كشف سرنخ هاي ژنتيکي جديد در مورد پارکينسون
جام جم آنلاين: بنا به بزرگترين تحقيقي که تاکنون در باره بيماري پارکينسون انجام شده، ژن ها در ظهور اين بيماري بيش از آنچه که قبلا تصور مي شد، نقش ايفا مي کنند.
تا انجام تحقيقات جديد، شش ژن، عامل بروز پارکينسون دانسته مي شد اما اکنون محققان دريافته اند که پنج ژن ديگر نيز در اين امر دخالت دارند.
اين تحقيقات، که نتيجه آن در نشريه علمي لانست منتشر شده، ممکن است دنياي پزشکي را به کشف درمان کامل يا داروهاي بهتر براي اين بيماري نزديکتر کند.
در گذشته تصور مي شد بيماري پارکينسون - که تشنج اعضاي بدن از جمله علائم آن است - ناشي از عوامل محيطي است.
پارکينسون، که تنها در بريتانيا حدود 120 هزار نفر به آن دچار هستند، يک بيماري سيستم عصبي است که معمولا در دوران پيري به سراغ افراد مي آيد.
در بيماري پارکينسون بخش هاي خاصي از مغز، سلول هاي عصبي خود را از دست مي دهد؛ احتمالا از دست رفتن سلول هاي عصبي در اثر آلاينده هاي محيطي رخ مي دهد.
پرفسور نيک وود، عضو موسسه عصب شناسي لندن که يکي از محققان اصلي اين تحقيق بوده است، مي گويد: "کشف پنج ژن ديگر، گامي مهيج رو به جلوست و به درک بيشتر دلايل و چگونگي مرگ سلول هاي عصبي مغز کمک مي کند. کشفيات جديد همچنين به طور چشمگيري به دانسته هاي اوليه علم پزشکي در باره اين بيماري پيچيده، کمک مي کند."
او افزود: "ما اميدواريم با مطالعه دقيق تر اين ژن ها درهاي جديدي براي تحقيق در باره پارکينسون گشوده شود."
در جديدترين تحقيق، که در سايت اينترنتي لانست پزشکي منتشر شده است، محققان از شش کشور، تفاوت هاي ژنتيکي در دي ان اي دوازده هزار بيمار پارکينسون و بيش از 21 هزار فرد سالم را مورد مطالعه قرار دادند.
آنها يازده عامل خطر زاي ژنتيکي را کشف کردند که قبلا پنج مورد از آن ها ناشناخته بود.
تصور مي شود که داشتن اين ژن ها باعث مي شود که برخي افراد در برابر اين بيماري آسيب پذيرتر باشند البته اين موضوع لزوما به اين معني نيست که آنها حتما به بيماري پارکينسون دچار خواهند شد.
هر يک از اين ژن ها خطر ظهور علائم پارکينسون را به طور جزئي زياد مي کند اما خطر پارکينسون در گروهي دو برابر مي شود که بدشانس هستند و شمار بيشتري از اين ژن هاي خطرناک را دارند.
در حالي که محققان تلاش دارند دلايل زيست شناختي را که منجر به بيماري پارکينسون مي شود و چگونگي پيشگيري از آن را کشف کنند، آنها باور دارند که سرنخ هاي ژنتيکي بيشتري وجود دارد که بايد آشکار شود.
دکتر توماس گاسر، عضو مرکز آلماني امراض عصبي که در انجام اين تحقيق دست داشته است، گفت: "عوامل خطر آفرين بيش از آنچه قبلا تصور مي شد، باعث پارکينسون مي شود و ما هنوز به آخر داستان نرسيده ايم."
بي بي سي
جام جم آنلاين: بنا به بزرگترين تحقيقي که تاکنون در باره بيماري پارکينسون انجام شده، ژن ها در ظهور اين بيماري بيش از آنچه که قبلا تصور مي شد، نقش ايفا مي کنند.
تا انجام تحقيقات جديد، شش ژن، عامل بروز پارکينسون دانسته مي شد اما اکنون محققان دريافته اند که پنج ژن ديگر نيز در اين امر دخالت دارند.
اين تحقيقات، که نتيجه آن در نشريه علمي لانست منتشر شده، ممکن است دنياي پزشکي را به کشف درمان کامل يا داروهاي بهتر براي اين بيماري نزديکتر کند.
در گذشته تصور مي شد بيماري پارکينسون - که تشنج اعضاي بدن از جمله علائم آن است - ناشي از عوامل محيطي است.
پارکينسون، که تنها در بريتانيا حدود 120 هزار نفر به آن دچار هستند، يک بيماري سيستم عصبي است که معمولا در دوران پيري به سراغ افراد مي آيد.
در بيماري پارکينسون بخش هاي خاصي از مغز، سلول هاي عصبي خود را از دست مي دهد؛ احتمالا از دست رفتن سلول هاي عصبي در اثر آلاينده هاي محيطي رخ مي دهد.
پرفسور نيک وود، عضو موسسه عصب شناسي لندن که يکي از محققان اصلي اين تحقيق بوده است، مي گويد: "کشف پنج ژن ديگر، گامي مهيج رو به جلوست و به درک بيشتر دلايل و چگونگي مرگ سلول هاي عصبي مغز کمک مي کند. کشفيات جديد همچنين به طور چشمگيري به دانسته هاي اوليه علم پزشکي در باره اين بيماري پيچيده، کمک مي کند."
او افزود: "ما اميدواريم با مطالعه دقيق تر اين ژن ها درهاي جديدي براي تحقيق در باره پارکينسون گشوده شود."
در جديدترين تحقيق، که در سايت اينترنتي لانست پزشکي منتشر شده است، محققان از شش کشور، تفاوت هاي ژنتيکي در دي ان اي دوازده هزار بيمار پارکينسون و بيش از 21 هزار فرد سالم را مورد مطالعه قرار دادند.
آنها يازده عامل خطر زاي ژنتيکي را کشف کردند که قبلا پنج مورد از آن ها ناشناخته بود.
تصور مي شود که داشتن اين ژن ها باعث مي شود که برخي افراد در برابر اين بيماري آسيب پذيرتر باشند البته اين موضوع لزوما به اين معني نيست که آنها حتما به بيماري پارکينسون دچار خواهند شد.
هر يک از اين ژن ها خطر ظهور علائم پارکينسون را به طور جزئي زياد مي کند اما خطر پارکينسون در گروهي دو برابر مي شود که بدشانس هستند و شمار بيشتري از اين ژن هاي خطرناک را دارند.
در حالي که محققان تلاش دارند دلايل زيست شناختي را که منجر به بيماري پارکينسون مي شود و چگونگي پيشگيري از آن را کشف کنند، آنها باور دارند که سرنخ هاي ژنتيکي بيشتري وجود دارد که بايد آشکار شود.
دکتر توماس گاسر، عضو مرکز آلماني امراض عصبي که در انجام اين تحقيق دست داشته است، گفت: "عوامل خطر آفرين بيش از آنچه قبلا تصور مي شد، باعث پارکينسون مي شود و ما هنوز به آخر داستان نرسيده ايم."
بي بي سي