارند و کسی دنبال جنازه او گریه و زاری نکند.
25- ممنوع شدن عراق از دینار و جنس از طرف عجم.
26- آیات در آسمان ظاهر شود و مردم نترسند.
27- طلاق و جدایی بین زن و شوهر زیاد گردد.
28- قسم خوردن به ناحق فراوان شود.
29- مردان صورتهای خود را صاف و براق کنند.

30- قبور ائمه (ع) را به گلوله خراب کنند


موضوع غيبت امام زمان يكي از شبه ها را براي ذهن انسان پديد مي آورد كــه انسان چگونه آخرالزمان را بشناسد، حال ما در اين بخش مي خواهيم در باره ي اين موضوع صحبت كنيم، علائم آخر الزمان شيخ صدوق در كتاب اختصاص از ابو حمزه ثمالي روايت مي كند كه:به
حضرت امـام باقر (ع) عرض كردم : اميرالمؤنين مي فرمود :

هر كس كه ميخواهد با پيروان دجــال جنگ كند با آنها كه بر ريخته شدن خون عثمان و كشتگان نهروان گريه كند كشتار نمايد هر كس با اين عقيده بميرد كه عثمان مظلوم كشته شده با خشم خداوند مرده و دجال را نيز نمي بيند، شيخ مفيد در كتـاب ارشاد مي فرمايد : رواياتي بما رسيده كه متضمن ذكر علامـات امام زمان و ظهور قائم است و مشتمل بر حوادثي است كه پيش از آمدنش واقع مي شود، و هم آيات و علائمي خواهد بود ، از جمله : خروج سفياني ، كشته شدن سيد حسيني، نزاع بني عباس بر سر سلطنت دنيوي و گرفتن قرص آفتاب در نيمه ي ماه رمضان و گرفتن ماه در اواخر آن ماه، در بيابان مكه زمين فرو مي رود، و يك فرو رفتگي در غرب و شرق پديد مي آيد، و آفتاب از ظهر تا عصر از حركت مي ايستد،و طلوع آفتاب از سمت مغرب و كشتن مردي پاكدل با هفتاد نفر مرد صالح در بيرون كوفه، و كشته شدن مردي هاشمي در بين ركن و مقام ، و خراب شدن ديوار كوفه و آمـدن پرچم هاي سياه از خـراسان و خروج مردي يمني و قيام مردي از اهل مغرب در مصرو تصرف شهر سامات به دست وي ، و فرود آمدن لشكر ترك در جزيره ( موصل) ، و روميـان ( فلسطين) فرود آيند، وستاره اي از شرق طلوع كه مانند ماه بتابد، آنگاه گرفته و كماني شكل مي شود، بطوري كه دو سر آن مي خواهد به همديگر برسد و سرخي در آسمان پديد مي آيد، و در اطراف آسمان پخش مي شود، و آتشي دراز در شرق نمايان ميشود، و سه روز يا هفت روز در هوا مي ماند(شايد منظور ستاره ي دنباله دار بزرگ باشد،) و عرب از قيدرقيت و منحت آزاد مي شـود و شهر ها را به تصرف خود در مي آيد، و آنها را از تصـرف عجم در مي آورد، و اهل مصر حاكم خود را مي كشند، شام ويران مي شود، و سه لشكر با پرچم هاي مشخص در آنجا بجـــان هم مي افتند ، و پرچــــم هاي قيــس و عرب به مصر در آيند، و پرچـم كنده بـحران مي رود،و لشكري از جانب عرب مي آيند،و در خرابه هاي حيره منزل مي كنند،و پرچــم هاي سياه از مشرق بطرف حيره مي روند، و شكافي در نهر فرات پديد مي آيد، و آب آن كوچـه هاي كوفه را فرا مي گيرد، و ظهور شصت نفر دروغگو كه همگي مدعي پيامبري هستند، و قـيــام دوازده نفر از نسل ابو طالب كه همگي ادعاي امامت دارند، و سوزاندن مردي از بزرگان بنـي عباس در بين جلولا و خانقـين ، و بــستن پــلي در بــغداد نزديك محله ي كرخ، و بر خاستن باد سياهي در اول روز در بـغداد و هم زلـزله اي در آنجـا مي آيد كه بسيـاري از مردم مـي ميرند و ترسي بر اهل عــراق و مردم عـراق مستولي مي شود، و مرگ هاي ســريع آنها را از پـاي در مي آورد، و آفت به جان و مال و محصول آنها مي افتد، و ملخ ها به موقع و بي موقع مي آيد و به غله و كشت و زرع آنها ميزند، و كشت و زرع آنها تقليل مي يابد، ودودسته ازمردم به جان هم افتاده خون بسياري درميان آنهاريخته ميشود،بردگان ازفرمانبردا ري آقايان خود سرباز مي زنند، و ارباب خود را به قتل مي رسانند، و بعضي بدعت گذاران دين از صورت آدمي بيرون آيند و به صورت خوك و ميمون مي شوند،و بردگان بر شهرهاي بزرگان غلبه يابند، و صدايي از آسمان مي آيد به طوري كه تمام ساكنان اهل زمين هر كس به زبان خود مي شنود، و صورت ها و سينه ها ئـــي در نور آفتـاب بيرون مي آيد و مردگاني از قبــر بيرون مي آيند،به دنيا برمي گردند،و با مدم معاشرت نموده به ملاقت يكديگر مي روند،آنگاه اين علائم با بيست و چهــار بــاران ختم مي شود، سپس زمين مرده زنده مي شود و سرسبز شده بركات آن آشكار مي شود، و تمام بد بختي ها از پــيروان حق كه شــيعيان مــهدي(عج) ميــباشند بر طرف مي شود ، در آن وقت است كه مي فهمند كه از مكه ظــهور مي كند و بــراي يــاري او به مكه مي روند، نكته پاره اي از اين وقايع حتمي است و پاره اي اگر شروطي پيش آيد، اتفاق مي افتند. [1]

