…
این پل از قدیمی ترین پل های تبریز است که در شمال غرب این شهر بر روی ” تلخه رود ” قرار گرفته است . این پل با ۱۶ دهنه به طول ۱۰۰ متر و عرض ۵ متر همواره بر اثر طغیان های تلخه رود و گاه نیز توسط متجاوزین به شهر تخریب گردیده و پس از چندی دوباره بازسازی شده است . نام این پل را اولین بار درمتون صفویه و در زمان شاه اسماعیل اول در ” سفرنامه ونیزیان ” می بینیم .
بقیه در ادامه مطلب…
از دیگر پل های قدیمی تبریز که بر روی نقاط مختلف ” مهران رود ” بنا شده پل سنگی ، پل قاری ، پل صاحب الامر و پل منجم را می توان نام برد که هرکدام دارای چند چشمه طاق به شیوه سنتی است .
پل آجی چای – آذربایجان شرقی
…
ارک استوار
…
…
بازار زیبای تبریز
……
قاری کورپوسی (پل قاری)
…
تله کابین کوه عینالی تبریز
پارک تفریحی ائل گلی تبریز
ایلْگُلی (شاهْگُلی) یکی از مهم‌ترین گردشگاه‌های شهر تبریز است که در جنوب شرق آن و در ۷ کیلومتری مرکزشهر واقع شده‌است. این مکان در زمان آق‌قویونلوها ایجاد شده و در دورهٔ صفویان گسترش یافته‌است
با احداث هتل ۵ ستاره و بین‌المللی پارس ایلگلی، این گردشگاه جنبهٔ جهانی پیدا کرده‌است. عمق دریاچهٔ ایلگلی ۱۲ متر بوده و در محوطهٔ آن قایقرانی انجام می‌شود. همچنین شهربازی (لوناپارک) و نیز مسافرخانه‌های متعددی در داخل این گردشگاه وجود دارد.
ایلگلی تا پیش از روی‌کارآمدن صفویان، بزرگترین منبع ذخیرهٔ آب جهت آبیاری باغ‌های مناطق شرقی تبریز تا دروازهٔ تهران و تپلی‌باغ بوده‌است. در دوران حکومت صفویان، تمام شن و ماسه و نخاله‌های موجود در محوطهٔ داخلی دریاچهٔ فعلی خالی شده و دیواره‌ای سنگی به دور آن کشیده شد.
در دوران قاجار در پیرامون استخر ایلگلی خیابان‌هایی جهت عبور و مرور احداث گردید و در جوار این معابر، درختان قلمه، بید مجنون و گل‌های اطلسی متعددی در چندین ردیف جهت تزئین گردشگاه و پاکی آب و هوا کاشته شد.
ایلگلی در دوران پهلوی به شهرداری تبریز واگذار شد تا به یک گردشگاه عمومی تبدیل شود. سید باقر کاضمی (مهذب‌الدوله) استاندار وقت آذربایجان شرقی، نخستین تعمیرات اساسی را در محوطهٔ این گردشگاه به انجام رسانید.
دریاچهٔ ایلگلی با ۵٫۵ هکتار وسعت، گنجایش ۲۰۰۰ متر مکعب آب را دارد. این دریاچه پیش‌تر به سبب بزرگی و عظمت، شاهگلی (دریاچهٔ بزرگ) نام داشته که پس از انقلاب اسلامی ایران به ایلگلی (دریاچهٔ ملت) تغییرنام داده‌است.
یکی از شعبه‌های رودخانهٔ لیقوان که از نزدیکی روستای چاوان می‌گذرد، به‌صورت جویباری کوچک از سمت جنوب‌شرقی دریاچهٔ ایلگلی وارد آن شده و آب آن را تأمین می‌نماید.
تپهٔ نسبتاً بلندی در بخش جنوبی دریاچهٔ ایلگلی قرار گرفته که جنگل‌کاری شده و آبشارهای مصنوعی متعددی از این تپه به سمت داخل دریاچه سرازیر می‌شود. همچنین از ضلع جنوبی دریاچه تا مرکز آن و محل کاخ ایلگلی، خیابانی کشیده شده که عمارت کلاه‌فرنگی را به‌صورت یک شبه‌جزیره درآورده‌است.
عمارت کلاه‌فرهنگی هشت‌ضلعی موجود در مرکز دریاچهٔ ایلگلی که به کاخ ایلگلی شهرت دارد، امروزه به‌صورت یک تالار پذیرایی مورداستفاده قرار می‌گیرد. این بنا پیش‌تر یک ساختمان یک‌طبقهٔ خشتی و فرسوده بود. شهرداری تبریز در سال ۱۳۴۶ خورشیدی ساختمان پیشین را تخریب و عمارت دوطبقهٔ جدید و مقاومی در محل آن احداث کرد.
کاخ ایلگلی در دوران حکومت سلطان یعقوب آق‌قویونلو احداث شده و در دوران سلطنت صفویان گسترش یافته‌است. قهرمان میرزا (هشتمین پسر عباس میرزا) نیز این عمارت را تکمیل‌تر نموده و آن را به‌صورت یک گردشگاه سلطنتی برای درباریان قاجار درآورده‌است.