[1]منبع: http://ahlebeyt[1].blogsky.com/1387/04/27/post-7/
 
آخرین ویرایش:

parastu

متخصص بخش گالری عکس

قرآن كريم و نشانه هاي ظهور حضرت مهدي عجّـل الله تعالي فرجه







آنچه در قرآن كريم از طرف خداوند بزرگ به وسيله رسول اكرم صلّي الله عليه و آله به ما رسيده واجب الاطاعه است و كوچكترين ترديدي درباره ي آن نبايد داشت ، چرا كه از منبع علم خداوندي سر چشمه گرفته است .از جمله بشارت هايي كه در قرآن مجيد در صمن آياتي داده شده مسأله قيام جهاني حضرت بقية الله ارواحنا له الفداء و سيطره عدل و داد در عالم بعد از پر شدن آن از ظلم و جور است ، نه اينكه به خيال خام بعضي از نويسندگان ، عدالت در حكومت حضرت مهدي سلام الله عليه تغليبي باشد و همچنان افراد شرور ، كم يا زياد ، در اجتماع ديده شوند. خير، طبق نصّ صريح آيات قرآن و تفاسير رسيده از اهل بيت عصمت و طهارت سلام الله عليهم اجمعين پس از پر شدن عالم از ظلم و جور ع قسط و عدل بر آن حاكميت خواهد يافتو همان كونه كه عرض شد در اين زمينه بزرگان مذهب و ديگران نيز دعواي تواتر نموده اند .بنابراين ديگر جايي براي عدالت تغليبي و طرفداران آن نمي ماند.
 

parastu

متخصص بخش گالری عکس

نشانه هاي پيدايش اين حكومت





بزودي آيات و نشانه هايي از قدرت خود را در صحنه گيتيو در [كشور] وجودشان بدانها نشان خواهيم داد ، تا بر آنها آشكار شود كه او حق است[1] ممكن استنشانه هاي آفاقي همان صيحه ي آسماني باشد و منظور از آيات انفسي همان رعب و ترسباشد كه در دلها جاي مي گيرد.''با توجه به اينكه خداوند خلف وعده نخواهد فرمود وحتماً بايد اين كار بشود ، غير از قيام آخرين نماينده و سفير اعظم او حضرت بقيةالله روحي و ارواح العالمين له الفداء نشانه ديگري نخواهد بود . " و هر آينه شما را بوسيلهترس و گرسنگي و نقص در مالها و جانها و ميوه ها مي آزماييم ، و صبركنندگان را بشارتده .[2] محمد بنمسلم از امام صادق عليه السّلام روايت مي كند كه پيش از قيام مهدي ما سلام اللهعليه مردم به انواع بلاها مبتلا مي شوند و موفقيت با صابران است . بطور خلاصه علائم ونشانه هاي قبل از ظهور در اين روايات عبارت است از 1-وحشت و اضطرابي كه درحال حاضر در ميان مردم بعضي از كشورهاي اسلامي ديده مي شود 2-گرسنگي و قحطي در كشورهاي جهان مشهود است و به طور متوسط روزا نه چندين هزار تن از گرسنگي مي ميرند(مانند بعضي از قسمتهاي افريقا و هندوستان) 3-فساد در تجارت و بازرگاني و كمبود درآمد بعضي از اقشارجامعه كه به ويژه در ايران ما مشهود است . 4-تلفات جاني مانند تلفات در جنگ ايران و عراق و نقصان زراعت و ميوهجات ناشي از آفات و كمي بركت آنها .اكنون به اصل روايت كه از امام صادق عليه السّلام كه سلام خداوند برايشان باد – نقل كرده اند ، توجه فرماييد : محمد بن مسلم از امام صادق عليه السّلام نقل كرده استكه امام فرمودند : پيش از قيام قائم نشانه هايي است جهت آزمايش از جانب خداوند نسبتبه بندگان مؤمنش . عرض كردم : آن نشانه ها چيست ؟ فرمود : آن ، گفتار خداوند عزّوجل است كه فرمودند : « و لنبلونكم بشي ءٍ » . فرمود « لـَـنـَبـلـُوَنـَّكـُم » يعني هر آينه بيازماييم شما مؤمنان را « بـِشـَييءٍ مِنَ الخَوفِ » به مقداري وچيزي از ترس از ملوك بني فلان (بني عباس) در پايان زمامداريشان وَ « الجُوع» وگرسنگي به خاطر بالا بودن قيمتها « وَ نـَقص ٍمِنَ الاموال ِ» و كاستي از مالها [ يعني ] كم شدن كشاورزي و كمبود بركت محصولات « وَ بـَشـِّرِ الصّابـِرينّ » [يعني ] بشارت ده صابران را در چنين وقت به خروج قائم عليه السّلام . سپس به من فرمود : ايمحمد ! اين است تأويل قول خداوند عزّوجل كه مي فرمايد : « وَ ما يـَعلـَمُ تـَأويلَـَهُ ...» [يعني] نمي داند تأويل قرآن را جز خداوند و پايداران در دانش.(به درستي كه خداوندتبارك و تعالي) قادر است كه نشانه اي فرو فرستد.[3] در تفسير اين آيه به چندنشانه از نشانه هاي ظهور حضرت ولي عصر عليه السّلام اشاره شدهاست.
ابي الجارود ميگويد : امام محمد باقر عليه السّلام در تفسير آيه « اِنَّ الله َ قـادرٌ ... فرمودند : زود است كه درآخر الزّمان آيات و نشانه هايي از قدرت خداوند مي بيني
1- دابة الارض .
2- دجّال.
3- نزولعيسي بن مربم از آسمان .
4- طلوع خورشيد از مغرب . »[4] بگو او تواناست كه برشما عذابي از بالاي سر و زير پاهاي شما بر انگيزد يا اينكه شما را گروههاي غير متحدقرار دهد و آسيب برخي را به برخي ديگر بچشاند .[5] در اين آیه نيز به بعضياز نشانه هاي ظهور اشاره شده است و اما روايتي كه در اين باب رسيده است : « از ابي جعفر (امام باقرعليه السّلام) در فرموده ي خداوند متعال : ‹‹ قل هو القادر علي ... ›› منقول است كهفرمودند : آن دجّال و صيحه است ( عذاب آسماني و از بالا ) و مراد از « او من تحتارجلكم » عبارت است از خسف و فرورفتگي زمين است و مراد از « او تلبسكم شيعاً » اختلاف در دين و طعن به يكديگر زدن است و منظور از « يذيق بعضكم باس بعض » كشتنبعضتان است بعضي ديگر را ، و تمام اين حوادث در ميان اهل قبله و مسلمانان به وقوعمي پيوندد . »[6]


[1] منبع:( فصلت/53 )
[2](بقره /156)
[3](انعام/ 37 )
[4]( بحار الانوار ، ج 52 / ص 181)
[5](انعام /65 )
[6](بحار الانوار ، ج 52 / ص 182)
 
آخرین ویرایش:

parastu

متخصص بخش گالری عکس

خلاصه مطالب



در روايات ظهور، به نهضت و حركت شخصي به نام خراساني برمي‌خوريم كه از ناحية شرق به ياري امام زمان(ع) برمي‌خيزد و سپاه وي فرمانده‌اي دارد. حال پرسش اين است كه پرچمدار و فرماندة سپاه خراساني كيست؛ در پاسخ بايد بگوييم كه خروج سفياني در برخي روايات، از نشانه‌هاي ظهور خوانده شده است؛ در همان سالي كه سفياني قيام مي‌كند، سيّد خراساني از سمت مشرق قيام كرده، به سمت كوفه مي‌رود. در روايات، اين شخص به خوبي معرفي نشده؛ ولي ظاهراً پرچمدار حق است كه براي مبارزه با ظلم قيام مي‌كند. از سخنان معصومان(ع) به دست مي‌آيد كه پرچم‌هاي متعدّدي از شرق يعني بلاد شرقي ايران تا سرحدّ چين قيام مي‌كنند كه ظاهراً محلّ اجتماع آنها خراسان است و خراساني نيز كه پرچم مستقلّي دارد با كمك آنان، حركت خود را آغاز مي‌نمايد، پرچم خراساني مهم‌ترين آن پرچم‌هاست. و به اين اعتبار از همة آنها به رايات شرقي تعبير شده كه داراي پرچم‌هاي سياه هستند. نكتة ديگر اينكه در روايات به سه پرچم از خراسان اشاره شده است كه در سه مرتبه قيام مي‌كنند كه دو مورد از آنها تحقّق يافته؛ يكي «بيرق‌هاي سياه ابومسلم خراساني» كه براي تشكيل دولت بني‌العبّاس بوده است و دوم «پرچم مغول» كه از ناحية خراسان آمد و دولت بني‌العبّاس را بر هم زد، ليكن پرچم سوم باقي مانده و اوست كه متصّل به ظهور امام زمان ـ ارواحنا فداه ـ خواهد بود و با سفياني خواهد جنگيد. حضرت باقر(ع) فرمودند: «آنگاه كه لشكر سفياني در كوفه مشغول قتل و غارت باشند، بيرق‌هايي از طرف خراسان برسند كه منزل‌ها را به سرعت طي كنند و با ايشان، چند نفر از اصحاب قائم ـ ارواحنا فداه ـ باشد».

رسول خدا(ص) در روايتي اين‌گونه فرمودند: «خداوند براي ما اهل بيت آخرت را بر دنيا برگزيده است. همانا پس از من دودمانم آواره و مطرود واقع خواهند شد؛ تا آنگاه كه پرچم‌هاي سياه از سوي مشرق پديدار شود. پس آنان حق را طلب كنند ليكن به ايشان داده نشود، پس مي‌رزمند و پيروز مي‌شوند پس هر كس از شما و نسل شما ايشان را درك كرد بايد خود را به آنان رساند اگرچه بر روي يخ‌ها بخزد آنان امر را به مردي از خاندان من مي‌سپارند كه زمين را از عدل و داد لبريز مي‌سازد پس از آنكه از ظلم و جور مالامال شود.
 
آخرین ویرایش:

parastu

متخصص بخش گالری عکس

نتیجه گیری







با توجه به علائمي كه براي ظهور پيش بيني شده با كمي دقت متوجه ميشويم تعداد زيادي از اين علائم به وقوع پيوسته و هر چه زمان ميگذرد به ظهور تنها منجي عالم بشريت نزديك تر ميشويم. به اميد آن روز كه ما نيز از ياران آن حضرت باشيم. معرفی کتاب درباره ظهور امام زمان :

1. چشم‌اندازي به حكومت مهدي، نوشتة نجم‌الدّين خراساني

2. تحليل تاريخي نشانه‌هاي ظهور، نوشتة مصطفي صادقي

 

Darya

متخصص بخش گفتگوی آزاد

تاپیک به بخش ماه شعبان منتقل شد



:گل:
 
بالا